Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Kobiet 2011 (eliminacje)
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Kobiet 2011 miały na celu wyłonienie żeńskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpiły w finałach tego turnieju.
Informacje ogólne
Turniej finałowy organizowanych przez IHF mistrzostw świata odbył się w Brazylii w grudniu 2011 roku i wzięły w nim udział dwadzieścia cztery drużyny. Automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się reprezentacja Rosji jako mistrz świata z 2009 i Brazylia jako organizator imprezy. O pozostałe 22 miejsca odbywały się kontynentalne kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: Europie przydzielono 11 miejsc, Azji przyznano cztery miejsca, Ameryce (Południowej wspólnie z Północną) i Afryce przypadły trzy, a jedno Oceanii[1][2].
Zakwalifkowane zespoły
Eliminacje
Kontynent | Związek | Miejsca | Turniej | ![]() |
---|---|---|---|---|
Europa | EHF | 3 miejsca | Mistrzostwa Europy 2010 | |
8 miejsc | Europejski turniej eliminacyjny | |||
Afryka | CAHB | 3 miejsca | Mistrzostwa Afryki 2010 | |
Ameryka | PATHF | 3 miejsca | Mistrzostwa Ameryki 2011 | |
Azja | AHF | 4 miejsca | Mistrzostwa Azji 2010 | |
Oceania | OHF | 1 miejsce | Puchar Narodów Oceanii 2011 |
Europa
Chęć udziału w mistrzostwach świata wyraziły 33 europejskie federacje piłki ręcznej. Szesnaście z tych drużyn uczestniczyło w turnieju głównym ME, którego medaliści uzyskiwali bezpośredni awans, pozostałe 17 natomiast, podzielone na cztery grupy (jedna pięciozespołowa i trzy z czterema drużynami), rozgrywały turnieje o cztery miejsca uprawniające do udziału w fazie play-off. Zwycięzcy grup, a także dwanaście drużyn, które nie uzyskały awansu z mistrzostw kontynentu, podzielone na osiem par rozegrały pomiędzy sobą dwumecze o awans do turnieju głównego mistrzostw świata[2].
Europejski turniej eliminacyjny – faza grupowa
Losowanie grup odbyło się 27 lipca 2010 roku w Wiedniu. Drużyny zostały rozstawione według wyników osiągniętych w kwalifikacjach do ME 2010[2]. W wyniku losowania utworzono cztery grupy, w których drużyny miały rywalizować systemem kołowym w dniach 30 listopada–5 grudnia 2010 roku. Cypr, Grecja, Portugalia i Włochy otrzymały prawo do organizacji tych turniejów, jednak po odmowie Cypru mecze grupy 1 zorganizowała Polska[3][4]. Zwycięsko z rywalizacji wyszły reprezentacje Polski, Macedonii, Turcji i Czech[5].
Grupa 1
|
|
Grupa 2
|
|
Grupa 3
|
|
Grupa 4
|
|
Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2010
Kwalifikację na mistrzostwa świata uzyskały trzy najlepsze, prócz Rosji, która miała już zapewniony awans, drużyny Mistrzostw Europy 2010, które odbyły się w dniach 7-19 grudnia 2010 roku w Danii i Norwegii. Okazały się nimi medalistki tego turnieju Norweżki, Szwedki i Rumunki.
Europejski turniej eliminacyjny – faza play-off
W tej fazie rozgrywek wzięło udział szesnaście reprezentacji narodowych – dwanaście drużyn uczestniczących w mistrzostwach kontynentu, które dotychczas nie uzyskały awansu, oraz czterech zwycięzców grup w fazie grupowej eliminacji. Losowanie ośmiu par odbyło się w hali Jyske Bank Boxen w duńskim Herning 19 grudnia 2010 roku[6][7]. Spotkania zostały zaplanowane na 3–5 i 10–12 czerwca 2011 roku[8], a awans do mistrzostw świata zapewnili sobie zwycięzcy dwumeczów: Czarnogóra, Holandia, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Islandia, Niemcy i Dania[9][10].
3 czerwca 2011 18:00 | 26 : 42 | Sportovní hala UP, Ołomuniec Widzów: 800 | |||
(7 : 21) raport |
4 czerwca 2011 19:30 | 40 : 28 | Topsportcentrum Rotterdam, Rotterdam Widzów: 1900 | |||
(22 : 16) raport |
4 czerwca 2011 16:00 | 37 : 22 | Pabellon Esperanza Lag, Elx Widzów: 1000 | |||
(16 : 10) raport |
5 czerwca 2011 18:00 | 28 : 19 | Palais des sports de Pau, Pau Widzów: 4000 | |||
(11 : 9) raport |
5 czerwca 2011 19:30 | 36 : 25 | Varaždin Arena, Varaždin Widzów: 3500 | |||
(16 : 14) raport |
5 czerwca 2011 16:30 | 37 : 18 | Vodafonehöllin, Reykjavík Widzów: 800 | |||
(18 : 8) raport |
5 czerwca 2011 18:30 | 26 : 24 | Sparkassen-Arena, Balingen Widzów: 1500 | |||
(11 : 12) raport |
4 czerwca 2011 14:45 | 16 : 23 | Hala Widowiskowo-Sportowa, Elbląg Widzów: 2200 | |||
(8 : 8) raport |
10 czerwca 2011 20:15 | 33 : 26 | Sportski Centar Ad, Pljevlja Widzów: 1500 | |||
(16 : 11) raport |
11 czerwca 2011 18:00 | 34 : 38 | Haldun Alagaş Sports Hall, Stambuł Widzów: 1500 | |||
(16 : 23) raport |
11 czerwca 2011 20:15 | 24 : 21 | SRC Kale, Skopje Widzów: 1000 | |||
(11 : 11) raport |
12 czerwca 2011 14:00 | 20 : 28 | Arena Stožice, Lublana Widzów: 3000 | |||
(10 : 16) raport |
11 czerwca 2011 19:30 | 31 : 30 | Sportski centar Mladost, Kragujevac Widzów: 1000 | |||
(15 : 15) raport |
12 czerwca 2011 17:30 | 24 : 24 | Yunost Karpaty, Użhorod Widzów: 800 | |||
(12 : 13) raport |
11 czerwca 2011 17:30 | 22 : 27 | Magvassy Mihály Sportcsarnok, Győr Widzów: 2200 | |||
(12 : 14) raport |
12 czerwca 2011 20:15 | 24 : 19 | Skyline Arena, Randers Widzów: 2350 | |||
(9 : 11) raport |
Afryka
Turniejem kwalifikacyjnym w Afryce były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 10-21 lutego 2010 roku. Awans na mistrzostwa świata uzyskali jego medaliści: Angola, Tunezja i Wybrzeże Kości Słoniowej[11].
Ameryka
Pierwszą rundą amerykańskich eliminacji były turniej kwalifikacyjny, który odbył się w dniach 3–5 listopada 2010 roku w Hawanie. Dwie pierwsze drużyny z tego turnieju awansowały do rozegranego w dniach 28 czerwca–2 lipca 2011 roku turnieju głównego mistrzostw Ameryki 2011, z którego trzy najlepsze, prócz Brazylii, zespoły otrzymywały prawo gry w mistrzostwach świata[12]. W związku ze zwycięstwem Brazylijek uzyskały je drużyny z miejsc 2–4: Argentyna, Kuba i Urugwaj[13][14].
Azja
Turniejem kwalifikacyjnym w Azji były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 19–25 grudnia 2010 roku w Ałmaty. Awans na mistrzostwa świata uzyskali jego półfinaliści: Kazachstan, Korea Południowa, Chiny i Japonia[15][16].
Oceania
Prawo udziału w mistrzostwach świata uzyskiwał zwycięzca Pucharu Narodów Oceanii, który odbył się w dniach 28–29 maja 2011 roku w Nowej Zelandii. Gospodynie turnieju przegrały oba spotkania z Australijkami, które tym samym awansowały na mistrzostwa świata[17][18].
Przypisy
- ↑ 2011 WC Qual (Women). teamhandballnews.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-17)]. (ang.).
- ↑ a b c Women’s World Championship Qualification Draw. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)]. (ang.).
- ↑ Qualification Europe for the 2011 Women’s World Championship. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship, Qualification Europe. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship, Qualification Europe. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship, Play-off Europe Draw. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-03)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship, Play-off Europe Draw. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship Play-Off Europe. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-17)]. (ang.).
- ↑ 2011 Women’s World Championship Play-Off Europe First leg matches. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-18)]. (ang.).
- ↑ Women’s World Championship qualification completed. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)]. (ang.).
- ↑ 2010 African Championships wrap up. teamhandballnews.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-05)]. (ang.).
- ↑ São Bernardo recebe o Pan-Americano Feminino. brasilhandebol.com.br. [dostęp 2014-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (port.).
- ↑ Brasil é campeão do Pan-Americano Feminino. panamhandball.org. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-25)]. (port.).
- ↑ Argentina, Cuba and Uruguay join Brazil at the Women’s World Championship. teamhandballnews.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-02)]. (ang.).
- ↑ Women Handball Asia 2010 Almaty (KAZ) 19-25.12. todor66.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
- ↑ Kazakh women knock off South Korea for Asian Championship. teamhandballnews.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-24)]. (ang.).
- ↑ May 2011 - Oceania WC Qualification Tournament. ochf.org. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
- ↑ Last steps on the road to Brazil. ihf.info. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-24)]. (ang.).
Bibliografia
- 2011 Women’s World Championship / Qualification Europe. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-03)]. (ang.).
- 2011 Women’s World Championship / Play Off - Europe. eurohandball.com. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-30)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Asia: AHF – en:Asian Handball Championship
Africa: CAHB – African Championship
North America and the Caribbean: NACHC
South and Central America: SCAHC
Oceania: OHF – Nations Cup
Europe: EHF – European ChampionshipFlag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flaga Finlandii