Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2019
| |||
Trzykrotny mistrz świata w jeździe indywidualnej na czas do lat 23 (2017, 2018, 2019) Duńczyk Mikkel Bjerg | |||
Data | 21–29 września 2019 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Organizator | UCI | ||
Liczba konkurencji | 11 | ||
Liczba zawodników | 812 (266 kobiet i 546 mężczyzn) | ||
Liczba reprezentacji | 67[a] | ||
Strona internetowa |
92. Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym – zawody kolarskie najwyższej rangi, które odbyły się w dniach 21–29 września 2019 w miejscowości Harrogate, w hrabstwie Yorkshire, w Wielkiej Brytanii. Były to piąte zorganizowane w tym kraju mistrzostwa świata (poprzednio: 1922, 1961, 1970 i 1982). Decyzja o wyborze Yorkshire zapadła 12 października 2016, podjęta przez Komitet Zarządzający UCI, a którą ogłoszono w trakcie trwania 89. Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym w Doha[1]. Postanowiono zrezygnować z wyścigów drużynowych grup zawodowych, wprowadzając w ich zamian nową konkurencję wyścig drużyn mieszanych (3 kobiety oraz 3 mężczyzn).
Jedynie Australijczyk Rohan Dennis w jeździe indywidualnej na czas elity oraz po raz trzeci z rzędu Duńczyk Mikkel Bjerg w jeździe indywidualnej na czas do lat 23, obronili tytuły mistrzów świata. Wśród multimedalistów najlepszą okazała się, Holenderka Annemiek van Vleuten zdobywczyni dwóch medali, złotego i brązowego. Bardzo nieudany był występ reprezentacji Polski, bowiem nie zdobyła ona żadnego medalu, a ponadto nikomu nie udało się wywalczyć miejsca w pierwszej dziesiątce.
Kalendarium zawodów
Kalendarz MŚ w kolarstwie szosowym 2019[2] | |||||||||
Konkurencja (dystans) | Data | ||||||||
21.09 | 22.09 | 23.09 | 24.09 | 25.09 | 26.09 | 27.09 | 28.09 | 29.09 | |
Ceremonia otwarcia | 17:00–17:45 | ||||||||
Mężczyźni | |||||||||
Elita | |||||||||
Wyścig ze startu wspólnego (260,7 km)[b] | 8:40–15:40 | ||||||||
Jazda indywidualna na czas (54,0 km) | 13:10–15:50 | ||||||||
Orlicy (do lat 23) | |||||||||
Wyścig ze startu wspólnego (171,6 km)[c] | 14:10–19:10 | ||||||||
Jazda indywidualna na czas (30,3 km) | 10:10–12:30 | ||||||||
Juniorzy | |||||||||
Wyścig ze startu wspólnego (148,1 km) | 12:10–15:50 | ||||||||
Jazda indywidualna na czas (27,6 km) | 13:10–16:40 | ||||||||
Kobiety | |||||||||
Elita | |||||||||
Wyścig ze startu wspólnego (149,4 km) | 11:40–15:45 | ||||||||
Jazda indywidualna na czas (30,3 km) | 14:40–16:50[d] | ||||||||
Juniorki | |||||||||
Wyścig ze startu wspólnego (86,0 km) | 8:40–11:20 | ||||||||
Jazda indywidualna na czas (13,7 km) | 10:10–11:45 | ||||||||
Zespół mieszany | |||||||||
Jazda drużynowa na czas (27,6 km) | 13:10–15:40 | ||||||||
Ceremonia zamknięcia | 17:00–18:00 |
Lista uczestniczących reprezentacji
W mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym brało udział 812 osób (266 kobiet i 546 mężczyzn) z 67 reprezentacji. Najliczniejsze reprezentacje wystawiły: Francja (39 osób), Włochy (38) i gospodarz mistrzostw Wielka Brytania (37). Zgodnie z ustaleniami Komitetu Zarządzającego UCI obowiązywał specjalny system kwalifikacji. Liczba przyznanych miejsc dla danej reprezentacji w wyścigach ze startu wspólnego uzależniona była od jej miejsca w rankingu światowym UCI, ogłoszonym 11 sierpnia 2019[3][e]. Natomiast w jazdach indywidualnych na czas każda reprezentacja mogła zgłosić maksymalnie dwie osoby oraz dodatkowo mógł wystartować aktualny obrońca tytułu, aktualny mistrz kontynentalny lub aktualny mistrz olimpijski[3]. Również w jeździe drużynowej ogłoszono zasady kwalifikacji[3].
Reprezentacje biorące udział w MŚ w kolarstwie szosowym 2019[4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Reprezentacja Polski
Reprezentacji Polski na podstawie zasad kwalifikacji do wyścigów ze startu wspólnego, ogłoszonych przez Komitet Zarządzający UCI przyznano 26 sierpnia 2019 następujące maksymalne limity startujących zawodników i zawodniczek[15]:
Maksymalna liczba zawodników i zawodniczek mogących startować w wyścigach ze startu wspólnego | |||||
Reprezentacja | Mężczyźni | Kobiety | |||
Elita | Orlicy (do lat 23) | Juniorzy | Elita | Juniorki | |
Polska | 6 | 5 | 2 | 7 | 4 |
Szkoleniowcy, trenerzy oraz Polski Związek Kolarski mając na uwadze powyższe limity zadecydowali o zgłoszeniu 28 osób, które obsadziły 10 konkurencji (bez jazdy drużynowej)[16].
Reprezentacja Polski na MŚ w kolarstwie szosowym 2019 | |||
Lp. | Zawodnik / Zawodniczka | Grupa / Klub | Konkurencja |
Mężczyźni | |||
1. | Stanisław Aniołkowski | CCC Development Team | start wspólny do lat 23 |
2. | Maciej Bodnar | Bora-Hansgrohe | ind. jazda na czas, start wspólny |
3. | Michał Gałka | UKS Copernicus Toruń CCC | ind. jazda na czas juniorów |
4. | Michał Gołaś | Team Ineos | start wspólny |
5. | Dominik Górak | Warszawski Klub Kolarski | start wspólny juniorów |
6. | Kamil Gradek | CCC Team | ind. jazda na czas |
7. | Szymon Krawczyk | Voster ATS Team | start wspólny do lat 23 |
8. | Filip Maciejuk | Leopard Pro Cycling | ind. jazda na czas do lat 23, start wspólny do lat 23 |
9. | Kacper Majewski | Kolarski Klub Sportowy Gostyń | ind. jazda na czas juniorów |
10. | Rafał Majka | Bora-Hansgrohe | start wspólny |
11. | Miłosz Ośko | Warszawski Klub Kolarski | start wspólny juniorów |
12. | Łukasz Owsian | CCC Team | start wspólny |
13. | Paweł Poljański | Bora-Hansgrohe | start wspólny |
14. | Szymon Sajnok | CCC Team | start wspólny do lat 23 |
15. | Artur Sowiński | VPM Porto Sant'Elpidio Monte Urano | start wspólny do lat 23 |
16. | Łukasz Wiśniowski | CCC Team | start wspólny |
Kobiety | |||
1. | Monika Brzeźna[17] | Mat Atom Deweloper Sobótka | start wspólny |
2. | Małgorzata Jasińska | Movistar Team | start wspólny |
3. | Julia Kowalska | KTK Kalisz | ind. jazda na czas juniorek |
4. | Natalia Krześlak | TKK Pacific Nestle Fitness Team | ind. jazda na czas juniorek, start wspólny juniorek |
5. | Marta Lach | CCC-Liv | start wspólny |
6. | Aurela Nerlo | TKK Pacific Nestle Fitness Team | start wspólny |
7. | Katarzyna Niewiadoma | Canyon-SRAM | start wspólny |
8. | Anna Plichta | Trek–Segafredo | ind. jazda na czas, start wspólny |
9. | Karolina Stępień | LSKK Bełchatów | start wspólny juniorek |
10. | Nikola Wielowska | BCM Nowatex Ziemia Darłowska | start wspólny juniorek |
11. | Katarzyna Wilkos | Mat Atom Deweloper Sobótka | start wspólny |
12. | Dominika Włodarczyk | MLKS Wieluń | start wspólny juniorek |
Obrońcy tytułów
Broniący tytułów MŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Premie
Nagrody pieniężne[h][18] | |||||||
Miejsce | Konkurencja | ||||||
Jazda drużynowa | Jazdy indywidualne na czas | Wyścigi ze startu wspólnego | |||||
Zespół mieszany | Elita | Orlicy (do lat 23) | Juniorzy / Juniorki | Elita | Orlicy (do lat 23) | Juniorzy / Juniorki | |
58 500 € | 4000 € | 3100 € | 800 € | 7750 € | 4000 € | 1600 € | |
33 500 € | 2300 € | 1550 € | 400 € | 5400 € | 2700 € | 1200 € | |
25 000 € | 1650 € | 800 € | 250 € | 3100 € | 1600 € | 800 € | |
4 | 13 500 € | ||||||
5 | 11 500 € | ||||||
6 | 8500 € | ||||||
7 | 6500 € | ||||||
8 | 5000 € | ||||||
9 | 3500 € | ||||||
10 | 1150 € |
Medaliści
Konkurencja dystans – (data) (liczba startujących) | Złoto: | Czas (prędkość) | Srebro: | Czas | Brąz: | Czas |
Mężczyźni | ||||||
Elita | ||||||
Wyścig ze startu wspólnego[19] 260,7 km[b] – (29 września) (197 zaw. z 42 rep.)[14] | Mads Pedersen | 6:27:28 (40,370 km/h) | Matteo Trentin | + 0:00 | Stefan Küng | + 0:02 |
Jazda indywidualna na czas[20] 54,0 km – (25 września) (57 zaw. z 38 rep.)[9] | Rohan Dennis | 1:05:05,35 (49,778 km/h) | Remco Evenepoel | + 1:08,93 | Filippo Ganna | + 1:55,00 |
Orlicy (do lat 23) | ||||||
Wyścig ze startu wspólnego[21] 171,6 km[c] – (27 września) (158 zaw. z 46 rep.)[12] | Samuele Battistella [i] | 3:53:52 (44,025 km/h) | Stefan Bissegger | + 0:00 | Thomas Pidcock | + 0:00 |
Jazda indywidualna na czas[22] 30,3 km – (24 września) (61 zaw. z 38 rep.)[7] | Mikkel Bjerg | 40:20,42 (45,067 km/h) | Ian Garrison | + 26,45 | Brandon McNulty | + 27,69 |
Juniorzy | ||||||
Wyścig ze startu wspólnego[23] 148,1 km – (26 września) (120 zaw. z 41 rep.)[10] | Quinn Simmons | 3:38:04 (40,749 km/h) | Alessio Martinelli | + 0:56 | Magnus Sheffield | + 1:33 |
Jazda indywidualna na czas[24] 27,6 km – (23 września) (64 zaw. z 35 rep.)[6] | Antonio Tiberi | 38:28,25 (43,046 km/h) | Enzo Leijnse | + 7,79 | Marco Brenner | + 12,62 |
Kobiety | ||||||
Elita | ||||||
Wyścig ze startu wspólnego[25] 149,4 km – (28 września) (152 zaw. z 49 rep.)[13] | Annemiek van Vleuten | 4:06:05 (36,427 km/h) | Anna van der Breggen | + 2:15 | Amanda Spratt | + 2:28 |
Jazda indywidualna na czas[26] 30,3 km – (24 września) (53 zaw. z 33 rep.)[8] | Chloe Dygert | 42:11,57 (43,088 km/h) | Anna van der Breggen | + 1:32,35 | Annemiek van Vleuten | + 1:52,66 |
Juniorki | ||||||
Wyścig ze startu wspólnego[27] 86,0 km – (27 września) (95 zaw. z 33 rep.)[11] | Megan Jastrab | 2:08:00 (40,313 km/h) | Julie De Wilde | + 0:00 | Lieke Nooijen | + 0:00 |
Jazda indywidualna na czas[28] 13,7 km – (23 września) (50 zaw. z 31 rep.)[5] | Ajgul Gariejewa | 22:16,23 (36,910 km/h) | Shirin van Anrooij | + 3,61 | Elynor Bäckstedt | + 10,93 |
Zespół mieszany | ||||||
Jazda drużynowa na czas[29] 27,6 km – (22 września) (11 druż. – 66 zaw. z 16 rep.)[4] | Holandia
| 38:27,60 (43,058 km/h) | Niemcy
| + 22,75 | Wielka Brytania
| + 51,27 |
Szczegóły
Mężczyźni
Kobiety
Wyścig ze startu wspólnego elity
| Indywidualna jazda na czas elity
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wyścig ze startu wspólnego juniorek
| Indywidualna jazda na czas juniorek
|
Zespół mieszany
Drużynowa jazda na czas
Miejsce | Drużyna | Zawodniczki / Zawodnicy | Czas |
Holandia | Lucinda Brand Riejanne Markus Amy Pieters Koen Bouwman Bauke Mollema Jos van Emden | 38:27,60 | |
Niemcy | Lisa Brennauer Lisa Klein Mieke Kröger Tony Martin Nils Politt Jasha Sütterlin | + 22,75 | |
Wielka Brytania | Lauren Dolan Anna Henderson Joscelin Lowden John Archibauld Daniel Bigham Harry Tanfield | + 51,27 | |
4 | Włochy | Elena Cecchini Tatiana Guderzo Elisa Longo Borghini Edoardo Affini Davide Martinelli Elia Viviani | + 55,89 |
5 | Francja | Aude Biannic Coralie Demay Séverine Eraud Bruno Armirail Jérôme Cousin Romain Seigle | + 1:23,04 |
6 | Szwajcaria | Elise Chabbey Marlen Reusser Kathrin Stirnemann Robin Froidevaux Claudio Imhof Joel Suter | + 1:26,94 |
7 | Słowenia | Urska Bravec Eugenia Bujak Urska Pintar Tadej Pogačar Jaka Primožič Jan Tratnik | + 1:57,40 |
8 | Dania | Louise Hansen Julie Leth Pernille Mathiesen Julius Johansen Christoffer Lisson Martin Toft Madsen | + 2:04,38 |
9 | Belgia | Sofie De Vuyst Valerie Demey Julie Van de Velde Jan Bakelants Frederik Frison Senne Leysen | + 2:32,71 |
10 | Hiszpania | Margarita Victoria García Cañellas Sheyla Gutiérrez Ruiz Lourdes Oyarbide Jonathan Castroviejo Lluís Mas Sebastián Mora | + 2:42,82 |
Klasyfikacja medalowa i punktowa oraz multimedaliści
|
|
Uwagi
- ↑ Pomimo wstępnego zgłoszenia do mistrzostw, reprezentacje: Algierii, Brytyjskich Wysp Dziewiczych, Cypru, Czarnogóry, Etiopii, Korei Południowej, Ugandy i Wenezueli ostatecznie nie wzięły w nich udziału.
- ↑ a b Długość trasy została skrócona przez organizatorów z 280,0 km do 260,7 km.
- ↑ a b Długość trasy została skrócona przez organizatorów ze 186,9 km do 171,6 km.
- ↑ Rozpoczęcie konkurencji zostało przesunięte przez organizatorów na godzinę 15:30.
- ↑ Dla wyścigu ze startu wspólnego elity mężczyzn przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (11 sierpnia 2019), które zajęły miejsca 1–10 (maksymalnie 8 zawodników), 11–20 (6 zawodników), 21–30 (4 zawodników) i 31–50 (1 zawodnik), tak aby łączna liczba startujących nie przekroczyła 200 zawodników. Dla wyścigu ze startu wspólnego elity kobiet przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (11 sierpnia 2019), które zajęły miejsca 1–5 (7 zawodniczek), 6–15 (6 zawodniczek), 16–20 (5 zawodniczek) oraz pozostałe (3 zawodniczki) (→ Qualification system for the 2019 UCI Road World Championschips ↓; UCI Road World Championschips – 2019 Yorkshire Quota Allocation ↓).
- ↑ Pomimo możliwości startu w wyścigu ze startu wspólnego orlików (do lat 23) i obrony tytułu mistrza świata, Szwajcar Marc Hirschi został zgłoszony i startował w wyścigu ze startu wspólnego elity.
- ↑ a b Belg Remco Evenepoel startował w elicie. Z tego względu nie bronił tytułu mistrza świata juniorów w wyścigu ze startu wspólnego i jeździe indywidualnej na czas.
- ↑ Wymienione kwoty dotyczą premii wypłacanych przez światową federację UCI. Ponadto w niektórych przypadkach wypłacane są nagrody z krajowych związków kolarskich, nagrody państwowe, nagrody wynikające z kontraktów z grupami zawodowymi czy też ze zleceń reklamodawców.
- ↑ a b Holender Nils Eekhoff, który jako pierwszy przejechał linię mety w tym wyścigu, został przez sędziów zdyskwalifikowany za nadużywanie pomocy samochodów, gdy wracał do stawki po kraksie[3].
- ↑ Punkty przyznawane były w każdej konkurencji za miejsca od 1 do 25 (→ UCI Road World Championships Technical guide ↓, Special regulation. Article 11 Ranking by nations).
Przypisy
- ↑ Yorkshire’s reputation as a world-class cycling destination was cemented today after the county was chosen to host the 2019 UCI Road World Championships. britishcycling.org.uk, 2016-10-12. [dostęp 2018-10-01]. (ang.).
- ↑ UCI Road World Championships Technical guide ↓, OUT OF COMPETITION PROGRAMME, s. 6; PROGRAMME OF EVENTS, s. 100.
- ↑ a b c d Piotr Ziemka: MŚ w kolarstwie: Battistella najlepszym orlikiem po dyskwalifikacji Eekhoffa. Szymon Sajnok siedemnasty. sportowefakty.wp.pl, 2019-09-27. [dostęp 2022-10-05].
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Team Time Trial Mixed Relay. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Junior Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Junior Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Elite Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Elite Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Junior Road Race. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Junior Road Race. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Under 23 Road Race. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Elite Road Race. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Elite Road Race. (PDF). tissottiming.com. [dostęp 2022-10-05]. (ang.).
- ↑ UCI Road World Championschips – 2019 Yorkshire Quota Allocation ↓.
- ↑ SKŁAD KADRY NARODOWEJ NA SZOSOWE MISTRZOSTWA ŚWIATA. [w:] Polski Związek Kolarski [on-line]. pzkol.pl, 2019-09-16. [dostęp 2019-09-17].
- ↑ Bartłomiej Kozyra: Yorkshire 2019: Monika Brzeźna za Agnieszkę Skalniak. naszosie.pl, 2019-09-20. [dostęp 2019-09-26].
- ↑ UCI Road World Championships Technical guide ↓, Special regulation. Article 12 Prizes.
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Elite Road Race. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-29. [dostęp 2019-09-29]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Elite Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-25. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Under 23 Road Race. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-27. [dostęp 2019-09-27]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-24. [dostęp 2019-09-24]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Junior Road Race. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-26. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Junior Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-23. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Elite Road Race. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-28. [dostęp 2019-09-28]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Elite Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-24. [dostęp 2019-09-24]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Junior Road Race. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-27. [dostęp 2019-09-27]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Junior Individual Time Trial. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-23. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
- ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Team Time Trial Mixed Relay. (PDF). tissottiming.com, 2019-09-22. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).
Bibliografia
- General information bulletin (Oficjalny biuletyn Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym 2019). (PDF). [w:] UCI 2019 Road World Championschips [on-line]. archive.uci.org. (ang.).
- Qualification system for the 2019 UCI Road World Championschips. (PDF). [w:] UCI 2019 Road World Championschips [on-line]. archive.uci.org. (ang.).
- UCI Road World Championschips – 2019 Yorkshire Quota Allocation. (PDF). [w:] UCI 2019 Road World Championschips [on-line]. archive.uci.org. (ang. • fr.).
- UCI Road World Championships Technical guide (Biuletyn techniczny Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym 2019). (PDF). [w:] UCI 2019 Road World Championschips [on-line]. archive.uci.org. (ang.).
Linki zewnętrzne
- UCI Road World Championships 2019. cyclingnews.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
- UCI Road World Championships 2019. Live Video, Preview, Map, Profile, Results and Photos. Sep 22 – Sep 29, 2019, Yorkshire, UK. steephill.tv. [dostęp 2019-09-16]. (ang.).
- Cycling – World Championships – 2019 – Results Men (Wyniki mężczyzn). the-sports.org. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).
- Cycling – World Championships – 2019 – Results Women (Wyniki kobiet). the-sports.org. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).
- Cycling – World Championships – 2019 – Results Mixed (Wyniki jazdy drużynowej). the-sports.org. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of Anguilla (adopted on 30 May 1990) - RGB colours, 1:2 dimensions and construction details based partly on the templates: Flag of Anguilla – A Brief History
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Namibia
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Rwanda. The flag ratio is 2:3 with the stripes being 2:1:1. Colors are the following officially: Pantone 299 C 2X (blue), RAL 6029 (green), RAL 1023 (yellow) and RAL 1003 (golden yellow). (As of 03/08/2010, the only color used is the Pantone 299 C, which is from here. The rest of the colors are RAL shades from here.)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Autor:
- Silver_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A silver medal with a globe icon
Autor:
- Bronze_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A bronze medal with a globe icon
Autor: Tijmen Stam (User:IIVQ), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Differently colored cycling jerseys as used in different cycling contests.
rainbow jersey:
- overall leader in World Championship
Pictograms of Olympic sports - Cycling (road). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
(c) Roy Verhaag, from The Noun Project, CC BY 3.0
Black money bag with euro sign.
Autor: Icons8, Licencja: CC0
Countdown (50361) - The Noun Project.svg icon from the Noun Project
Autor: filip bossuyt from Kortrijk, Belgium, Licencja: CC BY 2.0
GIR10079 dennis
Autor: Ray Rogers from Novato, United States, Licencja: CC BY-SA 2.0
Amgen Tour of California 2018 Stage 4 Time Trial in Morgan Hill
UCI World Tour