Miracle Mineral Solution

Miracle Mineral Solution (także m.in. Miracle Mineral Supplement, MMS)[a] – roztwór wodny chlorynu sodu sprzedawany w wielu państwach nielegalnie lub z ominięciem przepisów jako rzekome lekarstwo na szereg poważnych chorób. W rzeczywistości roztwór chlorynu sodu jest stosowany m.in. do wybielania włókien w przemyśle i do uzdatniania wody, natomiast działanie lecznicze tego związku w żadnej z chorób wymienianych przez sprzedawców nie zostało udowodnione w badaniach naukowych.

Skład MMS

Opakowanie MMS sprzedawane przez organizację Genesis II Church

MMS jest zazwyczaj sprzedawany jako 28% wodny roztwór chlorynu sodu. Kupujący są instruowani, aby przed spożyciem zmieszać MMS z substancją o właściwościach kwasowych, np. z sokiem z cytryny[1][2]. Czasem produkt jest sprzedawany wraz z tzw. „aktywatorem” będącym np. kwasem cytrynowym[3] lub kwasem solnym[4]. Dodanie kwasu do chlorynu sodu powoduje wydzielenie się ditlenku chloru i jest to metoda wykorzystywana m.in. w przemysłowym bieleniu włókien czy też przy uzdatnianiu wody[1][2].

Środek ten sprzedawany jest również w postaci tabletek, w których znajduje się sproszkowany chloryn sodu[3]. W 2015 roku śledztwo dziennikarskie BBC wskazało, że sprzedawane produkty mogą być nawet kilkadziesiąt procent bardziej stężone niż jest to podawane[4].

Zagrożenia

Pierwszymi objawami zatrucia chlorynem sodu są najczęściej nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunka, ale także odwodnienie wynikające najprawdopodobniej z podrażnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego. Większe dawki mogą wywołać methemoglobinemię prowadzącą do niewydolności oddechowej, jak również niewydolność nerek[5]. W ostrzeżeniach wydanych przez szereg państwowych instytucji wskazywana jest również możliwość uszkodzenia przewodu pokarmowego[6] czy wystąpienia podrażnienia skóry i błon śluzowych[7] oraz uczucia palenia w gardle[3].

Nawet przy spożyciu tego środka według zaleceń sprzedających (w postaci rozcieńczonej), przyjęta ilość chlorynu sodu może być kilkaset razy większa od dopuszczalnej dziennej dawki, która może być bezpiecznie przyjmowana w wodzie pitnej[8].

Opisane przypadki zatrucia MMS

W literaturze naukowej opisano niewiele przypadków zatrucia chlorynem sodu, a tym bardziej MMS. W 2014 roku opisano dwa przypadki związane ze stosowaniem tego środka. W jednym z nich opisano przypadek chorego na raka prostaty przyjętego na oddział intensywnej terapii z niedokrwistością hemolityczną w wyniku hemolizy[9]. W drugim, u kobiety wystąpiły objawy choroby Kikuchi-Fujimoto po jednokrotnym spożyciu MMS[5]. W 2016 roku opisano przypadek wyprysku kontaktowego powstałego w wyniku rozpylenia MMS na skórę[2], a w 2021 roku przypadek hospitalizacji kobiety, która w związku z przewlekłym bólem pleców przyjmowała przez ok. 3 miesiące MMS, co doprowadziło do zapalenia przewodu pokarmowego[10].

W mediach wielokrotnie informowano o pojedynczych przypadkach osób hospitalizowanych w związku ze stosowaniem MMS, w tym przypadkach zagrażających życiu[11][12][13]. Jednocześnie podawane liczby osób trafiających do szpitali w związku z użyciem tego środka mogą być mocno zaniżone[13]. W 2009 roku opisano przypadek zgonu kobiety, który nastąpił w ciągu kilkudziesięciu godzin od spożycia MMS (mającego ochronić ją przed malarią podczas rejsu)[14].

Przypadki zatruć MMS wskazywano również w związku ze zwiększeniem popularności pseudomedycznych terapii przy COVID-19[15]. W 2021 roku opisano przypadek śmierci 65-letniego mężczyzny, który zażywał MMS w celu zapobiegnięcia zakażeniu się SARS-CoV-2, i u którego doszło m.in. do perforacji jelita, a następnie niewydolności wielonarządowej i śmierci wskutek zatrzymania krążenia[16].

Legalność

Od co najmniej 2009 roku instytucje wielu państw zaczęły wydawać ostrzeżenia przed stosowaniem MMS. Miało to miejsce m.in. w Stanach Zjednoczonych[1], Wielkiej Brytanii[17][6], Kanadzie[8][18], Hiszpanii[2], Ghanie[19], Nowej Zelandii[20], Australii[21], Czechach[22], Polsce[23], Chorwacji, Belgii, Francji i Szwajcarii[24][7]. Do zainteresowania się sprawą MMS w Wielkiej Brytanii przyczynił się 15-letni bloger Rhys Morgan[25].

W niektórych państwach (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie czy Australii) władze podejmowały kroki prawne wobec osób zajmujących się internetową sprzedażą MMS – zmuszając do zaprzestania sprzedaży, bądź reklamowania środka jako leku[26][8][18]. Dochodziło również do konfiskaty opakowań z MMS oraz materiałów stosowanych do produkcji tego środka[27][28]. Niemniej produkt jest łatwo dostępny w sprzedaży internetowej, a na portalach społecznościowych istnieją grupy zwolenników stosowania MMS, mające czasem ponad tysiąc członków (którzy są tam instruowani, aby nie informować pracowników służby zdrowia lub swoich krewnych o stosowaniu MMS)[29].

Według informacji medialnych w styczniu 2015 roku siedmioro dzieci zostało odebranych rodzicom w Stanach Zjednoczonych w związku z podejrzeniem stosowania u nich MMS[30].

W czasie epidemii COVID-19 część boliwijskich parlamentarzystów i samorządowców wspierała stosowanie MMS w zapobieganiu i leczeniu tej choroby[15]. W wystąpieniu w 2020 roku Donald Trump wskazał podawanie „środka dezynfekującego” jako możliwej terapii COVID-19[31]. Choć nie podał on żadnej konkretnej nazwy substancji, wypowiedź ta mogła dotyczyć chlorynu sodu[32].

Sprawy sądowe

W 2009 roku australijski sąd ukarał kobietę, która nie posiadając żadnego wykształcenia medycznego wstrzykiwała MMS chorym na nowotwory, czyniąc to w swoim przydomowym garażu bez zapewnienia sterylności używanego wyposażenia i pobierając za to opłaty do 2000 dolarów. Jednocześnie odradzała chorym stosowanie chemioterapii[33][34].

W 2015 roku w Stanach Zjednoczonych skazano na 51 miesięcy pozbawienia wolności właściciela przedsiębiorstwa, który na wielu stronach internetowych zajmował się sprzedażą MMS, kupując wcześniej chloryn sodu na potrzeby fikcyjnej działalności związanej z uzdatnianiem wody i ścieków. Wcześniej skazano również troje jego współpracowników[35][36][37][38].

W 2021 roku na Florydzie skierowano akt oskarżenia przeciwko Markowi Grenonowi, współzałożycielowi organizacji Genesis II Church określającego się również jako jej „arcybiskup”, oraz jego trzem synom – Jonathanowi, Jordanowi i Josephowi – w związku z fałszywym promowaniem MMS jako leku na szereg chorób oraz niestosowaniem się do wcześniejszego wyroku sądu nakazującego zaprzestania sprzedaży tej substancji[39]. Wszyscy oskarżeni bronią się wykorzystując pseudoprawne argumenty związane z amerykańskim ruchem sovereign citizen movement[40]. Sprawa sądowa przedłuża się z uwagi na to, że jedynie dwóch spośród czterech oskarżonych jest w dyspozycji władz Stanów Zjednoczonych. Według doniesień prasowych Mark i Joseph Grenonowie mieli ucieć do Kolumbii, gdzie w Santa Marta prowadzili ośrodek, w którym zajmowali się dystrybucją MMS[41][42]. Obaj zostali aresztowani i Mark Grenon ma obecnie (stan na marzec 2022) oczekiwać w więzieniu La Picota w Bogocie na ekstradycję do Stanów Zjednoczonych[40].

Historia

Roztwór chlorynu sodu zaczął być reklamowany jako rzekomy środek leczniczy za sprawą Jima Humble’a, byłego scjentologa i autora książki The Miracle Mineral Supplement of the 21st Century wydanej w 2006 roku[43][44]. Humble miał odkryć właściwości lecznicze tej substancji podczas wyprawy do Gujany w 1996 roku, podczas której wraz z towarzyszami zachorował na malarię, jednak dzięki spożyciu posiadanego środka do uzdatniania wody, wszyscy mieli wyleczyć się w ciągu kilku godzin[44].

Jim Humble jest współzałożycielem amerykańskiej organizacji Genesis II Church, której działania skupiają się na promowaniu MMS w leczeniu i sprzedaży tej substancji[44]. Z uwagi na obostrzenia prawne w niektórych państwach, przedstawiciele organizacji nie stosują terminu „leczenie” (zamiast tego np. „oczyszczenie”). Prowadzący wykłady czy konferencje porównują zaś stosowanie MMS np. do sakramentu nieróżniącego się od chleba i wina w religiach chrześcijańskich[4]. Sam Jim Humble w części wywiadów i nagrań podawał się również za przedstawiciela starożytnej rasy kosmitów, jednak po zainteresowaniu się mediów tą sprawą, większość jego wypowiedzi na ten temat została usunięta z nagrań przez jego organizację[44].

Rzekome działanie lecznicze

Mimo braku potwierdzenia w jakichkolwiek badaniach naukowych[9][2], sprzedający reklamują środek jako rzekome lekarstwo na szereg niezwiązanych ze sobą chorób, m.in. HIV/AIDS, zapalenie wątroby, grypę podtypu H1N1, przeziębienie, trądzik, nowotwory złośliwe[1], gruźlicę, malarię[3], autyzm[45], astmę, zapalenie stawów[11], MRSA[26], chorobę niedokrwienną serca, nadciśnienie tętnicze czy impotencję[46]. Pojawiają się też informacje, że jest to lek na choroby wywoływane przez wszelkie możliwe patogeny (wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki itp.)[26]. Jednocześnie produkt ma oczyszczać organizm z toksyn[18], a układ odpornościowy miałby wykorzystywać środek w taki sposób, że nie niszczy on żadnych zdrowych komórek ciała ani naturalnej flory bakteryjnej[26].

Od czasu wybuchu pandemii COVID-19, MMS zaczął być promowany jako skuteczny lek zarówno na tę chorobę, jak i przeciwdziałający zakażeniu SARS-CoV-2[47], zarówno przez osoby i organizacje, które wcześniej zajmowały się dystrybucją MMS, jak i przez związane np. z ruchami antyszczepionkowymi[48][49].

Produkt jest często zalecany przez sprzedawców zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci i kobiet w ciąży[3][35]. Pojawiające się natomiast objawy zatrucia tłumaczą oni jako rzekome dowody na lecznicze działanie swojego produktu. Dopiero w przypadku silnych objawów zalecają zmniejszenie dawki, ale jedynie na krótki czas[3]. Pośród powodów, dla którego MMS ma nie działać prawidłowo, wymieniane są niestosowanie się do zaleceń sprzedawcy, albo też wystąpienie „innego czynnika, który nie pozwala na przywrócenie zdrowia” (czynnikiem tym może być np. jeden z członków rodziny wątpiący w skuteczność MMS, jak również wizyta u lekarza w czasie przyjmowania środka)[44].

Uwagi

  1. ↑ Stosowane są także inne nazwy, czasem zależne od regionu w jakim produkt jest sprzedawany. Przykładowymi nazwami są „MMS2” (gdy środek jest w postaci tabletek)[3], „Chlorine Dioxide Solution” lub „CDS” (w wersji rozcieńczonej)[6], „Malaria Mineral Supplement”, „Magical Mineral Supplement”[14], „Faith (The Immune Booster)”[19], „Master Miracle Solution”[13] czy „Aerobic Oxygen”[46].

Przypisy

  1. ↑ a b c d FDA Warns Consumers of Serious Harm from Drinking Miracle Mineral Solution (MMS), U.S. Food and Drug Administration, 30 lipca 2010 [zarchiwizowane 2012-11-14] (ang.).
  2. ↑ a b c d e Francisco de Asís Alcántara Nicolás i inni, Irritant contact dermatitis from “miracle mineral solution”, „Journal of the American Academy of Dermatology”, 74 (5 Suppl. 1), 2016, s. AB92, DOI: 10.1016/j.jaad.2016.02.362 (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Product Warning: Miracle Mineral Solution, Ministry of Health & Civil Services, Government of Montserrat, 11 października 2010 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-12-03] (ang.).
  4. ↑ a b c Guy Lynn, Ed Davey, ‘Miracle autism cure’ seller exposed by BBC investigation, BBC News, 11 czerwca 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  5. ↑ a b John Ming Ren Loh, Humaira Shafi, Kikuchi-Fujimoto disease presenting after consumption of ‘Miracle Mineral Solution’ (sodium chlorite), „BMJ Case Rep”, 2014, DOI: 10.1136/bcr-2014-205832, PMID: 25422331, PMCID: PMC4244351 (ang.).
  6. ↑ a b c Agency warning on chlorine solutions, Food Standards Agency, 2012 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2015-03-31] (ang.).
  7. ↑ a b Warning about dangerous consequences of use of Miracle Mineral Solution (MMS), Agencija za lijekove i medicinske proizvode, 29 stycznia 2016 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  8. ↑ a b c Health Risks Associated with Use of Miracle Mineral Solution, Health Canada, 12 maja 2010 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-01-18] (ang.).
  9. ↑ a b Daniel Burke, Bishoy Zakhary, Evgeny Pinelis, Acute Hemolysis Following an Overdose of Miracle Mineral Solution in a Patient With Normal Glucose-6-Phosphate Dehydrogenase Levels, „Chest”, 146 (4 Suppl. 2), 2014, 273A, DOI: 10.1378/chest.1988668 (ang.).
  10. ↑ Meet Parikh i inni, S1897 Miracle Mineral Solution: In No Way a “Miracle”, „The American Journal of Gastroenterology”, 116, 2021, s. S832–S833, DOI: 10.14309/01.ajg.0000781120.91238.7c (ang.).
  11. ↑ a b Erik Jensen, Deadly chemical being sold as miracle cure, The Sydney Morning Herald, 9 stycznia 2010 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  12. ↑ Renato Gandia, Sketchy supplements on Calgary website prompt Health Canada warning, Calgary Sun, 15 lutego 2012 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2017-03-14] (ang.).
  13. ↑ a b c Tom Minear, Genesis II Church of Health and Healing’s ‘Miracle Mineral Solution’ slammed by AMA as ’snake oil’, Herald Sun, 2 listopada 2014 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  14. ↑ a b Prosecutor decides no charges can be laid in case of death linked to MMS, [w:] Vanuatu Daily Post, 11 listopada 2010 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-12-02] (ang.).
  15. ↑ a b Desperate Bolivians seek out toxic bleach falsely touted as Covid-19 cure, [w:] The Guardian [online], 17 lipca 2020 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  16. ↑ Gregorio Arellano-Gutiérrez, Edmundo Humberto Aldana-Zaragoza, Abraham Pérez-Fabián, Intestinal perforation associated with chlorine dioxide ingestion: an adult chronic consumer during COVID-19 pandemic, „Clinical Journal of Gastroenterology”, 14, 2021, s. 1655–1660, DOI: 10.1007/s12328-021-01527-y, PMID: 34664196, PMCID: PMC8522852 (ang.).
  17. ↑ Warning against consumption of Miracle Mineral Solution, Food Standards Agency, 24 września 2010 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-04-18] (ang.).
  18. ↑ a b c Sodium Chlorite Solution Not Authorized for Oral Consumption by Humans, Health Canada, 15 lutego 2012 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-01-20] (ang.).
  19. ↑ a b FDB alerts public on Miracle Mineral Solution, GhanaWeb, 11 sierpnia 2011 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  20. ↑ Miracle Mineral Solution – Buyer Beware, MedSafe, New Zealand Medicines and Medical Devices Safety Authority, 2 września 2016 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-28] (ang.).
  21. ↑ Miracle Mineral Solution (MMS), Therapeutic Goods Administration, Australian Government Department of Health, 13 listopada 2014 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  22. ↑ Inspection Authority warns against preparation Miracle Mineral Supplement, Státní zemědělská a potravinářská inspekce, 10 sierpnia 2010 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  23. ↑ Komunikat dotyczący Miracle Mineral Solution (Miracle Mineral Supplement, MMS), Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Gdańsku, 13 listopada 2013 [dostęp 2018-01-22].
  24. ↑ Upozorenje o proizvodu Miracle Mineral Solution, Agencija za lijekove i medicinske proizvode, 15 października 2010 [dostęp 2018-01-22] (chorw.).
  25. ↑ Praise for Rhys Morgan, 15, over ‘miracle’ cure alert, BBC News, 15 października 2010 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  26. ↑ a b c d Warning Letters: True Renewal 1/06/09, U.S. Food and Drug Administration, 6 stycznia 2009 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2013-11-02] (ang.).
  27. ↑ Health Canada seizes dangerous health products from online retailer, [w:] Recalls and safety alerts [online], Government of Canada, 18 października 2014 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  28. ↑ Miracle Mineral Solution: Ingesting bleach-like chemical dangerous to health, [w:] Recalls and safety alerts [online], Government of Canada, 26 marca 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  29. ↑ David Connett, Autism: Potentially lethal bleach ‘cure’ feared to have spread to Britain, 22 listopada 2015 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-03] (ang.).
  30. ↑ Josh Berry, 7 Children Taken from Parents During Search for “Miracle” Treatment Chemical, Arkansas Matters, styczeń 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  31. ↑ Meredith McGraw, Sam Stein, It’s been exactly one year since Trump suggested injecting bleach. We’ve never been the same, [w:] Politico [online], 23 kwietnia 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  32. ↑ Nathan Place, Texas QAnon cult is now drinking bleach, member’s horrified family says, [w:] Independent [online], 22 grudnia 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  33. ↑ Unregistered health provider ordered to stop misleading cancer patients, Queensland Government, 23 kwietnia 2009 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  34. ↑ Marissa Calligeros, Backyard cancer ‘healer’ deceived patients, [w:] Brisbane Times, 29 kwietnia 2009 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane 2010-08-31] (ang.).
  35. ↑ a b Chris Morran, Man Who Sold Industrial Chemical As “Miracle Mineral Solution” Sentenced To 51 Months In Jail, Consumerist, 28 października 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  36. ↑ May 28, 2015: Seller of “Miracle Mineral Solution” Convicted for Marketing Toxic Chemical as a Miracle Cure, U.S. Food and Drug Administration, 28 maja 2015 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-26] (ang.).
  37. ↑ Seller of “Miracle Mineral Solution” Convicted for Marketing Toxic Chemical as a Miracle Cure, U.S. Department of Justice, 28 maja 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  38. ↑ Seller of “Miracle Mineral Solution” Sentenced to Prison for Marketing Toxic Chemical as a Miracle Cure, U.S. Department of Justice, 28 października 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  39. ↑ Florida Family Indicted for Selling Toxic Bleach as Fake “Miracle” Cure for Covid-19 and Other Serious Diseases, and for Violating Court Orders, Miami: Southern District of Florida U.S. Attorney’s Office, 23 kwietnia 2021, 21-CR-20242 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  40. ↑ a b Anna Merlan, Bleach-Drinking Bishop Appears to Be Peddling Bleach From Colombian Prison, [w:] Motherboard [online], VICE, 10 lutego 2022 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  41. ↑ Christina Morales, $1 Million in Toxic Bleach Sold as ‘Miracle’ Cure, Officials Say, [w:] The New York Times [online], 25 kwietnia 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  42. ↑ Trial postponed for family that sold ‘Miracle Mineral’ bleach solution as COVID-19 cure, WWSB, 2 września 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  43. ↑ Jim V. Humble, The Miracle Mineral Supplement of the 21st Century, 2006, OCLC 294909437.
  44. ↑ a b c d e Craig Malisow, Here’s Why Authorities Want to Stop the Sale of Jim Humble’s Miracle Cure, Houston Press, 1 listopada 2016 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  45. ↑ Stefan Sirucek, The Parents Who Give Their Children Bleach Enemas to ‘Cure’ Them of Autism, Vice, 12 marca 2015 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  46. ↑ a b Unauthorized product “Aerobic Oxygen” sold by online retailer “Good For You” may pose serious health risks, [w:] Recalls and safety alerts [online], Government of Canada, 4 sierpnia 2017 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
  47. ↑ Miracle Mineral Supplement (MMS), COVID-19 lozenges and other “wonder drugs”: Swissmedic issues another warning against contact with the caustic substance chlorine dioxide, Swissmedic, 1 marca 2022 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  48. ↑ Daniel Acosta-Ramos, Fringe health group Comusav promotes chlorine dioxide as a cure for Covid-19, [w:] First Draft News [online], 17 marca 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  49. ↑ Jose Luis Penarredonda, South America’s bitter divide over a toxic ‘Covid cure’, [w:] BBC News [online], 1 lipca 2021 [dostęp 2022-03-08] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Star of life caution.svg
Autor:
Oryginał:
 
Vector:
, Licencja: LGPL
The star of life overlaid with a caution symbol
Miracle Mineral Supplement.jpg
Autor: LittleT889, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miracle Mineral Supplement