Mirosław Leplawy
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1922 Kostrzyn Wielkopolski | |
| Data i miejsce śmierci | 30 maja 2007 Łódź | |
| profesor nauk chemicznych | ||
| Specjalność: chemia aminokwasów i peptydów, chemia organiczna, chemia środków leczniczych | ||
| Alma Mater | Politechnika Łódzka | |
| Doktorat | 1957 | |
| Habilitacja | 1964 | |
| Profesura | 1977 | |
| Nauczyciel akademicki | ||
| Uczelnia | Politechnika Łódzka | |
| Okres zatrudn. | 1949–1992 | |
| Dyrektor | ||
| Instytut | Chemii Organicznej PŁ | |
| Okres spraw. | 1972–1992 | |
| Poprzednik | Jan Michalski | |
| Następca | Ryszard Bodalski | |
| Prodziekan | ||
| Wydział | Chemiczny PŁ | |
| Okres spraw. | 1967–1976 | |
Mirosław Leplawy (ur. 22 września 1922 w Kostrzynie Wielkopolskim, zm. 30 maja 2007 w Łodzi) – polski chemik organik, profesor Politechniki Łódzkiej.
W 1943 roku rozpoczął studia chemiczne w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej, utworzonej w czasie okupacji na terenie Politechniki Warszawskiej, a po wojnie kontynuował je na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. W roku 1949 uzyskał dyplom magistra inżyniera chemii. Od 1948 roku związał się zawodowo z Politechniką Łódzką. W 1957 roku uzyskał stopień naukowy kandydata nauk chemicznych (obecnie stopień doktora). Był uczniem profesora Osmana Achmatowicza, wybitnego wychowawcy licznego grona polskich chemików organików. Jako stypendysta British Council odbył staż (1957–1959) w laboratorium wybitnego organika i chemika peptydowego profesora George'a W. Kennera w University of Liverpool. W 1964 roku został docentem (obecnie dr hab.), a w 1977 roku profesorem.
W latach 1960–1998 był wykładowcą chemii i technologii środków leczniczych na kierowanej przez siebie specjalizacji Technologii Lekkiej Syntezy Organicznej. Jego główną tematyką badawczą była chemia i biologia peptydów; należy do pionierów tej tematyki w Polsce. Jest autorem 110 publikacji, patentów i sprawozdań dla przemysłu farmaceutycznego, w tym cennych wdrożeń. Wypromował 11 doktorów.
Od 1972 roku do chwili przejścia na emeryturę w 1992 kierował Instytutem Chemii Organicznej Politechniki Łódzkiej. W latach 1967–1976 przez cztery kadencje sprawował funkcję prodziekana Wydziału Chemicznego. Był przewodniczącym Rady Instytutu Technologii i Chemii Leków Akademii Medycznej w Łodzi (1988-2002).
Bibliografia
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 145-146.
- Aleksandra Olma: In Memoriam of prof. Mirosław T. Leplawy (ang.). ppc.univ.gda.pl. [dostęp 2015-02-13].
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. inż. Mirosław Leplawy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-02-13].
