Mistrzostwa Świata w Gimnastyce Sportowej 2018
| |||
| Data | 25 października – 3 listopada | ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Liczba konkurencji | 14 | ||
| Liczba zawodników | 542 | ||
| Liczba reprezentacji | 76 | ||
| Strona internetowa | |||
Mistrzostwa Świata w Gimnastyce Sportowej 2018 – 48. edycja mistrzostw świata w gimnastyce sportowej. Zawody odbyły się w dniach 25 października – 3 listopada w Aspire Dome w stolicy Kataru, Dosze[1]. Były to pierwsze mistrzostwa rozegrane w Azji Zachodniej[2].
Po trzy najlepsze reprezentacje w zawodach drużynowych awansowały na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2020 w Tokio[2].
Terminarz
Mistrzostwa zostały rozegrane od 25 października do 3 listopada. Jednak treningi zaczęły się już 20 października[3].
| Data | Wydarzenie | Konkurencja |
|---|---|---|
| 25 października | Kwalifikacje | Wielobój mężczyzn Ćwiczenia wolne mężczyzn Ćwiczenia na koniu z łękami mężczyzn Ćwiczenia na kółkach mężczyzn Skoki mężczyzn Ćwiczenia na poręczach mężczyzn Ćwiczenia na drążku mężczyzn Zawody drużynowe mężczyzn |
| 26 października | ||
| 27 października | Wielobój kobiet Ćwiczenia wolne kobiet Ćwiczenia na poręczach asymetrycznych kobiet Ćwiczenia na równoważni kobiet Ćwiczenia wolne kobiet Zawody drużynowe kobiet | |
| 28 października | ||
| 29 października | Finały | Zawody drużynowe mężczyzn |
| 30 października | Zawody drużynowe kobiet | |
| 31 października | Wielobój mężczyzn | |
| 1 listopada | Wielobój kobiet | |
| 2 listopada | Ćwiczenia wolne mężczyzn Ćwiczenia na koniu z łękami Ćwiczenia na kółkach Skoki kobiet Ćwiczenia na poręczach asymetrycznych | |
| 3 listopada | Skoki mężczyzn Ćwiczenia na poręczach Ćwiczenia na drążku Ćwiczenia na równoważni Ćwiczenia wolne kobiet |
Format zawodów
Dla zawodów drużynowych mistrzostwa były pierwszą szansą na zakwalifikowanie się do Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio.
Rywalizacja toczyła się w czterech różnych fazach:
- kwalifikacje drużynowe i indywidualne,
- finały wielobojów,
- finały na przyrządach,
- finał drużynowy[4].
Kwalifikacje
Zawodnicy zostali podzieleni według losowania na grupy z jednej reprezentacji w przypadku zawodów drużynowych oraz na grupy mieszane, w których wystąpili zawodnicy z różnych reprezentacji występujący w zawodach indywidualnych. Ustalona została również kolejność startów i przynależność do grupy.
Do wyniku ogólnego w przypadku zawodów drużynowych zaliczane były wyniki trzech zawodników, którzy zdobyli największą ilość punktów na każdym z przyrządów. Przystąpić do jednej konkurencji mogło maksymalnie czterech zawodników. Każda reprezentacja mogła wystawić w tej konkurencji pięciu zawodników.
Reprezentacje, które zgłosiły czterech lub pięciu zawodników w kwalifikacjach, ale wystąpiły tylko trzy, mogły zakwalifikować się do finału zawodów drużynowych. Jeśli zostali zgłoszeni troje zawodników, jako osoby indywidualne, mogli również być brani pod uwagę w zawodach drużynowych, jeśli złożyli prośbę o wliczenie wyników do rywalizacji drużynowej.
Wyniki uzyskane w kwalifikacjach nie były brane pod uwagę w finałach[4].
Finały drużynowe
W finale wzięło udział osiem najlepszych drużyn w kwalifikacjach. Każdy zespół mógł składać się z maksymalnie pięciu zawodników. Wyniki w poszczególnych przyrządach były zaliczane przez wszystkich trzech zawodników, którzy mogli mogli wystąpić w jednej konkurencji.
Wszystkie reprezentacje zostały podzielone na cztery grupy, w których wystąpiły po dwie drużyny. Każda grupa wykonywała ćwiczenia na jednym przyrządzie. Razem wykonywały zmiany ćwiczeń[4].
Finały wielobojów
Do finałów wielobojów awansowało po 24 zawodników, którzy zdobyli największą ilość zsumowanych punktów na każdym z przyrządów. Dwóch zawodników, którzy nie zdołali się zakwalifikować byli rezerwowymi w przypadku wycofania się lepszego zawodnika[4].
Finały na przyrządach
Do finałów na przyrządach awansowało do ośmiu zawodników, którzy w kwalifikacjach zdobyli największą ilość punktów na danym przyrządzie. Nie mogło wystąpić więcej niż dwoje zawodników z jednej reprezentacji. Na liście rezerwowej znaleźli się zawodnicy z miejsc od dziewiątego do jedenastego w kwalifikacjach.
Kolejność występów została ustalona według losowania[4].
Zawodnicy
W zawodach wzięło udział 542 zawodników (287 mężczyzn i 255 kobiet) z 76 państw[5].
Medaliści
| Konkurencja | Złoto | Srebro | Brąz | |
|---|---|---|---|---|
| Mężczyźni | ||||
| Ćwiczenia wolne |  Artur Dałałojan |  Kenzō Shirai |  Carlos Edriel Yulo | [6] |
| Ćwiczenia na koniu z łękami |  Xiao Ruoteng |  Max Whitlock |  Lee Chih-kai | [7] |
| Ćwiczenia na kółkach |  Eleftherios Petrounias |  Arthur Zanetti |  Marco Lodadio | |
| Skoki |  Ri Se-gwang | Artur Dałałojan | Kenzō Shirai | [8] |
| Ćwiczenia na poręczach | Zou Jingyuan |  Ołeh Werniajew | Artur Dałałojan | [9] |
| Ćwiczenia na drążku |  Epke Zonderland | Kōhei Uchimura |  Samuel Mikulak | [10] |
| Wielobój | Artur Dałałojan | Xiao Ruoteng | Nikita Nagorny | [11] |
| Zawody drużynowe | Chiny Deng Shudi Lin Chaopan Sun Wei Xiao Ruoteng Lan Xingyu Zou Jingyuan | Rosja Dawid Bieliawski Artur Dałałojan Nikołaj Kuksienkow Dmitrij Łankin Nikita Nagorny Władisław Poliaszow | Japonia Kazuma Kaya Kenzo Shirai Yūsuke Tanaka Wataru Tanigawa Kakeru Tanigawa Kōhei Uchimura | [12] |
| Kobiety | ||||
| Skoki | Simone Biles |  Shallon Olsen |  Alexa Moreno | [13] |
| Ćwiczenia na poręczach asymetrycznych |  Nina Derwael | Simone Biles |  Elisabeth Seitz | [14] |
| Ćwiczenia na równoważni | Liu Tingting | Anne-Marie Padurariu | Simone Biles | [15] |
| Ćwiczenia wolne | Simone Biles | Morgan Hurd | Mai Murakami | [16] |
| Wielobój | Simone Biles | Mai Murakami | Morgan Hurd | [17] |
| Zawody drużynowe | Stany Zjednoczone Simone Biles Kara Eaker Morgan Hurd Grace McCallum Ragan Smith Riley McCusker | Rosja Lilija Achajmowa Irina Aleksiejewa Angielina Mielnikowa Alija Mustafina Angelina Simakowa Daria Spiridonowa | Chiny Chen Yile Liu Tingting Liu Jinru Luo Huan Du Siyu Zhang Jin | [18] |
Klasyfikacja medalowa
| Pozycja | Reprezentacja | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Stany Zjednoczone | 4 | 2 | 3 | 9 |
| 2. | Chiny | 4 | 1 | 1 | 6 |
| 3. | Rosja | 2 | 3 | 2 | 7 |
| 4. | Belgia | 1 | 0 | 0 | 1 |
| Grecja | 1 | 0 | 0 | 1 | |
| Holandia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
| Korea Północna | 1 | 0 | 0 | 1 | |
| 8. | Japonia | 0 | 3 | 3 | 6 |
| 9. | Kanada | 0 | 2 | 0 | 2 |
| 10. | Brazylia | 0 | 1 | 0 | 1 |
| Ukraina | 0 | 1 | 0 | 1 | |
| Wielka Brytania | 0 | 1 | 0 | 1 | |
| 13. | Chińskie Tajpej | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Filipiny | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Meksyk | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Niemcy | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Włochy | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Razem | 14 | 14 | 14 | 42 | |
Występy reprezentantów Polski
Na mistrzostwach świata wystąpiło czworo zawodniczek reprezentacji Polski. W kwalifikacjach zawodów drużynowych Marta Pihan-Kulesza, Katarzyna Jurkowska-Kowalska, Gabriela Janik i Wiktoria Łopuszańska zajęły 22. pozycją. W indywidualnych występach najlepiej poradziła sobie Marta, zajmując 25. miejsce na równoważni. Żadnej z Polek nie udało się zakwalifikować do finału[19].
| Zawodniczka | Konkurencja | Kwalifikacje | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Skok | Poręcze | Równoważnia | Ćw. wolne | Wynik | Pozycja | ||
 Polska | Zawody drużynowe | 39,233 (27.) | 36,273 (23.) | 37,332 (15.) | 36,833 (21.) | 149,671 | 22. |
| Gabriela Janik | Wielobój i konkurencje indywidualne | 13,233 (97.) | 12,766 (53.) | 11,866 (83.) | 12,000 (102.) | 49,865 | 46. |
| Katarzyna Jurkowska-Kowalska | 13,400 (74.) | 11,841 (96.) | 12,366 (60.) | 12,000 (102.) | 49,607 | 49. | |
| Wiktoria Łopuszańska | 12,600 (149.) | 11,666 (112.) | 10,100 (166.) | 11,466 (153.) | 45,832 | 100. | |
| Marta Pihan-Kulesza | 11,500 (189.) | 11,633 (113.) | 13,100 (25.) | 12,833 (36.) | 49,066 | 61. | |
Przypisy
- ↑ 48th FIG Artistic Gymnastics World Championships (ang.). [dostęp 2018-10-24].
- ↑ a b 2018 Artistic Gymnastics World Championships: Five things to know (ang.). 2018-10-21. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ PROVISIONAL COMPETITION SCHEDULE - Version 3 (ang.). [dostęp 2018-10-25].
- ↑ a b c d e Competition format (ang.). [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Number of Entries by NOC (ang.). 2018-10-22. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Men's Floor Exercise Final – Results (ang.). 2018-11-02. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Men's Pommel Horse Final – Results (ang.). 2018-11-02. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Men's Vault Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Men's Parallel Bars Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Men's Horizontal Bar Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Men's All-Around Final – Medallists (ang.). 2018-10-31. [dostęp 2018-11-01].
- ↑ Men's Team – Medallists (ang.). 2018-10-29. [dostęp 2018-10-29].
- ↑ Women's Vault Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Women's Uneven Bars Final – Results (ang.). 2018-11-02. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Women's Balance Beam Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Women's Floor Exercise Final – Results (ang.). 2018-11-03. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Women's All-Around – Medallists (ang.). 2018-11-01. [dostęp 2018-11-01].
- ↑ Women's Team – Medallists (ang.). 2018-10-30. [dostęp 2018-10-31].
- ↑ MŚ w gimnastyce sportowej: triumf Amerykanek w drużynie, jedenaste złoto Simone Biles (pol.). Onet.pl, 2018-10-30. [dostęp 2018-10-30].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona mistrzostw. worldgymdoha18.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.)
- Mistrzostwa świata na stronie Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Flaga Finlandii
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
bendera Indonesia
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
_pictogram.svg)
Pictograms of Olympic sports - Gymnastics (artistic). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
