Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2003
| |||
Miejsce finału | |||
---|---|---|---|
Termin | |||
Liczba drużyn | 16 | ||
Liczba stadionów | 3 (w 3 miastach) | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Statystyki indywidualne | |||
Liczba meczów | 56 | ||
Liczba goli | 349 (6,23 na mecz) | ||
MVP | |||
Król strzelców | Teemu Selänne | ||
Najlepszy bramkarz | |||
Najlepszy obrońca | |||
Najlepszy napastnik |
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2003 – 67. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz szósty w Finlandii. Turniej Elity odbył się w dniach 26 kwietnia-11 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Helsinki, Tampere i Turku.
Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:
- Dywizja I Grupa A: 15-21 kwietnia, Budapeszt (Węgry)
- Dywizja I Grupa B: 13-20 kwietnia, Zagrzeb (Chorwacja)
- Dywizja II Grupa A: 5-12 kwietnia, Seul (Korea Południowa)
- Dywizja II Grupa B: 24-30 marca, Sofia (Bułgaria)
- Kwalifikacje do Dywizji II: 3-6 kwietnia, Auckland (Nowa Zelandia))
Elita
Lp. | Drużyna |
---|---|
Kanada | |
Szwecja | |
Słowacja | |
4 | Czechy |
5 | Finlandia |
6 | Rosja |
7 | Niemcy |
8 | Szwajcaria |
9 | Łotwa |
10 | Austria |
11 | Dania |
12 | Ukraina |
13 | Stany Zjednoczone |
14 | Białoruś |
15 | Słowenia |
16 | Japonia[1] |
W mistrzostwach elity uczestniczyło najlepszych 16 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbywały się dwie fazy grupowe, a potem systemem pucharowym 8 drużyn walczyło o mistrzostwo. Najgorsze drużyny w pierwszej fazie grupowej zagrały między sobą systemem każdy z każdym. Dwie ostatnie drużyny spadły do pierwszej dywizji. Mecze zostały rozegrane w Finlandii po raz szósty. Ostatni turniej mistrzowski odbył się tu w 1997 roku.
Hale w których odbyły się zawody to:
Hartwall Areena (o pojemności 13 349 miejsc)
Elysée Arena (o pojemności 11 820 miejsc)
Tampere Ice Hall (o pojemności 7 800 miejsc)
Zawody odbyły się w dniach 26 kwietnia - 11 maja 2003 roku. Pierwszy mecz odbył się w Tampere o 15:00 czasu środkowoeuropejskiego, w którym reprezentacja Stanów Zjednoczonych przegrała 2:5 z reprezentacją Danii.
Mistrzem świata została reprezentacją Kanady, która po bramce Ansona Cartera w dogrywce pokonała reprezentacją Szwecji 3:2. Jednak w celu rozstrzygnięcia meczu sędziowie przez 5 minut przeglądali w powtórce wideo, czy Anson Carter prawidłowo zdobył bramkę[2].
Królem strzelców został Teemu Selänne, zdobywca 8 bramek. Najskuteczniejszym w punktacji kanadyjskiej okazał się Žigmund Pálffy, w której uzbierał łącznie 15 punktów (7 bramek i 8 asyst). W szóstce gwiazd znaleźli się: bramkarz Sean Burke, obrońcy: Jay Bouwmeester i Ľubomír Višňovský oraz napastnicy: Peter Forsberg, Mats Sundin oraz Dany Heatley. MVP turnieju został wybrany Mats Sundin.
- Statystyki
- Klasyfikacja strzelców: Teemu Selänne - 8 goli
- Klasyfikacja asystentów: Jozef Stümpel - 11 asyst
- Klasyfikacja kanadyjska: Žigmund Pálffy - 15 punktów
- Klasyfikacja +/-: Martin Štrbák - +13
- Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy: Oliver Jonas - 96,00%
- Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy: Sean Burke - 1,00
Dyrektoriat turnieju wybrał trójkę najlepszych zawodników, po jednej na każdej pozycji:
- Bramkarz: Sean Burke
- Obrońca: Ľubomír Višňovský
- Napastnik: Mats Sundin
- Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP): Mats Sundin
Skład gwiazd wybrany przez dziennikarzy:
- Bramkarz: Sean Burke
- Obrońcy: Jay Bouwmeester, Ľubomír Višňovský
- Napastnicy: Peter Forsberg, Mats Sundin, Dany Heatley
Pierwsza dywizja
W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata Elity 2004, zaś najsłabsze drużyny spadły do II Dywizji.
Turnieje I Dywizji zostały rozegrane w dniach 13-21 kwietnia i rozgrywane były w:
Grupa A – Budapeszt (Węgry)
Grupa B – Zagrzeb (Chorwacja)
- Statystyki Grupy A
- Klasyfikacja strzelców: Jewgienij Korieszkow - 6 goli
- Klasyfikacja asystentów: Tommie Hartogs - 8 asyst
- Klasyfikacja kanadyjska: Jewgienij Korieszkow - 11 punktów
- Klasyfikacja +/-: Andriej Sokołow - +10
- Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy: Witalij Kolesnik - 97,44%
- Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy: Witalij Kolesnik - 0,65
- Statystyki Grupy B
- Klasyfikacja strzelców: Espen Knutsen - 4 gole
- Klasyfikacja asystentów: Steve Thornton - 8 asyst
- Klasyfikacja kanadyjska: Espen Knutsen - 9 punktów
- Klasyfikacja +/-: Jonathan Weaver - +7
- Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy: Fabrice Lhenry - 96,33%
- Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy: Fabrice Lhenry - 1,00
Druga dywizja
Grupa A
Lp. | Drużyna |
---|---|
1 | Korea Południowa |
2 | Jugosławia |
3 | Hiszpania |
4 | Australia |
5 | Południowa Afryka |
6 | Meksyk |
W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do I Dywizji 2004, zaś najsłabsze drużyny spadły do III Dywizji.
Turnieje II Dywizji zostały rozegrane w dniach 24 marca-12 kwietnia i rozgrywane były w:
Grupa A – Seul (Korea Południowa)
Grupa B – Sofia (Bułgaria)
Trzecia dywizja
Lp. | Drużyna |
---|---|
1 | Nowa Zelandia |
2 | Luksemburg |
3 | Turcja |
W tej części mistrzostw uczestniczyło 3 drużyn, które rozegrały mecze w jednej grupie systemem każdy z każdym. Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju było miasto w Nowej Zelandii - Auckland.
Przypisy
- ↑ Japonia została w Elicie dzięki wygranej 4:1 z Koreą Południową w turnieju kwalifikacyjnych do mistrzostw świata 2004.
- ↑ “Story #41: Carter’s “video goal” – the most dramatic Worlds finale ever”. iihf.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-19)]., 100 Top Stories of the Century, IIHF, May 11, 2003 (ang.)
Linki zewnętrzne
- Mistrzostwa Świata 2003 na stronie IIHF. iihf.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-08)]. (ang.)
- Mistrzostwa Świata 2003 na stronie hockeyarchives.info (fr.)
- Mistrzostwa Świata 2003 na stronie hokej.snt.cz. hokej.snt.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)]. (ang.)
- Mistrzostwa Świata 2003 na stronie avlh.sweb.cz (cz.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Switzerland at sea
(c) ZeroOne, CC BY-SA 2.0
Hartwall Areena as seen from the south during the Assembly demo party event 2004.