Mistrz Olof

Mistrz Olof

Mäster Olof

Aktor Ivar Nilsson jako Olaus Petri w inscenizacji Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie (1908)
Autor	August Strindberg
Typ utworu	dramat
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Szwecja
Język	szwedzki
Data wydania	1872 rok
Wydawca	Isidor Bonnier
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1962 rok
Przekład	Zygmunt Łanowski
poprzednia Wygnaniec następna Koledzy

Mistrz Olof (szw. Mäster Olof) – szwedzki dramat historyczny Augusta Strindberga z 1872 roku. Jeden ze znawców twórczości Strindberga, profesor Gunnar Ollén wspomina w swoich pracach, że „Nowa Gazeta Ilustrowana” (szw. Ny Illustrerad Tidning) uznała „Mistrza Olofa”, „najwspanialszym dziełem szwedzkiej dramaturgii”^[1].

Opis fabuły

Akcja dramatu rozgrywa się w XVI-wiecznej Szwecji, za panowania Gustawa I Wazy, w czasie gdy Szwecja przyjmowała luteranizm, a król przeprowadzał reformę Kościoła. W momencie rozpoczęcia akcji Olof jest młodym księdzem (pierwowzorem postaci jest szwedzki pisarz i reformator Olaus Petri), uczącym w szkole katedralnej w Stangnas. To on wprowadził i rozpowszechnił w kraju nowe idee religijne i polityczne.

Inscenizacje

W 1872 roku dramat został odrzucony przez Teatr Królewski w Sztokholmie, a jego światowa prapremiera odbyła się dopiero w 1881 roku w sztokholmskim Nya teatern w reżyserii Ludviga Josephsona. Ponadto sztukę Strindberga wystawiano w Finlandii, Norwegii, Danii i Niemczech (berlińskie Max Reinhardt Volksbühne).

Polska realizacja

Polska prapremiera Mistrza Olofa odbyła się 30 października 1983 roku na deskach poznańskiego Teatru Polskiego w reżyserii Jerzego Kreczmara i była to zarazem jego ostatnia praca reżyserska^[2]. Andrzej Nils Uggla, profesor Uniwersytetu Uppsalskiego^[3], uznał inscenizację Kreczmara za "ponadczasową"^[4].

Muzykę do spektaklu skomponował Jan A.P. Kaczmarek, scenografię zaprojektował Zbigniew Bednarowicz, a w obsadzie znaleźli się między innymi, Wojciech Siedlecki (Olof), Grzegorz Mrówczyński (Magnat), Andrzej Szczytko (Niemiec), Mariusz Puchalski (Knipperdolink) i Piotr Wypart (Mons Sommar - biskup ze Strägnäs)^[5].

Przypisy