Mirocin Średni (gromada 1961–1972)
| gromada | |
| 1961–1973 | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Data powstania | 31 grudnia 1961 |
| Data likwidacji | 1 stycznia 1973 |
| Siedziba | |
Portal  Polska | |
Mirocin Średni – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Mirocin Średni z siedzibą GRN w Mirocinie Średnim utworzono 31 grudnia 1961 w powiecie nowosolskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr II/13/61 WRN w Zielonej Górze z dnia 15 września 1961 z obszarów zniesionych gromad Broniszów i Studzieniec[5]; samą siedzibę gromady – wieś Mirocin Średni wraz z przysiółkami Mirocin Górny i Mirocin Dolny – przyłączono z gromady Kożuchów w tymże powiecie; równocześnie z nowo utworzonej gromady Mirocin Średni wyłączono wieś Lelechów wraz z przysiółkiem Czasław, włączając je do gromady Wrociszów tamże[6].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[7]. 1 stycznia 1973 w powiecie nowosolskim utworzono gminę Mirocin Średni[8] (zniesiono ją ponownie 15 stycznia 1976[9]).
Uwaga: W latach 1954–58 istniała gromada Mirocin Średni o zupełnie innym zasięgu terytorialnym.
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Uchwała Nr III/13/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 15 września 1961 r. o zniesieniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 10, Poz. 85); na podstawie uchwały Nr 379/61 Rady Ministrów z dnia 5 października 1961 r. w sprawie zatwierdzenia uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze w przedmiocie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 10, Poz. 87)
- ↑ Uchwała Nr III/16/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 15 września 1961 r. o zmianie granic i siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 10, Poz. 86)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Uchwała Nr XIX/71/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 6 grudnia 1972 r., Nr 10, Poz. 98)
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 10
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).