Mirasłau Ramaszczanka

Mirasłau Ramaszczanka
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Mirasłau Jurjewicz Ramaszczanka

Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1973[1]
Pawłohrad[2], Ukraińska SRR

Wzrost

187 cm

Pozycja

pomocnik (na początku kariery), napastnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1990–1991Hirnyk Pawłohrad19(2)
1991Dnipro Dniepropetrowsk B
1992Wiedrycz Rzeczyca24(8)
1993–1994Dniapro Mohylew29(26)
1994–1996Urałmasz Jekaterynburg62(12)
1997–1998Spartak Moskwa42(7)
1999Spartak Moskwa B1(0)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1994–1998 Białoruś15(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2003–2006Spartak Moskwa B (asystent)
2006–2008Spartak Moskwa B
2008Tom Tomsk
2010Salut Biełgorod
2011Żemczużyna Soczi (asystent)
2011–2013Terek Grozny (asystent)
2013–2014Amkar Perm (asystent)
2014–2015Dinamo Moskwa (asystent)
2015–2016Legia Warszawa (asystent)
2016–2021Rosja (asystent)
2022–Ferencvárosi TC

Mirasłau Jurjewicz Ramaszczanka (biał. Міраслаў Юр'евіч Рамашчанка, ros. Мирослав Юрьевич Ромащенко Mirosław Jurjewicz Romaszczenko; ur. 16 grudnia 1973 w Pawłohradzie) – białoruski piłkarz grający na pozycji pomocnika, a później napastnika i trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Karierę rozpoczął w 1990 w Hirnyku Pawłohrad. W 1991 trafił do rezerw Dnipro Dniepropetrowsk. W 1992 przeniósł się do Wiedrycza Rzeczyca, skąd w 1993 trafił do Dniapra Mohylew. W 1994 przeszedł do Urałmasza Jekaterynburg, a w 1996 do Spartaka Moskwa, z którym dwukrotnie został mistrzem Rosji[3] (w 1996 i 1997)[1] oraz wygrał puchar kraju w 1998[1].

20 lipca 1998 na treningu poczuł ból w kolanie. Okazało się, że Ramaszczanka doznał kontuzji łąkotki, która została później zoperowana[4]. We wrześniu tego samego roku w meczu reprezentacji Białorusi z Danią uraz ten mu się odnowił. W ciągu trzech lat przeszedł sześć operacji i nigdy więcej nie pojawił się na boisku[5].

Ramaszczanka zagrał w 15 meczach dla reprezentacji Białorusi, w których strzelił 1 gola[6].

Lista meczów w reprezentacji Białorusi

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[7]

Lp.DataMiejscePrzeciwnikWynikRanga spotkania
117 sierpnia 1994Polska Radom Polska1 – 1mecz towarzyski
212 października 1994Białoruś Mińsk Luksemburg2 – 0 Golel. ME 1996
316 listopada 1994 Norwegia0 – 4
47 czerwca 1995Białoruś Mińsk Holandia1 – 0
56 września 1995Holandia Rotterdam0 – 1
627 marca 1996Słowacja Nitra Słowacja0 – 4mecz towarzyski
71 maja 1996Polska Mielec Polska1 – 1
827 maja 1996Białoruś Mołodeczno Azerbejdżan2 – 2
91 czerwca 1996Szwecja Solna Szwecja1 – 5el. MŚ 1998
1031 sierpnia 1996Białoruś Mińsk Estonia1 – 0
118 czerwca 1997 Szkocja0 – 1
1220 sierpnia 1997 Szwecja1 – 2
1310 września 1997 Austria0 – 1
1411 października 1997Austria Wiedeń0 – 4
155 września 1998Białoruś Mińsk Dania0 – 0el. ME 2000

Lista goli w reprezentacji Białorusi

Lp.DataStadionPrzeciwnikGolWynikRanga spotkania
112 października 1994Białoruś Stadion Dynama Mińsk Luksemburg1 – 02–0el. ME 1996

Kariera trenerska

Karierę trenerską rozpoczął w 2003 w rezerwach Spartaka Moskwa, gdzie pełnił funkcję asystenta. W 2004 tymczasowo został pierwszym trenerem rezerw. W 2006 został nim na stałe. Obowiązki te pełnił do 2008. W maju tegoż roku został trenerem Tomu Tomsk[8], jednakże już we wrześniu umowa została rozwiązana[9]. 14 grudnia 2009 został szkoleniowcem Saluta Biełgorod, z którym podpisał roczny kontrakt[10]. 17 maja 2010 rozwiązano umowę za porozumieniem stron[11][12]. W styczniu 2011 został asystentem Stanisława Czerczesowa w Żemczużynie Soczi[13], a w październiku objął posadę asystenta tego samego trenera w Tereku Grozny[14]. W czerwcu 2013 został zatrudniony na tym samym stanowisku w Amkarze Perm, gdzie pierwszym trenerem również był Czerczesow[15]. 29 września 2013 Ramaszczanka poprowadził zespół przeciwko Anży Machaczkała z powodu dyskwalifikacji Czerczesowa[16]. W kwietniu 2014 wraz z Czerczesowem przeszedł do Dynama Moskwa[17][18]. W październiku 2015 został asystentem Czerczesowa w Legii Warszawa[19][20]. W sezonie 2015/2016 Legia została mistrzem Polski[21]. W czerwcu 2016, już po zakończeniu rozgrywek, Ramaszczanka wraz z Czerczesowem opuścił klub[22]. W sierpniu 2016 został asystentem Czerczesowa w reprezentacji Rosji[23][24]. Po mistrzostwach świata w 2018 roku, na których rosyjska kadra dotarła do ćwierćfinału, zarówno Czerczesow, jak i Ramaszczanka otrzymali z rąk prezydenta Rosji Władimira Putina tytuł Zasłużonego Trenera Rosji[25]. W lipcu 2021 umowa z Czerczesowem i jego sztabem trenerskim została rozwiązana[26]. W styczniu 2022 został asystentem Czerczesowa w Ferencvárosi TC[27].

Życie prywatne

Młodszy brat Ramaszczanki, Maksim, również był piłkarzem[11].

Ma żonę Lenę, syna Nikitę i córkę Dianę[5].

Osiągnięcia

Przypisy

  1. a b c Мирослав РОМАЩЕНКО (ros.). spartak.msk.ru. [dostęp 2013-10-14].
  2. Селекция: Высший дивизион. Спартак-1998 (ros.). sport-express.ru, 1998-02-24. [dostęp 2013-10-13].
  3. Мирослав Ромащенко: досье (ros.). sports.ru. [dostęp 2013-10-13].
  4. A. A. Skworcow: Причинение вреда жизни и здоровью при занятиях спортом: проблемы уголовно-правовой квалифиκации. Moskwa: Wolters Kluwer, 2006, s. 52, seria: Уголовное право: современный взгляд. ISBN 5-466-00213-5. OCLC 75971389. (ros.)
  5. a b Dmitrij Bieleńki: ФУТБОЛ. Мирослав Ромащенко: прощай, "Спартак"! (ros.). pressball.by, 2002-02-21. [dostęp 2013-10-13].
  6. Roberto Mamrud: Appearances for Belarus National Team (ang.). W: Belarus – Record International Players [on-line]. rsssf.com. [dostęp 2013-10-24].
  7. MATCHES → all internationals of Miraslaw Ramashchanka (ang. • cz. • ros.). eu-football.info. [dostęp 2013-10-25].
  8. Ромащенко возглавил Томь (ros.). football.ua, 2008-05-27. [dostęp 2015-10-06].
  9. Футбол. "Томь" расторгла контракт с Ромащенко (ros.). sportrbc.ru, 2008-09-04. [dostęp 2021-05-08].
  10. Мирослав Ромащенко возглавил "Салют-Энергию" (ros.). football.by, 2009-12-14. [dostęp 2013-10-14].
  11. a b Белорусский тренер Мирослав Ромащенко уволен из белгородского «Салюта» (ros.). naviny.by, 2010-05-17. [dostęp 2014-10-02].
  12. Мирослав Ромащенко отстранен от работы (ros.). fc-salyut.ru, 2010-05-20. [dostęp 2013-10-14].
  13. Мирослав Ромащенко вошел в тренерский штаб «Жемчужины» (ros.). sports.ru, 2011-01-04. [dostęp 2013-10-14].
  14. Черчесов пригласил в «Терек» Ромащенко и Стауче (ros.). sportbox.ru, 2011-10-06. [dostęp 2013-10-13].
  15. Мирослав Ромащенко вошел в тренерский штаб "Амкара" (ros.). football.by, 2013-06-20. [dostęp 2013-10-14].
  16. Ромащенко будет руководить «Амкаром» в матче с «Анжи» (ros.). sovsport.ru, 2013-09-27. [dostęp 2013-10-13].
  17. Nikołaj Bielawski: Мирослав Ромащенко вместе с Черчесовым перешел в московское "Динамо" (ros.). football.by, 2014-04-10. [dostęp 2014-10-01].
  18. Dienis Jegorow: Мирослав Ромащенко вошел в тренерский штаб московского «Динамо» (ros.). tribuna.com, 2014-04-10. [dostęp 2014-10-01].
  19. Stanisław Czerczesow trenerem Legii Warszawa (pol.). legia.com, 2015-10-06. [dostęp 2015-10-06].
  20. Футбол. Станислав Черчесов официально возглавил "Легию", Мирослав Ромащенко вошел в тренерский штаб (ros.). pressball.by, 2015-10-06. [dostęp 2015-10-06].
  21. Legia Warszawa Mistrzem Polski 2016! (pol.). ekstraklasa.org, 2016-05-15. [dostęp 2021-05-08].
  22. Legia Warszawa i trener Czerczesow kończą współpracę (pol.). legia.com, 2016-06-01. [dostęp 2016-06-01].
  23. Главным тренером сборной России стал Станислав Черчесов, Мирослав Ромащенко вошел в тренерский штаб (ros.). football.by, 2016-08-11. [dostęp 2016-08-11].
  24. Футбол. Станислав Черчесов — главный тренер сборной России, Мирослав Ромащенко — его ассистент (ros.). pressball.by, 2016-08-11. [dostęp 2016-08-11].
  25. В Москве состоялось чествование сборной России по футболу (ros.). minsport.gov.ru, 2018-07-28. [dostęp 2021-05-08].
  26. РФС расторг контракт со Станиславом Черчесовым (ros.). rfs.ru, 2021-07-08. [dostęp 2021-09-03].
  27. Nulladik nap: bemutatkozott a Csercseszov-stáb (węg.). fradi.hu, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-26].
  28. Michael Ustinov: Russia Cup 1997/98 (ang.). rsssf.com. [dostęp 2015-10-06].
  29. Бомбардиры 1992-1993 (ros.). kuzmiz-football.com. [dostęp 2015-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-18)].
  30. Лучшие бомбардиры чемпионатов Беларуси по футболу (ros.). tribuna.com, 2014-12-23. [dostęp 2021-05-08].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie