Mironieg
Mironieg – staropolskie imię męskie, złożone z członów Miro- (prasłowiańskie mirъ „pokój”, porównaj mir, mier „pokój, bezpieczeństwo, przyjaźń”[1]) i -nieg (prasłowiańskie něga „rozkosz”[2]). Możliwe również, że nazwa pochodzi od Mironek[1].
Przypisy
- ↑ a b Cieślikowa 2000 ↓, s. 166
- ↑ Cieślikowa 2000 ↓, s. 185.
Bibliografia
- Aleksandra Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, Część 1 Odapelatywne nazwy osobowe, Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN, 2000, ISBN 83-87623-23-7.
| ||||||||||||||