Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie | |||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba drużyn | 16 (z 4 konfederacji) | ||
Liczba aren | 8 (w 8 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 17 | ||
Liczba bramek | 70 (4,12 na mecz) | ||
Oglądalność | 358 000 (21 059 na mecz) | ||
Król strzelców | Oldřich Nejedly (5 goli)[a] | ||
Strona internetowa |
II Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w dniach od 27 maja do 10 czerwca 1934 roku (częściowo wskutek udanych zabiegów Benito Mussoliniego) we Włoszech. O organizację turnieju finałowego starała się również Szwecja. Międzynarodowa Federacja Piłki Nożnej podjęła decyzję o wyborze gospodarza na kongresie w październiku 1932 roku w Sztokholmie. Były to pierwsze mistrzostwa, do których drużyny musiały się kwalifikować. Na kongresie ustalono pięć punktów uściślających zasady wyłaniania uczestników mistrzostw:
- w ciągu 12 miesięcy muszą odbyć się mecze eliminacyjne i finałowe
- liczba drużyn w finałach nie może być większa niż 16
- przy zgłoszeniu większej ilości chętnych należy przeprowadzić eliminacje
- mecze eliminacyjne należy rozlosować
- zasady rozgrywek podczas eliminacji pozostawić zainteresowanym federacjom, w porozumieniu z FIFA.
W strefie południowoamerykańskiej awans bez gry uzyskały reprezentacja Brazylii i reprezentacja Argentyny. Obrońca tytułu, reprezentacja Urugwaju, nie wystartowała w ogóle. Po raz pierwszy pojawił się przedstawiciel Afryki – reprezentacja Egiptu. Do eliminacji przystąpiły 32 drużyny, a 16 z nich zagrało w turnieju finałowym. Reprezentacja Włoch została drugim w historii mistrzem świata pokonując 2−1 w meczu finałowym rozegranym 10 czerwca w Rzymie na Stadio del Partia Nazionale Fascista (obecnie Stadio Olimpico) reprezentację Czechosłowacji. Po raz pierwszy do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była dogrywka. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Austrii, Czechosłowacji, Egiptu, Hiszpanii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Włoch.
11 czerwca 1933 roku odbył się pierwszy, historyczny mecz eliminacyjny MŚ (w poprzednich mistrzostwach nie rozgrywano eliminacji): Szwecja 6-2 Estonia. Podczas turnieju miał miejsce pierwszy walkower w historii MŚ: reprezentacja Polski nie stawiła się na mecz rewanżowy z reprezentacją Czechosłowacji. Pierwsze bezpośrednie transmisje radiowe z meczów finałowych MŚ mają miejsce podczas tychże mistrzostw[1].
Odnotowano zaciętą walkę między reprezentacją Włoch i reprezentacją Hiszpanii w ćwierćfinale. Po remisie w obfitującym w faule meczu i dogrywce, rozegrano pojedynek barażowy, w którym zwyciężyli Włosi[1].
Mecz finałowy rozgrywany był na Stadionie Narodowej Partii Faszystowskiej, a cały turniej wykorzystany był przez gospodarzy do propagowania faszyzmu, podobnie jak w roku 1936 podczas XI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie[1].
Eliminacje i uczestnicy
W eliminacjach dało się zauważyć nieobecność kilku znaczących reprezentacji. Zdobywca poprzedniego tytułu - reprezentacja Urugwaju, odmówiła udziału w turnieju, z powodu braku występu w mistrzostwach świata w 1930 reprezentacji Włoch i wielu innych europejskich drużyn. W rezultacie mundial w 1934 roku był jedynym, w którym nie wzięli udziału obrońcy tytułu. Startu odmówiły także drużyny z Wielkiej Brytanii, które miały największe piłkarskie doświadczenie. Reprezentacja Włoch po raz pierwszy i jedyny nie miała zagwarantowanego miejsca w finałach jako gospodarz. Tylko 10 spośród wszystkich startujących, a zaledwie 4 finalistów, było spoza Europy. Eliminacje strefy Ameryki Północnej odbyły się w Rzymie na trzy dni przed turniejem. Udział wzięły tylko 2 drużyny: reprezentacja Stanów Zjednoczonych i przegrana reprezentacja Meksyku, która wróciła do domu po rozegraniu jednego spotkania.
Ostatecznie na mundial zakwalifikowały się:
Drużyna | Grupa kwalifikacyjna | Strefa kwalifikacyjna | Liczba występów do tej pory | Najlepszy wynik | Ostatni występ |
---|---|---|---|---|---|
Austria | 4 (2) | UEFA | debiutant | ||
Belgia | 7 (2) | UEFA | 1 | Faza Grupowa (1930) | 1930 |
Czechosłowacja | 5 | UEFA | debiutant | ||
Francja | 8 (2) | UEFA | 1 | Faza Grupowa (1930) | 1930 |
Hiszpania | 2 | UEFA | debiutant | ||
Holandia | 7 | UEFA | debiutant | ||
III Rzesza | 8 | UEFA | debiutant | ||
Rumunia | 6 (2) | UEFA | 1 | Faza Grupowa (1930) | 1930 |
Szwajcaria | 6 | UEFA | debiutant | ||
Szwecja | 1 | UEFA | debiutant | ||
Węgry | 4 | UEFA | debiutant | ||
Włochy | 3 | UEFA | debiutant | ||
Argentyna | 10 | CONMEBOL | 1 | II miejsce (1930) | 1930 |
Brazylia | 9 | CONMEBOL | 1 | Faza grupowa (1930) | 1930 |
Stany Zjednoczone | III stopień | CONCACAF | 1 | III miejsce (1930) | 1930 |
Egipt | 12 | CAF i AFC | debiutant |
Składy drużyn
Stadiony
- Stadio Littorale, Bolonia
- Stadio Vittorio Marassi, Genua
- Stadio San Siro, Mediolan
- Stadio Giovanni Berta, Florencja
- Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol
- Stadio del PNF, Rzym
- Stadio Littorio, Triest
- Stadio Benito Mussolini, Turyn
Sędziowie
- Luis Baert - 1 spotkanie (jako sędzia główny)
- Rinaldo Barlassina - 3 spotkania
- Alois Beranek - 1 spotkanie
- Alfred Birlem - 1 spotkanie
- Ferruccio Bonivento - 0 spotkań
- Erwin Braun - 1 spotkanie
- Camillo Caironi - 0 spotkań
- Ettore Carminati - 0 spotkań
- Albino Carraro - 1 spotkanie
- Generoso Dattilo - 0 spotkań
- Ivan Eklind - 3 spotkania (w tym mecz finałowy)
- Pedro Escartin - 0 spotkań
- Mihaly Ivancsics - 0 spotkań
- John Langenus - 1 spotkanie
- Francesco Mattea - 2 spotkania
- Ermenegildo Melandri - 0 spotkań
- Rene Mercet - 2 spotkania
- Youssof Mohammed - 0 spotkań
- Johannes van Moorsel - 1 spotkanie
- Otello Sassi - 0 spotkań
- Giuseppe Scarpi - 0 spotkań
- Raffaele Scorzoni - 0 spotkań
- Giuseppe Turbiani - 0 spotkań
John Langenus był jedynym z grona 23 sędziów, który sędziował mecze na mistrzostwach w 1930 roku.
1/8 finału
Wszystkie mecze 1/8 finału zostały rozegrane w dniu 27 maja 1934
27 maja 1934 16:30 | III Rzesza | 5 − 2 1−2 | Belgia | Stadio Giovanni Berta, Florence Widzów: 8000 Sędzia: Francesco Mattea |
27 maja 1934 16:30 | Hiszpania | 3 − 1 3−0 | Brazylia Leônidas 55' | Stadio Luigi Ferraris, Genua Widzów: 25000 Sędzia: Alfred Birlem |
27 maja 1934 16:30 | Węgry | 4 − 2 2−2 | Egipt | Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol Widzów: 12000 Sędzia: Rinaldo Barlassina |
27 maja 1934 16:30 | Szwajcaria | 3 − 2 2−1 | Holandia | Stadio San Siro, Mediolan Widzów: 40000 Sędzia: Ivan Eklind |
27 maja 1934 16:30 | Włochy | 7 − 1 3−0 | Stany Zjednoczone Aldo Donelli 57' | Stadio Nazionale, Rzym Widzów: 13000 Sędzia: Rene Mercet |
27 maja 1934 16:30 | Czechosłowacja | 2 − 1 0−1 | Rumunia Ștefan Dobay 11' | Stadio Littorio, Triest Widzów: 8000 Sędzia: Jean Langenus |
27 maja 1934 16:30 | Szwecja | 3 − 2 1−1 | Argentyna | Stadio Littorale, Bolonia Widzów: 15000 Sędzia: Eugen Braun |
27 maja 1934 16:30 | Austria | 3 − 2 1−1 | Francja | Stadio Benito Mussolini, Turyn Widzów: 20000 Sędzia: Johannes van Moorsel |
Ćwierćfinały
Wszystkie mecze ćwierćfinałowe odbyły się 31 maja 1934
III Rzesza | 2 - 1 (0-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Szwecja | 16:30 – Stadio San Siro, Mediolan Sędzia: Rinaldo Barlassina Widzów: ~15 000 |
Karl Hohmann 60', 63' | Gösta Dunker 82' | ||
Czechosłowacja | 3 - 2 (1-1) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Szwajcaria | 16:30 – Stadio Benito Mussolini, Turyn Sędzia: Alois Beranek Widzów: ~12 000 |
František Svoboda 24' | Leopold Kielholz 18' | ||
Jiří Sobotka 49' | Willy Jäggi 78' | ||
Oldřich Nejedlý 82' | |||
Austria | 2 - 1 (1-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Węgry | 16:30 – Stadio Littoriale, Bolonia Sędzia: Francesco Mattea Widzów: ~25 000 |
Johann Horvath 8' | György Sárosi 60' (k.) | ||
Karl Zischek 51' | Imre Markos 63' | ||
Włochy | 1 - 1 pd. (1-1, 1-1, 1-1) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-04)]. | Hiszpania | 16:30 – Stadio Giovanni Berta, Florencja Sędzia: Louis Baert Widzów: ~35 000 |
Giovanni Ferrari 44' | Luis Regueiro 30' | ||
Dodatkowy mecz pomiędzy gospodarzami a Hiszpanią został rozegrany następnego dnia - 1 czerwca
Włochy | 1 - 0 (1-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Hiszpania | 16:30 – Stadio Giovanni Berta, Florencja Sędzia: Rene Mercet Widzów: ~45 000 |
Giuseppe Meazza 11' | |||
Półfinały
Obydwa mecze półfinałowe odbyły się 3 czerwca 1934
Czechosłowacja | 3 - 1 (1-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | III Rzesza | 16:30 – Stadio Nazionale PNF, Rzym Sędzia: Rinaldo Barlassina Widzów: ~10 000 |
Oldřich Nejedlý 19'[b], 71'[c], 80'[d] | Rudolf Noack 62'[e] | ||
Włochy | 1 - 0 (1-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Austria | 16:30 – Stadio San Siro, Mediolan Sędzia: Ivan Eklind Widzów: ~60 000 |
Enrique Guaita 19' | |||
Mecz o III miejsce
Mecz o brązowy medal został rozegrany 7 czerwca 1934
III Rzesza | 3 - 2 (3-1) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. | Austria | 17:30 – Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol Sędzia: Albino Carraro br />Widzów: ~8 000 |
Ernst Lehner 1'[f], 42' | Johann Horvath 28'[g] | ||
Edmund Conen 27'[h] | Karl Sesta 54'[i] | ||
Finał
Mecz finałowy został rozegrany 10 czerwca 1934
Włochy | 2 - 1 pd. (2-1, 1-1, 0-0) raport. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. | Czechosłowacja | 17:00 – Stadio Nazionale PNF, Rzym Sędzia: Ivan Eklind Widzów: ~45 000 |
Raimundo Orsi 81' | Antonín Puč 76'[j] | ||
Angelo Schiavio 95' | |||
Składy:
Włochy: Gianpiero Combi (c) – Eraldo Monzeglio, Luigi Allemandi - Attilio Ferraris, Luis Monti, Luigi Bertolini - Enrique Guaita, Giuseppe Meazza, Angelo Schiavio, Giovanni Ferrari, Raimundo Orsi
Czechosłowacja: František Plánička (c) – Ladislav Ženíšek, Josef Čtyřoký - Josef Košťálek, Štefan Čambal, Rudolf Krčil - František Junek, František Svoboda, Jiří Sobotka, Oldřich Nejedlý, Antonín Puč
WŁOCHY
1. TYTUŁ MISTRZA ŚWIATA
Strzelcy
- 5 goli:
- 4 gole:
- 3 gole:
- 2 gole:
- 1 gol:
- Belis (Argentyna)
- Galateo (Argentyna)
- Bican (Austria)
- Schall (Austria)
- Sesta (Austria)
- Sindelar (Austria)
- Zischek (Austria)
- Leonidas (Brazylia)
- Sobotka (Czechosłowacja)
- Svoboda (Czechosłowacja)
- Nicolas (Francja)
- Verriest (Francja)
- Kobierski (Niemcy)
- Noack (Niemcy)
- Siffling (Niemcy)
- Regueiro (Hiszpania)
- Langara (Hiszpania)
- Smit (Holandia)
- Vente (Holandia)
- Sarosi (Węgry)
- Teleki (Węgry)
- Vincze (Węgry)
- Guaita (Włochy)
- Dobay (Rumunia)
- Abegglen (Szwajcaria)
- Jäggi (Szwajcaria)
- Dunker (Szwecja)
- Kroon (Szwecja)
- Donneli (USA)
Zobacz też
Uwagi
- ↑ FIFA początkowo uznawała, że Nejedlý strzelił 4 bramki wraz z piłkarzem Niemiec Edmundem Conenem oraz Włochem Angelo Schiavio. Jednak FIFA zrewidowała te stwierdzenia i w listopadzie 2006 r. postanowiła, że Nejedlý strzelił 5 goli. Został ogłoszony samodzielnym królem strzelców Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Włoszech w 1934 r.
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 21 minucie
- ↑ do końca roku 2006 gol był przyznawany Rudolfowi Krčilowi, jednak zgodnie z decyzją FIFA zdobywcą gola jest Nejedly. Inne źródła podają, że bramka padła w 69 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 81 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 59 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 4 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 30 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 29 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 55 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 71 minucie
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Interwencja szwedzkiego bramkarza Andersa Rydberga w pojedynku z Alfredo De Vincenzim (Szwecja-Argentyna). fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-18)].
- Josef Bican zdobywa zwycięskiego gola w meczu Austria-Francja. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)].
- Hiszpańscy defensorzy powstrzymują brazylijski atak. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-18)].
- Reprezentacja Stanów Zjednoczonych przed swoim jedynym meczem w mistrzostwach. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-11)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
National flag and merchant ensign of Germany from 1933 to 1935.
Flag of Hungary from 6 November 1915 to 29 November 1918 and from August 1919 until mid/late 1946.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Ed g2s (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Red card (football).
Official poster
National flag and merchant ensign of Germany from 1933 to 1935.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Second Spanish Republic (1931-1939).