Mistrzostwa Świata w Snookerze 1975

Mistrzostwa świata

1975 1976 1977
Liczba uczestników	24
Miejsce	Melbourne
Zwycięzca	Ray Reardon
II miejsce	Eddie Charlton
Najwyższy break	128 David Taylor
Rozegrane mecze	23

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1975 (ang. 1975 World Snooker Championship) – ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1974/1975, rozegrany w dniach 9 kwietnia - 1 maja 1975 roku w Melbourne (Australia)^[1].

Obrońca tytułu, Walijczyk Ray Reardon w meczu finałowym pokonał Australijczyka Eddiego Charltona 31–30 w wyniku czego obronił tytuł snookerowego Mistrza Świata.

Nagrody

• Zwycięzca: L4 000

• Łączna pula nagród: L18 900

Wydarzenia związane z turniejem

• Mistrzostwa Świata w Snookerze 1975 były ostatnim turniejem tego cyklu rozegranym poza Wielką Brytanią^[1].
• W finale tegorocznej edycji Mistrzostw Świata w Snookerze została rozegrana maksymalna z możliwych liczba partii – 61 frame'ów. Była to pierwsza taka sytuacja w nowoczesnej erze snookera (od 1969 roku)^[1].
• Zwycięstwo w mistrzostwach Walijczyka Raya Reardona było czwartym w karierze a trzecim z rzędu triumfem zawodnika w snookerowych Mistrzostwach Świata.
• Najwyższy break turnieju to 128 punktów Anglika Davida Taylora^[2].

Drabinka turniejowa

^[3][4]

	Runda 1 Do 15 frame'ów					Runda 2 Do 15 frame'ów					Ćwierćfinały Do 19 frame'ów					Półfinały Do 19 frame'ów					Finał Do 31 frame'ów
		Warren Simpson	15
		Ron Mares	5
							Ray Reardon	15
							Warren Simpson	11
	17
	16
												Ray Reardon	19
											John Spencer	17
		John Pulman	15
		Phil Tarrant	5
							John Spencer	15
							John Pulman	10
	25
	8
																	Ray Reardon	19
																	Alex Higgins	14
		David Taylor	15
		Rex King	8
							Alex Higgins	15
							David Taylor	2
	21
	12
												Alex Higgins	19
											Rex Williams	12
		Ian Anderson	15
		Lou Condo	8
							Rex Williams	15
							Ian Anderson	4
	29
	4
																						Ray Reardon	31
																						Eddie Charlton	30
		Bill Werbeniuk	15
		Jim Meadowcroft	9
							Eddie Charlton	15
							Bill Werbeniuk	11
	19
	14
												Eddie Charlton	19
											Cliff Thorburn	12
		Cliff Thorburn	15
		Pat Morgan	6
							Graham Miles	2
							Cliff Thorburn	15
	27
	6
																	Eddie Charlton	19
																	Dennis Taylor	12
		Dennis Taylor	15
		Perrie Mans	12
							Fred Davis	14
							Dennis Taylor	15
	23
	10
												Dennis Taylor	19
											Gary Owen	9
		Gary Owen	15
		David Greaves	3
							John Dunning	8
							Gary Owen	15
	31
	2

Kwalifikacje

^[3]

(Lepszy w 29 frame'ach)
Phil Tarrant	15–8	Bernard Bennett
Lou Condo	15–8	Maurice Parkin
David Greaves	15–14	Jim Charlton

Przypisy