Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1981
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Otwarcie | 3 maja 1981 | ||
Zamknięcie | 20 czerwca 1981 | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Mistrzostwa Świata Par 1981 – 12. edycja zawodów żużlowych najwyższej rangi zorganizowanych przez Międzynarodową Federację Motocyklową w celu wyłonienia medalistów mistrzostw świata par w sezonie 1981. Rozegrano jeden turniej eliminacyjny, dwa półfinały oraz finał, w którym zwyciężyła amerykańska para – Bruce Penhall i Bobby Schwartz[1]. W finale wzięła udział jako gospodarz polska para – Edward Jancarz i Zenon Plech, zdobywając po raz drugi brązowe medale.
Eliminacje
Msc. | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt. biegowe |
1. | Norwegia | 21+3 | Rolf Gramstad Jørn Haugvalstad | 17+3 4 | b.d b.d |
2. | Jugosławia | 21+2 | Štefan Kekec Vlado Kocuvan | 15+2 6 | b.d b.d |
3. | Austria | 20 | Adi Funk Herbert Szerecs | 9 11 | b.d b.d |
4. | Holandia | 19 | Henny Kroeze Frits Koppe | 6 13 | b.d b.d |
5. | Węgry | 18 | Zoltán Adorján István Sziráczki | 16 2 | b.d b.d |
6. | Bułgaria | 13 | Angel Eftimow Nikołaj Manew | 8 5 | b.d b.d |
7. | Szwajcaria | 11 | Marcel Gerhard Fritz Ender | 8 3 | b.d b.d |
Półfinały
Norden (1)
Msc. | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt. biegowe |
1. | RFN | 23+3 | Egon Müller Georg Gilgenreiner | 13+3 10 | (0,3,3,2,2,3) (2,1,2,0,3,2) |
2. | Anglia | 23+2 | Chris Morton Dave Jessup | 12 11+2 | (2,3,2,3,0,2) (3,1,3,1,3,0) |
3. | Nowa Zelandia | 23+1 | Ivan Mauger Larry Ross | 15+1 8 | (3,3,1,2,3,3) (2,2,0,1,2,1) |
4. | Szwecja | 20 | Jan Andersson Richard Hellsén | 10 10 | (3,0,3,2,2,0) (1,1,1,3,1,3) |
5. | Finlandia | 17 | Kai Niemi Ari Koponen | 10 7 | (3,2,1,w,3,1) (w,0,0,3,2,2) |
6. | Norwegia | 11 | Rolf Gramstad Audun Ove Olsen | 8 3 | (2,2,2,w,1,1) (1,0,1,1,0,0) |
7. | Holandia | 9 | Henny Kroeze Frits Koppe | 7 2 | (1,w,2,3,w,1) (w,1,0,0,1,w) |
Treviso (2)
Msc. | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt. biegowe |
1. | Dania | 29 | Ole Olsen Hans Nielsen | 17 12 | (3,3,2,3,3,3) (2,2,3,2,2,1) |
2. | Stany Zjednoczone | 22+3 | Bruce Penhall Bobby Schwartz | 13+3 9 | (3,1,3,1,2,3) (2,2,2,0,1,2) |
3. | Czechosłowacja | 22+2 | Aleš Dryml Jan Verner | 15+2 7 | (3,3,3,2,2,2) (2,0,1,1,3,0) |
4. | Australia | 22+1 | Billy Sanders John Titman | 11+1 11 | (0,3,3,0,3,2) (1,2,2,3,0,3) |
5. | Włochy | 14 | Giuseppe Marzotto Mauro Ferraccioli | 7 7 | (0,0,1,2,3,1) (1,1,0,3,2,0) |
6. | Austria | 9 | Adi Funk Walter Grübmüller | 8 1 | (1,3,2,0,1,1) (0,0,0,1,0,0) |
7. | Jugosławia | 8 | Štefan Kekec Vlado Kocuvan | 7 1 | (2,1,1,1,1,1) (1,0,0,0,0,0) |
Finał
- Chorzów, Stadion Śląski, 20 czerwca 1981(dts)[1][2]
- Sędzia: Rolf Randborg
Msc. | Kraj | Suma | Zawodnicy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | Pkt. |
Stany Zjednoczone | 23 | (1) Bruce Penhall | 3 | d | 3 | 3 | 3 | 2 | 14 | ||||||||||||||||
(2) Bobby Schwartz | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 1 | 9 | ||||||||||||||||||
Nowa Zelandia | 22 | (3) Ivan Mauger | 0 | 1 | 3 | 2 | 3 | 3 | 12 | ||||||||||||||||
(4) Larry Ross | 1 | 3 | 2 | 0 | 2 | 2 | 10 | ||||||||||||||||||
Polska | 21 | (7) Zenon Plech | 3 | 3 | 1 | 3 | 3 | 2 | 15 | ||||||||||||||||
(8) Edward Jancarz | 1 | 2 | 0 | 2 | 0 | 1 | 6 | ||||||||||||||||||
4. | Czechosłowacja | 18 | (5) Aleš Dryml | 2 | 0 | 2 | 3 | 3 | 2 | 12 | |||||||||||||||
(6) Jan Verner | 0 | 2 | 1 | 1 | 2 | 0 | 6 | ||||||||||||||||||
5. | Dania | 17 | (11) Ole Olsen | 3 | 3 | 1 | 2 | 1 | 0 | 10 | |||||||||||||||
(12) Hans Nielsen | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 3 | 7 | ||||||||||||||||||
6. | Anglia | 17 | (9) Dave Jessup | d | 0 | 3 | 3 | 0 | 1 | 7 | |||||||||||||||
(10) Chris Morton | 1 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | 10 | ||||||||||||||||||
7. | RFN[a] | 3 | (13) Egon Müller | 2 | w | – | – | – | – | 2 | |||||||||||||||
(14) Georg Gilgenreiner | 1 | u | – | – | – | – | 1 | ||||||||||||||||||
Polska B[a] | 4 | (R1) Jerzy Rembas | 1 | 1 | 1 | 1 | 4 | ||||||||||||||||||
(R2) Józef Kafel | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d e HISTORYCZNE ZESTAWIENIE WYNIKÓW 1969-1993. Mistrzostwa Świata Par na Żużlu (Speedway World Pairs Championship). [w:] Historia Sportu Żużlowego [on-line]. historyspeedway.nstrefa.pl. [dostęp 2021-04-28].
- ↑ Finał Mistrzostw Świata Par – Chorzów 20/6/1981. speedwayw.pl. [dostęp 2021-05-01].
Bibliografia
- Wiesław Dobruszek: Mistrzostwa Świata Par (1977-1985). T. 7. Leszno: Firma Wydawnicza „Danuta”, 2019, seria: Z historii speedwaya. ISBN 978-83-63087-78-4. OCLC 1150589466.
Linki zewnętrzne
- Mistrzostwa świata par na żużlu Chorzów 1981 (Speedway World Pairs Final) (relacja telewizyjna). youtube.com, 1981-06-20. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flaga Finlandii
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).