Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1993
Mistrzostwa Świata Par 1993 | |
Poprzednie: 1992 | następne: – |
Mistrzostwa Świata Par 1993 – dwudziesta czwarta, ostatnia edycja mistrzostw świata par. Wygrała para szwedzka – Tony Rickardsson, Per Jonsson i rezerwowy Henrik Gustafsson.
Półfinały
Pierwszy półfinał
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | Anglia | 25+3 | (7) Andy Smith (8) Joe Screen rez. Gary Havelock | 14 10+3 1 | (2,2,2,3,3,2) (-,-,3,2,2,3) (0,1,-,-,-,-) |
2 | Szwecja | 25+2 | (5) Per Jonsson (6) Henrik Gustafsson rez. Tony Rickardsson | 14+2 ns 11 | (1,3,3,2,3,2) ns (3,d,2,3,2,1) |
3 | Polska | 23 | (9) Tomasz Gollob (10) Sławomir Drabik rez. Jacek Krzyżaniak | 17 1 5 | (3,3,3,3,2,3) (1,-,0,-,-,-) (-,0,-,2,3,0) |
4 | Nowa Zelandia | 16 | (11) Mitch Shirra (12) Mark Thorpe rez. Gary Allan | 11 5 ns | (2,1,3,1,3,1) (0,2,1,0,2,0) ns |
5 | Norwegia | 14 | (1) Lars Gunnestad (2) Rune Holta rez. Einar Kyllingstad | 10 3 1 | (3,3,1,2,1,0) (2,1,0,-,u,-) (-,-,-,0,-,1) |
6 | Finlandia | 13 | (13) Vesa Ylinen (14) Kai Laukkanen rez. Roy Malminheimo | 12 1 ns | (2,3,2,1,1,3) (0,0,1,0,0,0) ns |
7 | Austria | 10 | (3) Andreas Bössner (4) Heinrich Schatzer rez. Franz Leitner | 5 4 1 | (1,2,0,1,0,1) (0,1,-,-,1,2) (-,-,1,d,-,-) |
Drugi półfinał
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | Stany Zjednoczone | 25 | Sam Ermolenko Ronnie Correy Greg Hancock | 14 11 0 | b.d. |
2 | Węgry | 23 | Zoltán Adorján Jozsef Petrikovics Zoltán Hajdu | 18 4 1 | (3,3,3,3,3,3) b.d b.d. |
3 | Australia | 20 | Leigh Adams Craig Boyce Jason Lyons | 11 5 4 | b.d |
4 | Włochy | 19 | Armando Castagna Paolo Salvatelli Valentino Furlanetto | 17 1 1 | b.d |
5 | Niemcy | 19 | Gerd Riss Robert Barth | 13 6 | b.d |
6 | Czechy | 10 | Bohumil Brhel Roman Matoušek Vaclav Milik | 5 3 2 | b.d |
7 | Rosja | 10 | Siergiej Kuzin Flur Kalimulin | 6 4 | b.d |
Finał
- 1 sierpnia 1993 r. (niedziela), Vojens (Vojens Speedway Center)
Miejsce | Kraje | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1 | Szwecja | 26 | Tony Rickardsson Per Jonsson rez. Henrik Gustafsson | 15 5 6 | (3,2,2,3,2,3) (1,1,3,-,-,-) (-,-,-,1,3,2) |
2 | Stany Zjednoczone | 23 | Ronnie Correy Sam Ermolenko rez. Greg Hancock | 14 9 ns | (2,3,3,3,0,3) (1,2,2,1,1,2) ns |
3 | Dania | 21 | Hans Nielsen Tommy Knudsen rez. Brian Karger | 14 6 1 | (2,3,2,2,3,2) (3,0,3,0,0,-) (-,-,-,-,-,1) |
4 | Anglia | 18 | Joe Screen Martin Dugard rez. Gary Havelock | 9 8 1 | (1,-,3,3,2,0) (3,0,1,2,1,1) (-,1,-,-,-,-) |
5 | Polska | 15 | Tomasz Gollob Piotr Świst rez. Piotr Baron | 15 0 0 | (3,2,2,2,3,3) (0,0,-,-,-,-) (-,-,0,0,0,0) |
6 | Australia | 13 | Leigh Adams Jason Lyons rez. Craig Boyce | 7 5 1 | (2,0,0,-,3,2) (0,2,1,0,1,1) (-,-,-,1,-,-) |
7 | Węgry | 10 | Zoltán Adorján Antal Kócsó rez. Jozsef Petrikovics | 6 3 1 | (1,1,1,-,2,1) (0,3,0,0,-,-) (-,-,-,1,0,0) |
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).