Mirosław Rybaczewski
 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||
  | ||||||||||
Mirosław Rybaczewski (ur. 8 lipca 1952 w Warszawie) – polski siatkarz, reprezentant kraju, mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976).
Życiorys
Absolwent olsztyńskiej Akademii Rolniczo-Technicznej. Wychowanek MKS MDK Warszawa (1968–1971), ale wszystkie krajowe siatkarskie zaszczyty zdobył w AZS Olsztyn 1972–1982. 3-krotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978), 3-krotny wicemistrz (1974, 1977, 1980), 2-krotny brązowy medalista MP (1975, 1982) i 2-krotny zdobywca Pucharu Polski (1972, 1982), a także finalista (2 m.) PEZP w sezonie 1977/78. Po zakończeniu gry w Polsce (1982) – zawodnik i trener klubu ASBF w Tuluzie.
167-krotny reprezentant Polski (1973–1980). Zdobył wicemistrzostwo Europy juniorów w Barcelonie w 1971 roku. Grał na MŚ w Meksyku (1974) i na igrzyskach w Montrealu w (1976) roku. 2-krotny uczestnik Pucharu Świata: 1973 (Praga) – 2 m. i 1977 (Tokio) – 4 m. Srebrny medalista ME w Belgradzie (1975).
Najlepszy siatkarz Polski w klasyfikacji „PS” (1976). Odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.
Jego córka, Anna Rybaczewski, również jest siatkarką, reprezentantką Francji, gdzie pełni funkcję kapitana drużyny.
Został wybrany najlepszym siatkarzem w historii AZS-u Olsztyn[1].
10 lipca 2021 wicepremier Jarosław Gowin podczas 18 Memoriał Huberta Jerzego Wagnera wręczył kadrowiczom drużyny Huberta Wagnera Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości[2]
Przypisy
- ↑ siatka.org: Rybaczewski siatkarzem 60-lecia w historii AZS-us Olsztyn. [dostęp 2010-10-16].
- ↑ Piękny symbol siatkarskiej sztafety pokoleń. Heynen dostał olimpijski płomień od Wagnera. sport.se.pl, 2021-07-10. [dostęp 2021-07-11].
.svg){kind=small}
Media użyte na tej stronie
_pictogram.svg)
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Odznaka okolicznościowa – "Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości" – awers.
Autor: Indykpol AZS Olsztyn, Licencja: CC BY 3.0
Miroslaw Rybaczewski podczas otwarcia Alei Sław Olsztyńskiego Sportu