Mirosław Pstrokoński
| ||
![]() płk Mirosław Pstrokoński | ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 1953 Piotrków Trybunalski | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1973-2009 | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie | |
Jednostki | Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Inżynieryjnych 1 Brygada Saperów Wojskowa Akademia Inżynieryjna 5 Brygada Saperów 5 Pułk Inżynieryjny Wojewódzki Sztab Wojskowy Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych | |
Stanowiska | podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych dowódca plutonu pontonowego dowódca kompanii pontonowej szefa sztabu batalionu rozminowania słuchacz akademii wojskowej dowódcy batalionu pontonowego starszy inżynier służb technicznych starszy oficer sekcji operacyjno-rozpoznawczej słuchacz akademii wojskowej dowódca batalionu saperów dowódca pułku pontonowego dowódca brygady saperów dowódca pułku inżynieryjnego zastępcą szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego Szef Oddziału Szkolenia Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Mirosław Pstrokonski (ur. 1953 w Piotrkowie Trybunalskim) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły średniej - Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Wolbórzu, w 1973 wstąpił do Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Po jej ukończeniu w 1977 został skierowany do 1 Brygady Saperów w Brzegu, gdzie pełnił służbę na stanowiskach: dowódcy plutonu i kompanii pontonowej oraz szefa sztabu batalionu rozminowania. W drodze wyróżnienia w 1983 został skierowany na studia do Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR. Po ukończeniu studiów z wyróżnieniem w 1986 wrócił do 1 Brygady Saperów w Brzegu na stanowisko najpierw dowódcy batalionu pontonowego, a następnie starszego inżyniera służb technicznych i starszego oficera operacyjno-rozpoznawczego. W 1994 zostaje przeniesiony do 5 Brygady Saperów w Szczecinie Podjuchach na stanowisko szefa sztabu - zastępcy dowódcy. W 2000 w wyniku zmian organizacyjnych i przeformowania 5 Brygady Saperów w 5 Pułk Inżynieryjny objął stanowisko zastępcy dowódcy tego pułku, a w 2002 objął stanowisko dowódcy tegoż pułku. W 2006 został zawieszony w pełnieniu obowiązków w związku z odmrożeniami nóg przez żołnierzy Pułku na Poligonie Drawskim. W 2008 został zastępcą szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu, a następnie szefem Oddziału Szkolenia Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy.
W 2005 dowodzony przez niego 5 Pułk Inżynieryjny, jako pierwsza jednostka inżynieryjna, poddany został natowskiej kontroli CREVAL, z której uzyskał oceny bardzo dobre i dobre[1].
Awanse
- podporucznik – 1977
- podpułkownik - 1994
- pułkownik – 2002
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Przypisy
- ↑ Ryszard Żuchowski, Sylwetki saperów. następne pokolenie str. 271
Bibliografia
- Ryszard Żuchowski: Sylwetki saperów. Następne pokolenie. Koszalin: Stowarzyszenie Saperów Polskich, 2009. ISBN 978-83-929870-0-0.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".