Mirosław Różański

Mirosław Różański
Ilustracja
Mirosław Różański (2015)
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1962
Głogów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg Siły Zbrojne PRL
POL Wojska Lądowe.svg Siły Zbrojne RP

Jednostki

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych
42 Pułk Zmechanizowany
34 Brygada Kawalerii Pancernej
17 Brygada Zmechanizowana
11 Dywizja Kawalerii Pancernej
Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych

Stanowiska

szef sztabu 34 Brygady Kawalerii Pancernej
dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej
szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej
dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej
dowódca Brygadowej Grupy Bojowej w ramach VIII zmiany PKW Irak
dowódca 11 Dywizji Kawalerii Pancernej
Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Gwiazda Iraku Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal "Za Zasługi dla Policji" Złota Odznaka "Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej" Odznaka honorowa "Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych RP" Odznaka IV Klasy (Brązowa) "Za zasługi dla ZŻWP" Krzyż Czynu Zbrojnego Polskiej Samoobrony na Kresach Wschodnich II RP Kombatancki Krzyż Pamiątkowy "Zwycięzcom" Medal XV-lecia Związku Polskich Spadochroniarzy w Berlinie Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN)

Mirosław Różański (ur. 1 grudnia 1962 w Głogowie) – generał broni rezerwy Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności (2011)[1]. Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych w latach 2015–2016.

Biogram

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1986), którą ukończył z wyróżnieniem. W 1989 ukończył Centrum Doskonalenia Oficerów tzw. „Akademię Polową” na kierunku dowódców batalionów. W latach 1992–1993 studiował w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. W tej samej uczelni ukończył kurs taktyczno-operacyjny (1998). W 2000 został absolwentem Studium Polityki Obronnej broniąc pracę na temat „Profesjonalne siły zbrojne podstawowym czynnikiem bezpieczeństwa narodowego”. W 2011 uzyskał stopień doktora w zakresie nauk o obronności.

Służbę wojskową po ukończeniu studiów rozpoczął w 42 pułku zmechanizowanym na stanowisku dowódcy plutonu w Żarach. W 1987 został dowódcą kompanii szkolnej przygotowującej kadry dowódcze Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 1989 został dowódcą kompanii zmechanizowanej, z którą wziął udział w ćwiczeniu „Przyjaźń 1989”, po raz pierwszy obserwowanym przez wysłanników NATO.

W latach 1982–1990 był członkiem PZPR[2][3].

W 1990 został szefem sztabu batalionu szkolnego, którego był współorganizatorem. Następnie został wyznaczony na dowódcę 2 Batalionu Zmechanizowanego w 42 Pułku Zmechanizowanym. W okresie dowodzenia batalionem został poddany kontroli gotowości bojowej przez SG WP, a zdolność bojową batalion potwierdził przed Inspekcją Sił Zbrojnych. Po powrocie z AON został wyznaczony na stanowisko starszego oficera operacyjnego w sztabie 42 Pułku Zmechanizowanego. W 1994 został skierowany na praktykę do Oddziału Szkolenia Bojowego Śląskiego Okręgu Wojskowego. Po zakończeniu praktyki skierowano go na stanowisko szefa szkolenia do 34 Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 1996 został przesunięty na stanowisko szefa sztabu w tej samej brygadzie. W 1999 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu. W 2003 rozpoczął służbę na stanowisku szefa sztabu 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Po otrzymaniu nominacji generalskiej w 2005 ponownie objął obowiązki dowódcy 17 BZ. Dowodząc brygadą, był inicjatorem wielu zmian systemowych w zakresie pełnienia służb i systemu szkolenia. Był pomysłodawcą i realizatorem nowego modelu szkolenia strzelców wyborowych w wojskach lądowych. Wdrażał do sił zbrojnych KTO Rosomak, formował pierwszy w pełni zawodowy batalion zmotoryzowany, który wziął udział w pierwszej i drugiej zmianie PKW w Afganistanie. W 2007 jako dowódca Brygadowej Grupy Bojowej wraz z żołnierzami 17 WBZ uczestniczył w VIII zmianie PKW w Iraku. Stacjonująca w bazie Delta w Al-Kut BGB wspólnie z irackimi siłami bezpieczeństwa i jednostkami koalicyjnymi przeprowadziła kilka operacji przeciwko rebeliantom, akcje pomocy humanitarnej i medycznej w prowincji Wasit. W okresie dowodzenia brygadą trzykrotnie – w 2006, 2007 i 2008 – jednostka została wyróżniona Znakiem honorowym Sił Zbrojnych. W 2008 prezydent Rzeczypospolitej w uznaniu zasług wręczył mu Flagę Narodową. Laureat nagrody Buzdygan 2008. Podczas misji w Iraku został odznaczony przez prezydenta Salwadoru Medalem Zasługi.

W 2008 wyznaczony został na stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 SG WP. W sierpniu 2009 wyznaczony na stanowisko dowódcy 11 Dywizji Kawalerii Pancernej i mianowany do stopnia generała dywizji. W 2010 sformowana na bazie 17 BZ i jednostek Dywizji Grupa Bojowa UE była pierwszym oddziałem bojowym zadeklarowanym przez Polskę do sił Unii Europejskiej. W latach 2010–2011 Czarna Dywizja przygotowała i skierowała do Afganistanu kolejno VIII i IX zmianę PKW. Blisko 3000 żołnierzy pełniło służbę w ramach ISAF. W latach 2012–2013 kierował Departamentem Strategii i Planowania Obronnego MON, uczestniczył w pracach międzyresortowego Zespołu Koordynacyjnego przy Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Pełnił funkcję pełnomocnika MON ds. reformy systemu zarządzania, kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi. Kierowany Departament wydał zatwierdzoną przez Radę Ministrów Strategię Rozwoju Systemu Bezpieczeństwa Narodowego. Kierował pracami Zespołu przygotowującego Ustawę zmieniającą Ustawę o urzędzie MON, przyjęte przez Parlament i podpisaną przez Zwierzchnika Sił Zbrojnych Prezydenta RP 22 lipca 2013. Dowodził Grupą Organizacyjną Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, stwarzając warunki do powstania DG RSZ od stycznia 2014. 9 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski mianował go z dniem 30 czerwca 2015 na stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, a 1 sierpnia 2015 awansował na generała broni.

12 grudnia 2016 złożył wniosek o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej[4]. 31 stycznia 2017 został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, przechodząc w stan spoczynku. W 2017 powołał Fundację „Bezpieczeństwa i Rozwoju Stratpoints”, w której objął stanowisko prezesa zarządu[5][6][7]. W 2020 zasiadł w sztabie kandydata na prezydenta RP Szymona Hołowni[8] i następnie, po powołaniu przez Szymona Hołownię ugrupowania Polska 2050, w kolegium ekspertów związanego z nim Instytutu Strategie 2050[9].

Żonaty, ma troje dzieci.

Służba wojskowa

Wykształcenie wojskowe

  • Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1986) ukończył ją z wyróżnieniem
  • Centrum Doskonalenia Oficerów w Rembertowie (1989) – kurs dowódców batalionu
  • Akademia Obrony Narodowej w Rembertowie (1993) – studia II stopnia, (1998) – kurs taktyczno-operacyjny, (2005) – Podyplomowe Studia Polityki Obronnej zakończone obroną pracy pt. Profesjonalne siły zbrojne podstawowym czynnikiem bezpieczeństwa narodowego
  • Akademia Obrony Narodowej w Rembertowie (2011) – studia III stopnia (doktoranckie) – zakończone obroną pracy naukowej pt. Efektywność działań Polskich Kontyngentów Wojskowych tworzonych z etatowych jednostek w operacjach ekspedycyjnych

Awanse generalskie

Ordery i odznaczenia

Wyróżnienia

Publikacje

  • Dlaczego przegrywamy wojnę z Rosją z Juliuszem Ćwieluchem, Znak, Kraków 2018, ISBN 978-83-240-5506-7

Przypisy

  1. Dr Mirosław Różański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-05-27].
  2. Kim są generałowie, którzy wywołują bunt? 'Kolejna kasta, która się broni’. niezalezna.pl, 29 marca 2017. [dostęp 2019-03-06].
  3. Gen. Różański: chciałem pokazać, że nie godzę się na poniżanie kadry. defence24.pl, 1 września 2017. [dostęp 2019-03-06].
  4. Komunikat BBN. [dostęp 2016-12-16].
  5. Marcin Sztandera: Generałowie, którzy Generałowie odeszli z armii, powołali fundację. Liczą na współpracę z prezydentem Dudą. wyborcza.pl, 5 września 2017. [dostęp 2020-06-22].
  6. Fundator i zarząd. stratpoints.pl. [dostęp 2020-06-22].
  7. Fundacja Bezpieczeństwa i Rozwoju STRATPOINTS. mojepanstwo.pl. [dostęp 2020-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-12)].
  8. Łukasz Grzegorczyk: Hołownia zaskoczył nowym nazwiskiem. Jego ekspert nie chciał być marionetką PiS. natemat.pl, 20 stycznia 2020. [dostęp 2020-06-22].
  9. Eksperci Instytutu. strategie2050.pl. [dostęp 2020-11-22].
  10. Mianowanie dowódcy generalnego RSZ. mon.gov.pl, 9 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-10].
  11. a b Gen. Mirosław Różański nowym dowódcą generalnym RSZ. bbn.gov.pl, 1 lipca 2015. [dostęp 2020-06-22].
  12. M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697 – pkt 42.
  13. M.P. z 2009 r. nr 54, poz. 756.
  14. M.P. z 2015 r. poz. 745.
  15. M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1033 – pkt 12.
  16. M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 89 – pkt 496.
  17. M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 400 – pkt 72.
  18. a b c d Zmiana dowodzenia w Czarnej Dywizji. umzagan.nazwa.pl, 17 listopada 2011. [dostęp 2015-06-10].
  19. Niemcy uhonorowali generała Różańskiego. gazetalubuska.pl, 17 czerwca 2012. [dostęp 2015-06-10].
  20. Nowi Honorowi Ambasadorzy Żagania. umzagan.nazwa.pl, 17 września 2010. [dostęp 2015-06-10].
  21. a b kpt. Różański (zdjęcie). pbs.twimg.com. [dostęp 2016-02-03].
  22. Świętoszowscy pancerniacy świętowali. polska-zbrojna.pl, 5 sierpnia 2013. [dostęp 2015-06-10].
  23. Dz. Urz. MSWiA z 2010 r. Nr 10, poz. 51. kik3.inforlex.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. – pkt 11.

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Krzyż Zasługi BAR.svg
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
M rozanski.jpg
Autor: Ministerstwo Obrony Narodowej, Licencja: Attribution
Mirosław Różański
POL Kombatancki Krzyz Pamiatkowy - Zwyciezcom BAR.svg
Baretka: Kombatancki Krzyż Pamiątkowy "Zwycięzcom" – ustanowiony i nadawany przez Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych od 2010.
POL Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami BAR.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
POL Odznaka Honorowa za Zasługi dla ZIW RP BAR.svg
Baretka: Odznaka honorowa "Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych RP".
POL Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Odznaka 4kl za Zaslugi dla ZZWP BAR.svg
Baretka: Krzyż Brązowy "Za zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego"
(dawna Odznaka IV Klasy (Brązowa) "Za zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego").
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Wojska Lądowe.svg
Orzeł Wojsk Lądowych RP
GER Bundeswehr Honour Cross Gold ribbon.svg
Baretka: Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie.
POL Krzyz Czynu Zbr Polskiej Samoobrony na Kresach BAR.svg
Baretka: Krzyż Czynu Zbrojnego Polskiej Samoobrony na Kresach Wschodnich II RP – ustanowiony i nadawany przez Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
POL Brązowy Medal Za Zasługi dla Policji BAR.svg
Autor: LukGasz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy Medal Za Zasługi dla Policji - baretka
POL Złota Odznaka Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej BAR.png
Baretka Złotej Odznaki Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
POL Gwiazda Iraku BAR.svg
Baretka:Gwiazda Iraku
POL Medal XV-lecia Związku Polskich Spadochroniarzy w Berlinie BAR.svg
Baretka: Medal XV-lecia Związku Polskich Spadochroniarzy w Berlinie.
POL Medal MNDCS.png
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (baretka).