Mirosław Różański

Mirosław Różański

Mirosław Różański (2015)
generał broni
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1962 Głogów
Przebieg służby
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych 42 Pułk Zmechanizowany 34 Brygada Kawalerii Pancernej 17 Brygada Zmechanizowana 11 Dywizja Kawalerii Pancernej Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych
Stanowiska	szef sztabu 34 Brygady Kawalerii Pancernej dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej dowódca Brygadowej Grupy Bojowej w ramach VIII zmiany PKW Irak dowódca 11 Dywizji Kawalerii Pancernej Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych
Główne wojny i bitwy	stabilizacja Iraku
Odznaczenia

Mirosław Różański (ur. 1 grudnia 1962 w Głogowie) – generał broni rezerwy Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności (2011)^[1]. Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych w latach 2015–2016.

Biogram

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Na Przystanku Woodstock w 2017

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1986), którą ukończył z wyróżnieniem. W 1989 ukończył Centrum Doskonalenia Oficerów tzw. „Akademię Polową” na kierunku dowódców batalionów. W latach 1992–1993 studiował w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. W tej samej uczelni ukończył kurs taktyczno-operacyjny (1998). W 2000 został absolwentem Studium Polityki Obronnej broniąc pracę na temat „Profesjonalne siły zbrojne podstawowym czynnikiem bezpieczeństwa narodowego”. W 2011 uzyskał stopień doktora w zakresie nauk o obronności.

Służbę wojskową po ukończeniu studiów rozpoczął w 42 pułku zmechanizowanym na stanowisku dowódcy plutonu w Żarach. W 1987 został dowódcą kompanii szkolnej przygotowującej kadry dowódcze Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 1989 został dowódcą kompanii zmechanizowanej, z którą wziął udział w ćwiczeniu „Przyjaźń 1989”, po raz pierwszy obserwowanym przez wysłanników NATO.

W latach 1982–1990 był członkiem PZPR^[2][3].

W 1990 został szefem sztabu batalionu szkolnego, którego był współorganizatorem. Następnie został wyznaczony na dowódcę 2 Batalionu Zmechanizowanego w 42 Pułku Zmechanizowanym. W okresie dowodzenia batalionem został poddany kontroli gotowości bojowej przez SG WP, a zdolność bojową batalion potwierdził przed Inspekcją Sił Zbrojnych. Po powrocie z AON został wyznaczony na stanowisko starszego oficera operacyjnego w sztabie 42 Pułku Zmechanizowanego. W 1994 został skierowany na praktykę do Oddziału Szkolenia Bojowego Śląskiego Okręgu Wojskowego. Po zakończeniu praktyki skierowano go na stanowisko szefa szkolenia do 34 Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 1996 został przesunięty na stanowisko szefa sztabu w tej samej brygadzie. W 1999 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu. W 2003 rozpoczął służbę na stanowisku szefa sztabu 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Po otrzymaniu nominacji generalskiej w 2005 ponownie objął obowiązki dowódcy 17 BZ. Dowodząc brygadą, był inicjatorem wielu zmian systemowych w zakresie pełnienia służb i systemu szkolenia. Był pomysłodawcą i realizatorem nowego modelu szkolenia strzelców wyborowych w wojskach lądowych. Wdrażał do sił zbrojnych KTO Rosomak, formował pierwszy w pełni zawodowy batalion zmotoryzowany, który wziął udział w pierwszej i drugiej zmianie PKW w Afganistanie. W 2007 jako dowódca Brygadowej Grupy Bojowej wraz z żołnierzami 17 WBZ uczestniczył w VIII zmianie PKW w Iraku. Stacjonująca w bazie Delta w Al-Kut BGB wspólnie z irackimi siłami bezpieczeństwa i jednostkami koalicyjnymi przeprowadziła kilka operacji przeciwko rebeliantom, akcje pomocy humanitarnej i medycznej w prowincji Wasit. W okresie dowodzenia brygadą trzykrotnie – w 2006, 2007 i 2008 – jednostka została wyróżniona Znakiem honorowym Sił Zbrojnych. W 2008 prezydent Rzeczypospolitej w uznaniu zasług wręczył mu Flagę Narodową. Laureat nagrody Buzdygan 2008. Podczas misji w Iraku został odznaczony przez prezydenta Salwadoru Medalem Zasługi.

W 2008 wyznaczony został na stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 SG WP. W sierpniu 2009 wyznaczony na stanowisko dowódcy 11 Dywizji Kawalerii Pancernej i mianowany do stopnia generała dywizji. W 2010 sformowana na bazie 17 BZ i jednostek Dywizji Grupa Bojowa UE była pierwszym oddziałem bojowym zadeklarowanym przez Polskę do sił Unii Europejskiej. W latach 2010–2011 Czarna Dywizja przygotowała i skierowała do Afganistanu kolejno VIII i IX zmianę PKW. Blisko 3000 żołnierzy pełniło służbę w ramach ISAF. W latach 2012–2013 kierował Departamentem Strategii i Planowania Obronnego MON, uczestniczył w pracach międzyresortowego Zespołu Koordynacyjnego przy Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Pełnił funkcję pełnomocnika MON ds. reformy systemu zarządzania, kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi. Kierowany Departament wydał zatwierdzoną przez Radę Ministrów Strategię Rozwoju Systemu Bezpieczeństwa Narodowego. Kierował pracami Zespołu przygotowującego Ustawę zmieniającą Ustawę o urzędzie MON, przyjęte przez Parlament i podpisaną przez Zwierzchnika Sił Zbrojnych Prezydenta RP 22 lipca 2013. Dowodził Grupą Organizacyjną Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, stwarzając warunki do powstania DG RSZ od stycznia 2014. 9 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski mianował go z dniem 30 czerwca 2015 na stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, a 1 sierpnia 2015 awansował na generała broni.

12 grudnia 2016 złożył wniosek o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej^[4]. 31 stycznia 2017 został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, przechodząc w stan spoczynku. W 2017 powołał Fundację „Bezpieczeństwa i Rozwoju Stratpoints”, w której objął stanowisko prezesa zarządu^[5][6][7]. W 2020 zasiadł w sztabie kandydata na prezydenta RP Szymona Hołowni^[8] i następnie, po powołaniu przez Szymona Hołownię ugrupowania Polska 2050, w kolegium ekspertów związanego z nim Instytutu Strategie 2050^[9].

Żonaty, ma troje dzieci.

Służba wojskowa

• 1986–1987 – dowódca plutonu w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
• 1987–1989 – dowódca kompanii szkolnej przygotowującej na potrzeby Śląskiego Okręgu Wojskowego dowódców drużyn i działonowych operatorów bojowych wozów piechoty w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
• 1989–1990 – dowódca kompanii zmechanizowanej w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
• 1990–1991 – szef sztabu batalionu szkolnego w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
• 1991–1992 – dowódca 2 Batalionu Zmechanizowanego w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
• 1993–1994 – starszy oficer operacyjny w sztabie 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach
• 1994–1995 – praktyka w Oddziale Szkolenia Bojowego Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu
• 1995–1996 – szef szkolenia w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu
• 1996–1999 – szef sztabu w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu
• 1999–2003 – dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu
• 2003–2005 – szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu
• 2005–2008 – dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu
• 2007 – dowódca Brygadowej Grupy Bojowej w ramach VIII zmiany PKW Irak
• 2008–2009 – zastępca szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 w Sztabie Generalnym w Warszawie
• 2009–2011 – dowódca 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu
• 2012–2013 – Dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego MON
• 2013–2015 – Dowódca Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie
• od 30 czerwca 2015 do 15 grudnia 2016 – Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych (mianowanie: 9 czerwca 2015^[10])^[11]

Wykształcenie wojskowe

• Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1986) ukończył ją z wyróżnieniem
• Centrum Doskonalenia Oficerów w Rembertowie (1989) – kurs dowódców batalionu
• Akademia Obrony Narodowej w Rembertowie (1993) – studia II stopnia, (1998) – kurs taktyczno-operacyjny, (2005) – Podyplomowe Studia Polityki Obronnej zakończone obroną pracy pt. Profesjonalne siły zbrojne podstawowym czynnikiem bezpieczeństwa narodowego
• Akademia Obrony Narodowej w Rembertowie (2011) – studia III stopnia (doktoranckie) – zakończone obroną pracy naukowej pt. Efektywność działań Polskich Kontyngentów Wojskowych tworzonych z etatowych jednostek w operacjach ekspedycyjnych

Awanse generalskie

• generał brygady – 2005^[12]
• generał dywizji – 2009^[13]
• generał broni – 1 sierpnia 2015^[14]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2011^[15]
• Brązowy Krzyż Zasługi – 1999^[16]
• Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami – 2008^[17]
• Gwiazda Iraku
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Policji” – 2011^[18]
• Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie – Niemcy, 2012^[19]

Wyróżnienia

• Honorowy Ambasador Miasta Żagań – 2010^[20]
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych
• Miniaturka odznaki tytułu honorowego „Znak Honorowy Sił Zbrojnych RP” – trzykrotnie: 2006, 2007, 2008
• Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP (Wojska Lądowe) – 2011^[18]
• Odznaka pamiątkowa 42 pz^[21]
• Odznaka pamiątkowa/honorowa 11 LDKPanc
• Odznaka pamiątkowa/honorowa 10 BKPanc – 2013^[22]
• Odznaka pamiątkowa DG RSZ – 2015^[11]
• Odznaka absolwenta Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej AON
• Złota Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej^[21]
• Złota Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” – 2010^[23]
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych RP”
• Odznaka IV Klasy (Brązowa) „Za zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” – 2011^[18]
• Krzyż Czynu Zbrojnego Polskiej Samoobrony na Kresach Wschodnich II RP (ZKRPiBWP) – 2011^[18]
• Kombatancki Krzyż Pamiątkowy „Zwycięzcom” (ZKRPiBWP) – 2010
• Medal XV-lecia Związku Polskich Spadochroniarzy w Berlinie
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku

Publikacje

• Dlaczego przegrywamy wojnę z Rosją z Juliuszem Ćwieluchem, Znak, Kraków 2018, ISBN 978-83-240-5506-7

Przypisy