Mirów (Warszawa)

Mirów
osiedle i obszar MSI Warszawy
Ilustracja
Skrzyżowanie ulic Krochmalnej i Walicowa
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Wola

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
Portal Polska
Ulica Chłodna przed 1939. Widoczne Koszary Mirowskie, wieża obserwacyjna (tzw. czatownia) IV Oddziału Warszawskiej Straży Ogniowej i Hala Mirowska

Mirów – osiedle w dzielnicach Wola i Śródmieście oraz obszar Miejskiego Systemu Informacji[1] w dzielnicy Wola w Warszawie.

Osiedle

Obszar Mirowa znajduje się na terenie dawnej jurydyki Wielopole[2]. Nazwa pochodzi od nazwiska Wilhelma Miera, dowódcy regiment Gwardii Konnej Koronnej (zwanej Mirowską) i twórcy wzniesionych w latach 1730–1732 Koszar Gwardii Konnej Koronnej zwanych też Koszarami Mirowskimi, od których później nazwano plac Mirowski i Hale Mirowskie[3][4].

Przed 1939 obszar Mirowa był w dużym stopniu zamieszkały przez ludność żydowską[2]. Od listopada 1940 do sierpnia 1942 w większości znajdował się w granicach getta[5].

Większość zabudowy została zniszczona w czasie II wojny światowej[6]. W latach 50. XX wieku przez Mirów przebito al. Juliana Marchlewskiego (obecnie al. Jana Pawła II)[7].

W latach 1949–1960 zbudowano osiedle mieszkaniowe Mirów zaprojektowane przez Tadeusza Kossaka z zespołem[8]. Jest ono położone między ulicami: al. „Solidarności”, Orlą, Elektoralną, Chłodną i Żelazną[6].

Obszar MSI

Według Miejskiego Systemu Informacji Mirów to obszar położony w dzielnicy Wola między ulicami: al. „Solidarności”, Towarową, Al. Jerozolimskimi (pomiędzy placem Zawiszy i al. Jana Pawla II, tj. na granicy dzielnic Wola i Ochota) i al. Jana Pawła II (wzdłuż granicy dzielnic Wola i Śródmieście)[9].

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. Obszary MSI. Dzielnica Wola. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2022-11-24].
  2. a b Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze "Rzeczpospolita", 1987, s. 23. ISBN 83-85028-56-0.
  3. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 120, 138. ISBN 83-86619-97X.
  4. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 488. ISBN 83-01-08836-2.
  5. Paweł E. Weszpiński, Mapa 9. Getto warszawskie. Współczesny układ ulic i ostańce zabudowy według stanu na rok 2013 na tle dawnego planu miasta, [w:] Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013. ISBN 978-83-63444-27-3.
  6. a b Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze "Rzeczpospolita", 1987, s. 22. ISBN 83-85028-56-0.
  7. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 286. ISBN 83-01-08836-2.
  8. Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 153.
  9. Dzielnica Wola. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl, 6 grudnia 2014. [dostęp 2017-12-14].

Media użyte na tej stronie

Ulica Chłodna w Warszawie przed 1939.jpg
Ulica Chłodna w Warszawie, widok w kierunku placu Mirowskiego
PL warszawa wola plan mirów.svg
Autor: Hiuppo, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Podział administracyjny dzielnicy Wola - Mirów
Mirów Skrzyżowalie ulic Krochmalnej i Waliców 2020.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Mirów, skrzyżowanie ulic Krochmalnej i Waliców w Warszawie