Mirosław Wodzyński
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 190 cm | |||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
Klub | WKS Lotnik Warszawa | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Mirosław Zenon Wodzyński (ur. 13 lipca 1951 w Warszawie) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w biegach płotkarskich.
Kariera
Międzynarodową karierę zaczynał od zdobycia w 1970 roku srebrnego medalu mistrzostw Europy juniorów[1]. W kolejnym sezonie zajął ósme miejsce na mistrzostwach Europy. W 1972 roku był szósty na halowym czempionacie Starego Kontynentu oraz dotarł do półfinału igrzysk olimpijskich w Monachium. Tuż za podium, na czwartym miejscu, uplasował się podczas kolejnej edycji halowych mistrzostw Europy. Duże sukcesy odniósł w 1974 kiedy został wicemistrzem Starego Kontynentu w hali oraz na stadionie. Zajął piąte w 1975 roku na halowych mistrzostwach Europy w Katowicach. Trzykrotnie był notowany w prestiżowym rankingu amerykańskiego czasopisma Track & Field News (na 5. miejscu w 1973, na 3. miejscu w 1974 oraz na 10. miejscu w 1975). Czternaście razy w karierze bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych[2]. Uznany najlepszym polskim zawodnikiem na 110 metrów przez płotki w historii w plebiscycie zorganizowanym z okazji 90-lecia Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[3].
Pięciokrotny medalista seniorskich mistrzostw Polski ma w dorobku jeden złoty medal (Warszawa 1974), dwa srebrne (Warszawa 1970 i Bydgoszcz 1975) oraz dwa brązowe (Warszawa 1971 i Warszawa 1972)[4]. Stawał na podium halowych mistrzostw kraju zdobywając dwa złote medale oraz po jednym srebrnym i brązowym[5].
Siedem razy poprawiał rekord Polski w biegu na 110 metrów przez płotki doprowadzając go do wyniku 13,55 s. w 1975 roku[6].
Od maja 2008 roku pełnił funkcję dyrektora sportowego w Polskim Związku Curlingu, a 21 października 2017 roku objął stanowisko wiceprezesa, które utrzymał po Nadzwyczajnym Krajowym Zjeździe Delegatów 25 kwietnia 2018 roku[7][8][9]. Nie znalazł się w nowo wybranym zarządzie 14 grudnia 2018 roku[10].
Brat Leszka, także utytułowanego płotkarza.
Rekordy życiowe
- bieg na 50 metrów przez płotki – 6,61 s. (12 marca 1972, Grenoble)
- bieg na 60 metrów przez płotki – 7,68 s. (10 marca 1974, Göteborg)
- bieg na 110 metrów przez płotki – 13,55 s. (29 maja 1975, Warszawa) – 12. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[11] oraz 13,4 s. (pomiar ręczny: 28 czerwca 1973, Helsinki)
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1970 | Mistrzostwa Europy juniorów | Paryż | bieg na 110 m przez płotki | 2. miejsce | 14,22 |
1971 | Mistrzostwa Europy | Helsinki | bieg na 110 m przez płotki | 8. miejsce | 14,78 |
1972 | Halowe mistrzostwa Europy | Grenoble | bieg na 50 m przez płotki | 6. miejsce | 6,68 |
1972 | Igrzyska olimpijskie | Monachium | bieg na 110 m przez płotki | półfinał | 14,63 |
1973 | Halowe mistrzostwa Europy | Rotterdam | bieg na 60 m przez płotki | 4. miejsce | 7,68 |
1973 | Półfinał pucharu Europy | Celje | bieg na 110 m przez płotki | 1. miejsce | 14,19 |
1974 | Halowe mistrzostwa Europy | Göteborg | bieg na 60 m przez płotki | 2. miejsce | 7,68 |
1974 | Mistrzostwa Europy | Rzym | bieg na 110 m przez płotki | 2. miejsce | 13,67 |
1975 | Halowe mistrzostwa Europy | Katowice | bieg na 60 m przez płotki | 5. miejsce | 7,85 |
Przypisy
- ↑ European Junior Championships 1970 (ang.). wjah.co.uk. [dostęp 2016-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- ↑ Plebiscyt 90-lecia PZLA - laureaci. pzla.pl, 21 listopada 2009. [dostęp 2016-02-26].
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007.
- ↑ Warszawa,2 / maja 2019 r. MINISTER SPORTU I TURYSTYKI DKN-WK.0801.18.2018.MZ WYSTĄPIENIE POKONTROLNE Zakres kontroli Nazwa i ad, webcache.googleusercontent.com [dostęp 2020-01-27] .
- ↑ Na Mistrzostwa Europy za własne pieniądze - to polska rzeczywistość w curlingu | Niezależna, niezalezna.pl [dostęp 2020-01-27] .
- ↑ Curlingowa Stajnia Augiasza, www.rmf24.pl [dostęp 2020-01-27] (pol.).
- ↑ o, Nowe władze Polskiego Związku Curlingu, Polski Związek Curlingu [dostęp 2020-01-27] (pol.).
- ↑ Zbigniew Jonik , All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii, zbjonik.republika.pl [dostęp 2016-06-18] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Mirosław Wodzyński, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Finlandii
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]