Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2012

Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie

2011 2013
Miejsce finału	Calgary, Kanada
Podium
Pierwsze miejsce	Szwecja
Drugie miejsce	Rosja
Trzecie miejsce	Kanada
Statystyki indywidualne
MVP	Jewgienij Kuzniecow
Król strzelców	Max Friberg (9 bramek)

36. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbył się od 26 grudnia 2011 do 5 stycznia 2012 w dwóch największych miastach kanadyjskiej prowincji Alberta, czyli Calgary i Edmonton. Mecze rozgrywane były w dwóch halach: Scotiabank Saddledome oraz Rexall Place. Były to pierwsze w historii mistrzostwa w tych miastach, zaś po raz dziesiąty zawodnicy tej kategorii wiekowej rozegrali turniej o mistrzostwo świata w Kanadzie. Poprzednio to państwo organizowało czempionat w 2010 roku.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Rosji, którzy w 2011 roku w Buffalo pokonali reprezentację Kanady 5:3 .

Złoty medal zdobyli reprezentanci Szwecji pokonując w finale Rosjan 1:0 po dogrywce^[1]. Było to pierwsze zwycięstwo Małych koron w mistrzostwach świata od 31 lat.

Elita

Lp.	Drużyna
	Szwecja
	Rosja
	Kanada
4	Finlandia
5	Czechy
6	Słowacja
7	Stany Zjednoczone
8	Szwajcaria
9	Łotwa
10	Dania

Scotiabank Saddledome

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny grały w dwóch grupach, każda po 5 drużyn. Z niej najlepsza bezpośrednio awansowała do półfinałów, a z miejsc drugich i trzecich, walczyły na krzyż między sobą o awans do finałowej czwórki. Najgorsze dwie drużyny każdej z grup walczyły w meczach między sobą o utrzymanie w elicie. Najgorsza drużyna spadła do pierwszej dywizji.

Mistrzostwa odbył się w Calgary i Edmonton. Finałowe spotkanie na mogącej pomieścić 19.289 osób hali Scotiabank Saddledome oraz w hali Rexall Place mogącej pomieścić 16.839 osób.

Meczem otwarcia w turnieju juniorów było spotkanie Finlandia - Kanada odbyło się ono 26 grudnia 2011 roku w Rexall Place. Mistrzostwo Świata Juniorów wywalczyła reprezentacja Szwecji, która pokonała 1:0 po dogrywce w finale zespół Rosji. Trzecie miejsce zajęła drużyna narodowa Kanady, która pokonała Finlandię 4:0.

Meczem otwarcia w turnieju juniorów było spotkanie Niemcy - Szwajcaria odbyło się ono 26 grudnia 2010 roku w HSBC Arena. Podczas mistrzostw strzelono 230 bramek. Najwięcej bo osiem strzelonych bramek zdobył Max Friberg, który został królem strzelców^[2]. W punktacji kanadyjskiej zwyciężył reprezentant Rosji Jewgienij Kuzniecow, który zdobył 13 punktów (6 bramki i 7 asyst). Zawodnik ten zdobył również tytuł MVP turnieju. Do piątki gwiazd zaliczono: na pozycji bramkarza reprezentant Czech - Mrázek, obrońców: Kanadyjczyka Gormleya i Szweda Klefboma, zaś wśród napastników: Rosjanin Kuzniecow, Szwed Friberg oraz Fin Mikael Granlund^[3].

Pierwsza dywizja

Grupa A

Lp.	Drużyna
1	Niemcy
2	Białoruś
3	Norwegia
4	Słowenia
5	Austria
6	Wielka Brytania

Grupa B

Lp.	Drużyna
1	Francja
2	Kazachstan
3	Włochy
4	Polska
5	Chorwacja
6	Japonia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2013 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Grupa A mecze rozgrywała w Niemczech w Garmisch-Partenkirchen. Turniej odbył się w dniach 11 - 17 grudnia 2011 roku.

Grupa B mecze rozgrywała w Polsce w Tychach. Turniej odbył się w dniach 12 - 18 grudnia 2011 roku.
Mecze Polaków:

12 grudnia 2011

Polska

9:1

Chorwacja

Stadion Zimowy, Tychy

Szczegóły
Godzina: 20:00	D. Kapica 14:57 (EQ) A. Domagała 16:36 (EQ) D. Kapica 19:38 (EQ) D. Kapica 29:08 (PP) K. Kalinowski 31:35 (PP) D. Kapica 35:41 (EQ) D. Kapica 39:57 (EQ) D. Kapica 45:32 (EQ) M. Pawelski 59:38 (EQ)	(3:0, 4:1, 2:0)	39:35 (EQ) I. Lazic	Widzów: 1.800 Sędzia główny: Jacob Grumsen

13 grudnia 2011

Kazachstan

2:0

Polska

Stadion Zimowy, Tychy

Szczegóły
Godzina: 20:00	D. Kostarew 11:47 (PP) D. Kenbajew 54:18 (EQ)	(1:0, 0:0, 1:0)		Widzów: 1.800 Sędzia główny: Viki Trilar

15 grudnia 2011

Włochy

4:2

Polska

Stadion Zimowy, Tychy

Szczegóły
Godzina: 20:00		(2:0, 1:1, 1:1)		Widzów: 2.000 Sędzia główny: Jewgienij Romasko

16 grudnia 2011

Japonia

3:2 pd.

Polska

Stadion Zimowy, Tychy

Szczegóły
Godzina: 20:00		(1:0, 1:1, 0:1, 1:0)		Widzów: 1.600 Sędzia główny: Per Gustav Solem

18 grudnia 2011

Polska

3:2

Francja

Stadion Zimowy, Tychy

Szczegóły
Godzina: 20:00	M. Wypasek 11:23 (EQ) K. Kalinowski 24:18 (EQ) Ł. Nalewajka 49:26 (EQ)	(1:0, 1:1, 1:1)	24:18 (EQ) N. Abramov 59:57 (PP) A. Baazzi	Widzów: 2.000 Sędzia główny: Per Gustav Solem

Druga dywizja

Grupa A

Lp.	Drużyna
1	Ukraina
2	Litwa
3	Węgry
4	Hiszpania
5	Holandia
6	Korea Południowa

Grupa B

Lp.	Drużyna
1	Rumunia
2	Estonia
3	Serbia
4	Belgia
5	Australia
6	Meksyk

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2013 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Grupa A mecze rozgrywała na Ukrainie w Doniecku. Turniej odbył się w dniach 12 - 18 grudnia 2011 roku.

Grupa B mecze rozgrywała w stolicy Estonii - Tallinnie. Turniej odbył się w dniach 10 - 16 grudnia 2011 roku.

Trzecia dywizja

Lp.	Drużyna
1	Islandia
2	Chiny
3	Nowa Zelandia
4	Bułgaria
5	Turcja

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 5 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansowali do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2013 roku.

Turniej rozegrany został w Dunedin Ice Stadium w nowozelandzkim Dunedin. Odbył się w dniach 17 - 22 stycznia 2012.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona