Mirab Kiszmarija

Mirab Kiszmarija

Мираб Борис-иҧа Кишьмариа

generał armii
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1961 Oczamczyra↗
Przebieg służby
Lata służby	1979–1981; 1987–1989 (Armia Radziecka) od 1992 (Siły Zbrojne Abchazji)
Siły zbrojne	Armia Radziecka Siły Zbrojne Abchazji
Stanowiska	dowódca wschodniego frontu abchaskiej armii (1992–1993)
Główne wojny i bitwy	radziecka interwencja w Afganistanie, wojna w Abchazji 1992-1993, wojna domowa w Gruzji
Odznaczenia

Mirab Borisowicz Kiszmarija (ros. Мираб Борисович Кишмария; abch. Мираб Борис-иҧа Кишьмариа, Mirab Boris-ipa Kiszmaria; ur. 3 sierpnia 1961 w rejone Oczamczyrze) – abchaski polityk, minister obrony od 2007 roku, kandydat w wyborach prezydenckich w 2014 roku.

Życiorys

Urodził się 3 sierpnia 1961 roku w Oczamczyrze w Abchaskiej ASRR^[1]. W latach 1979–1981 służył w Armii Radzieckiej i stacjonował w Czardżou^[2]. W 1984 roku ukończył wyższą szkołę dowództwa wojskowego im. Iwana Koniewa w Ałma-Acie^[1]. Od czerwca 1987 roku do lutego 1989 roku służył w 40. Armii Ograniczonego Kontyngentu Wojsk Radzieckich w Afganistanie. W kwietniu 1988 roku został dwukrotnie ranny^[2]. W czerwcu tego samego roku został mianowany kapitanem, a w lipcu zastępcą dowódcy batalionu piechoty oraz otrzymał Order Czerwonej Gwiazdy^[2].

W latach 1989–1992 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Zajmował się wtedy tworzeniem służby bezpieczeństwa Abchazji^[2]. Brał udział w wojnie w Abchazji od pierwszego dnia konfliktu. W sierpniu 1992 roku został dowódcą oddziału partyzanckiego^[2]. Od grudnia był dowódcą frontu wschodniego^[1]. We wrześniu 1993 roku połączył się z siłami frontu zachodniego. Podczas wojny domowej w Gruzji, w październiku 1993 r. na prośbę Zwiada Gamsachurdii wkroczył do Megrelii, gdzie pokonał siły Eduarda Szewardnadzego i zajął miasto Chobi^[2].

Od listopada 1993 roku do sierpnia 1995 roku wiceminister obrony ds. szkolenia wojskowego, od sierpnia 1995 roku do czerwca 1996 roku pierwszy wiceminister obrony. W 2002 roku został współprzewodniczącym ruchu Amcachara zrzeszającego weteranów wojny z lat 1992–1993^[3]. Od marca 2005 roku ponownie pełnił funkcję pierwszego wiceministra obrony, a od stycznia do czerwca 2007 roku pierwszego zastępcy ministra obrony oraz dowódcy sił lądowych Abchazji. 26 czerwca 2007 roku został ministrem obrony Abchazji^[2].

W wyborach prezydenckich w Abchazji 2011 roku poparł Aleksandra Ankwaba, który został prezydentem^[2]. Kiszmarija kandydował w przyspieszonych wyborach prezydenckich w 2014 roku. Zdobył wtedy 6,39% głosów^[4].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma sześcioro dzieci – czterech synów i dwie córki^[2].

Nagrody

• Order Czerwonej Gwiazdy (1988)^[2]
• Order Gwiazdy (1988)^[2]
• Bohater Abchazji (1994)^[1][2][5]
• Order Leona (2009)^[2]
• Order Honoru i Sławy (2009)^[2]
• Odznaka MSZ Naddniestrza „Za wkład w rozwój stosunków międzynarodowych” (2011)^[6]

Przypisy