Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011 – rzut dyskiem kobiet
Chinka Li Yanfeng po zwycięstwie w zawodach | |
Złoty medal | |
---|---|
Srebrny medal | |
Brązowy medal |
Rzut dyskiem kobiet – jedna z konkurencji rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Stadionie Daegu w Daegu.
Obrończynią tytułu mistrzowskiego z 2009 roku była Australijka Dani Samuels[1]. Ustalone przez IAAF minima kwalifikacyjne do mistrzostw wynosiły 62,00 metrów (minimum A) oraz 59,50 m (minimum B)[2].
Eliminacje odbyły się pierwszego dnia mistrzostw, w sobotę 27 sierpnia, o godzinie 10:05 grupy A i o 11:25 grupy B czasu miejscowego[3].
Terminarz
Data | Godzina[4] | |
---|---|---|
27 sierpnia | 10:05 | Eliminacje |
28 sierpnia | 19:15 | Finał |
Rekordy
W tabeli ukazano rekordy poszczególnych kontynentów, rekord świata[5] oraz rekord mistrzostw. Dodatkowo przedstawiono najlepszy wynik w rzucie dyskiem kobiet w sezonie 2011 przed rozpoczęciem rywalizacji na mistrzostwach świata.
Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Rekord świata | Gabriele Reinsch | 76,80 | Neubrandenburg | (dts) | 9 lipca 1980
Rekord mistrzostw | Martina Hellmann | 71,62 | Rzym | (dts) | 31 sierpnia 1987
Liderka list światowych | Li Yanfeng | 67,98 | Schönebeck | (dts) | 5 czerwca 2011
Rekord Afryki | Elizna Naudé | 64,87 | Stellenbosch | (dts) | 2 marca 2003
Rekord Azji | Xiao Yanling | 71,68 | Pekin | (dts) | 14 marca 1992
Rekord Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów | Hilda Ramos | 70,88 | Hawana | (dts) | 8 maja 1992
Rekord Ameryki Południowej | Elisângela Adriano | 62,00 | São Caetano do Sul | (dts) | 23 lipca 2011
Rekord Europy | Gabriele Reinsch | 76,80 | Neubrandenburg | (dts) | 9 lipca 1988
Rekord Oceanii | Daniela Costian | 68,72 | Auckland | (dts) | 22 stycznia 1994
Rezultaty
Poz. - pozycja | CR - rekord mistrzostw | NR - rekord kraju | AR - rekord kontynentu |
PB - rekord życiowy | SB - najlepszy wynik w sezonie | X - próba spalona | – - pominięcie próby |
* wyniki podawane w metrach |
Eliminacje
Do zawodów przystąpiły 24 zawodniczki z 17 krajów[6]. W eliminacjach zostały podzielone na 2 grupy A i B[6]. Wyznaczony przez organizatorów standard eliminacyjny wynosił 62.00 m (Q)[6] i każda zawodniczka, która osiągnęłaby ten próg, znalazłaby się w finale. Jeżeli mniej niż 12 zawodniczkom udałoby się rzucić dysk tak daleko, to zawodniczki z najlepszymi rezultatami uzupełniłyby skład finału, tak by znalazło się w nim 12 dyskobolek.
Poz. | Grupa | Zawodniczka | Reprezentacja | #1 | #2 | #3 | Rezultat | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | A | Nadine Müller | Niemcy | 65.54 | - | - | 65.54 | Q |
2. | B | Li Yanfeng | Chiny | X | 64.44 | - | 64.44 | Q |
3. | A | Yarelis Barrios | Kuba | 63.80 | - | - | 63.80 | Q |
4. | B | Żaneta Glanc | Polska | 59.48 | 63.44 | - | 63.44 | Q |
5. | A | Tan Jian | Chiny | 62.26 | - | - | 62.26 | Q |
6. | B | Stephanie Brown Trafton | Stany Zjednoczone | 61.89 | X | 59.87 | 61.89 | q |
7. | A | Zinaida Sendriūtė | Litwa | X | 56.61 | 61.72 | 61.72 | q |
8. | A | Dragana Tomašević | Serbia | 60.45 | X | X | 60.45 | q |
9. | B | Denia Caballero | Kuba | X | 52.93 | 60.36 | 60.36 | q |
10. | B | Nicoleta Grasu | Rumunia | 60.13 | 58.25 | 59.58 | 60.13 | q |
11. | A | Dani Samuels | Australia | 59.77 | 60.05 | 59.98 | 60.05 | q |
12. | A | Darja Piszczalnikowa | Rosja | 54.11 | 59.94 | 59.53 | 59.94 | q |
13. | B | Aretha Thurmond | Stany Zjednoczone | 59.88 | X | 59.48 | 59.88 | |
14. | A | Ma Xuejun | Chiny | 55.80 | 59.34 | 59.71 | 59.71 | |
15. | A | Gia Lewis-Smallwood | Stany Zjednoczone | X | 56.91 | 59.49 | 59.49 | |
16. | A | Natalija Fokina-Semenowa | Ukraina | 56.73 | 55.16 | 58.27 | 58.27 | |
17. | B | Monique Jansen | Holandia | 58.23 | 58.06 | 57.96 | 58.23 | |
18. | A | Andressa de Morais | Brazylia | X | 44.41 | 57.93 | 57.93 | |
19. | B | Kazai Suzanne Kragbé | Wybrzeże Kości Słoniowej | 57.55 | 55.75 | X | 57.55 | |
20. | B | Kateryna Karsak | Ukraina | 57.54 | X | 57.29 | 57.54 | |
21. | B | Harwant Kaur | Indie | 55.50 | 56.49 | 52.98 | 56.49 | |
22. | B | Elisângela Adriano | Brazylia | 56.28 | 53.70 | 56.45 | 56.45 | |
23. | A | Věra Pospíšilová-Cechlová | Czechy | 53.87 | 51.52 | X | 53.87 | |
24. | B | Karen Gallardo | Chile | 51.32 | 52.33 | 53.69 | 53.69 |
Finał
Poz. | Zawodniczka | Reprezentacja | #1 | #2 | #3 | #4 | #5 | #6 | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Li Yanfeng | Chiny | 65,28 | 66,52 | 65,50 | 64,32 | 64,34 | 63,83 | 66,52 | ||
Nadine Müller | Niemcy | 65,06 | 65,97 | 64,08 | 62,55 | X | X | 65,97 | ||
Yarelis Barrios | Kuba | X | 61,87 | 65,73 | 63,93 | X | 63,90 | 65,73 | ||
4 | Żaneta Glanc | Polska | 63,91 | 62,30 | 63,11 | 62,69 | 62,17 | 60,32 | 63,91 | |
5 | Stephanie Brown Trafton | Stany Zjednoczone | 60,20 | 60,97 | 60,24 | 63,85 | 60,26 | X | 63,85 | |
6 | Tan Jian | Chiny | 60,46 | 61,44 | 61,79 | 62,96 | X | 61,12 | 62,96 | |
7 | Dragana Tomašević | Serbia | 62,26 | 58,97 | 62,48 | X | 59,03 | 58,63 | 62,48 | |
8 | Nicoleta Grasu | Rumunia | 57,95 | 60,34 | 62,08 | 60,79 | 60,45 | 60,72 | 62,08 | |
9 | Denia Caballero | Kuba | 60,73 | 60,46 | X | 60,73 | ||||
10 | Dani Samuels | Australia | 58,08 | 59,14 | X | 59,14 | ||||
11 | Darja Piszczalnikowa | Rosja | 56,89 | 58,10 | 57,61 | 58,10 | ||||
12 | Zinaida Sendriūtė | Litwa | X | 57,30 | 53,53 | 57,30 |
Przypisy
- ↑ Bob Ramsak , Event Report - Women's Discus Throw - Final, berlin.iaaf.org [dostęp 2011-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-13] (ang.).
- ↑ 13th IAAF World Championships in Athletics 27 August–4 September 2011 - Daegu, Korea / Entry Standards, iaaf.org [dostęp 2011-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-04] (ang.).
- ↑ IAAF: Timetable – Discus Throw, iaaf.org [dostęp 2011-08-25] (ang.).
- ↑ Czasu koreańskiego
- ↑ Discus Throw Records, iaaf.org [dostęp 2011-08-18] (ang.).
- ↑ a b c Discus Throw - W Qualification, IAAF [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-20] (ang.).
Bibliografia
- 2011 IAAF World Championships – Women's Discus Throw, daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-18] (ang.).
Media użyte na tej stronie
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon
Autor:
- Silver_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A silver medal with a globe icon
Autor:
- Bronze_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A bronze medal with a globe icon
Sport records icon to be used for season's best marks.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Erik van Leeuwen, Licencja: GFDL
Li Yanfeng during 2011 World championships Athletics in Daegu