Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1992
Mistrzostwa Świata Par 1992 – dwudziesta trzecia edycja w historii na żużlu. Wygrała para amerykańska – Sam Ermolenko, Ronnie Correy i rezerwowy Greg Hancock.
Półfinały
Pierwszy półfinał
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | 26 | Ronnie Correy Sam Ermolenko | 16 10 | b.d |
2 | ![]() | 22 | Per Jonsson Tony Rickardsson Jimmy Nilsen | 15 4 3 | b.d |
3 | ![]() | 19 | Leigh Adams Shane Parker Craig Boyce | 13 4 2 | b.d |
4 | ![]() | 18 | Bohumil Brhel Roman Matoušek Antonín Kasper | 12 4 2 | b.d |
5 | ![]() | 14 | Tomasz Gollob Piotr Świst Sławomir Drabik | 9 4 1 | b.d |
6 | ![]() | 14 | Zoltan Adorjan Sandor Tihanyi Antal Kocso | 10 2 2 | b.d |
7 | ![]() | 13 | Vesa Ylinen Juha Moksunen | 9 4 | b.d |
Drugi półfinał
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | 28 | Gary Havelock Paul Thorp | 18 10 | (3,3,3,3,3,3) b.d. |
2 | ![]() | 26 | Tommy Knudsen Hans Nielsen | 14 2 | b.d |
3 | ![]() | 21 | Mitch Shirra Mark Thorpe | 11 10 | b.d |
4 | ![]() | 19 | Lars Gunnestad Einar Kyllingstad | 11 7 | b.d |
5 | ![]() | 17 | Gerd Riss Tommy Dunker Andre Pollehn | 11 3 0 | b.d |
6 | ![]() Niepodległych Państw | 11 | Rene Aas Rinat Mardanszin | 6 5 | b.d |
7 | ![]() | 8 | Andreas Bössner Heinrich Schatzer | 6 2 | b.d |
Finał
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | 23+3 | Sam Ermolenko Ronnie Correy rez. Greg Hancock | 9 3 11+3 | (1,2,2,1,1,2) (2,1,-,-,-,-) (-,-,3,2,3,3) |
2 | ![]() | 23+2 | Gary Havelock Kelvin Tatum rez. Martin Dugard | 15+2 8 ns | (3,3,1,3,3,2) (0,1,2,2,0,3) ns |
3 | ![]() | 22 | Per Jonsson Henrik Gustafsson rez. Tony Rickardsson | 14 8 ns | (2,2,3,3,2,2) (3,0,0,2,3,0) ns |
4 | ![]() | 18 | Armando Castagna Valentino Furlanetto rez. A. Dal Chiele | 16 2 0 | (3,3,2,3,2,3) (1,0,-,0,1,0) (-,-,0,-,-,-) |
5 | ![]() | 16 | Hans Nielsen Tommy Knudsen rez. Brian Karger | 13 1 2 | (3,3,3,2,1,1) (1,-,-,-,0,-) (-,0,1,1,-,0) |
6 | ![]() | 14 | Mitch Shirra Mark Thorpe rez. David Bargh | 12 0 2 | (1,2,1,3,3,2) (0,0,0,-,-,-) (-,-,-,0,1,1) |
7 | ![]() | 10 | Craig Boyce Leigh Adams rez. Shane Parker | 5 4 1 | (0,2,0,-,2,1) (2,1,1,0,-,0) (-,-,-,1,0,-) |
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).