Mirosław Azembski

Mirosław Azembski
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1923
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 maja 1988
Warszawa

Zawód, zajęcie

reportażysta, dziennikarz i publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej

Mirosław Azembski (ur. 3 maja 1923 w Warszawie, zm. 27 maja 1988 tamże) – polski reportażysta, dziennikarz i publicysta.

Życiorys

Autor reportaży krajowych i zagranicznych oraz tekstów publicystycznych. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył kurs dziennikarstwa Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (późniejsze Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich). W latach 1946-1947 pracował w Przedsiębiorstwie Handlu Zagranicznego Varimpex. Od 1947 do 1952 w Polskiej Agencji Prasowej, gdzie specjalizował się w tematyce krajowej (był m.in. sprawozdawcą sądowym). Od lutego 1952 do 1960 był członkiem redakcji tygodnika „Świat”, pracując w sekretariacie redakcji i dziale reportażu krajowego (od grudnia 1956 był jego kierownikiem). W latach 1960-1962 publikował w dziale polityki wewnętrznej Agencji Robotniczej. Od 1962 do 1976 w Zespole Programu Telewizyjnego Komitetu ds. Radia i Telewizji, m.in. w latach 1967-1971 korepondent Polskiego Radia i Telewizji w Paryżu. W latach 1976-1977 kierownik działu zagranicznego w „Głosie Pracy”. Od 1977 do 1985 kierownik działu zagranicznego „Expressu Wieczornego”. Od 1985 na emeryturze.

Członek Związku Zawodowego Dziennikarzy RP, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1951-1982), Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, ZAiKSu, PZPR (1956-1988).

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia: „Medal 25-lecia SDP”, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej.

Jego pierwsza żona, Alina Azembska, była m.in. redaktorem naczelnym miesięcznika „Morze”. Syn Robert (ur. 1964) jest dziennikarzem ekonomiczno-finansowym.

Twórczość (wybór)

  • Atak na Jastarnię (1954)
  • Czy Stanisław Talarek musiał umrzeć? (wespół z Lucjanem Wolanowskim; Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1955; Wyd. Kraj 1955)
  • Krzyże i korona. Reportaż znad ujścia Wisły (Iskry 1956)
  • Malavita (Iskry; seria: „Naokoło świata”)
  • Pożegnanie z białym kaskiem (Iskry 1962, seria: „Świat się zmienia”)
  • Un gigante de acero revive a Cracovia: Nowa Huta, simbolo de Polonia (Hawana 1962)
  • Sprzymierzeni z Jehową. Opowieści biblijne (ilustr. Antoni Uniechowski; Nasza Księgarnia 1963)
  • Mój kapitan (Książka i Wiedza 1964)
  • Zaczęło się w Lipcu (Nasza Księgarnia 1964)
  • Inny świat (Nasza Księgarnia 1966)
  • Powrót do Rio (Książka i Wiedza 1967)
  • Łużyckie wędrówki (Nasza Księgarnia 1973)
  • Wiraże nad Sekwaną (Iskry 1976)
  • Pod sztandarem proroka (ilustr. Gabriel Rechowicz; Nasza Księgarnia 1967, 1978)
  • Ludzie bez twarzy (Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978; seria: „Sensacje XX wieku”)
  • Pod szafotem (Iskry 1978, seria: „Łowcy sensacji”)
  • Paryskie ABC (Iskry 1982, ISBN 83-20-7049-1-X)
  • Zagadki naszego czasu (Wydawnictwa Radia i Telewizji 1989, ISBN 83-21-2052-6-7)


Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej