Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 144 | |||
Rozegrane mecze | 31 |
Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993 (ang. 1993 Embassy World Snooker Championship) − ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1992/1993, rozegrany w dniach 17 kwietnia - 3 maja 1993 roku w Crucible Theatre w Sheffield.
Mistrzostwa wygrał Szkot Stephen Hendry, który w finale pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu wywalczonego w poprzednim sezonie.
Nagrody[1]
- Zwycięzca: £175 000
- II miejsce: £105 000
- Półfinalista: £52 000
- Ćwierćfinalista: £26 000
- Ostatnia 16: £14 000
- Ostatnia 32: £8 000
- Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £14 400
Wydarzenia związane z turniejem
- Stephen Hendry i Alan McManus spotkali się przy snookerowym stole w meczu półfinałowym. Był to pierwszy szkocko-szkocki pojedynek w półfinale mistrzostw świata.
- W drugim meczu półfinałowym zagrał James Wattana, który stał się pierwszym zawodnikiem w historii snookera z dalekiego Wschodu, który dotarł do półfinału mistrzostw świata.
- Ronnie O’Sullivan debiutując w tegorocznej edycji snookerowych mistrzostw świata (w wieku 17 lat i 5 miesięcy) stał się drugim najmłodszym debiutantem mistrzostw. Najmłodszym nadal pozostał Stephen Hendry, który zadebiutował w 1986 roku.
- Podczas tego turnieju padło 35 breaków stupunktowych. Pobity został tym samym rekord z mistrzostw świata w 1991 roku.
- Autorem najwyższego breaka turnieju był Steve Davis budując breaka w wysokości 144 punktów.
- Do finału awansował Anglik Jimmy White, dla którego był to piąty udział w finale mistrzostw świata, a zarazem czwarty z rzędu.
- Wygrywając 10 ostatnich frame'ów meczu finałowego Mistrzostw Świata 1992 przeciwko Jimmy'emu White'owi, oraz 9 partii meczu pierwszej rundy przeciwko Danny'emu Fowlerowi, Stephen Hendry wygrał 19 partii z rzędu, co stanowi nie pobity do tej pory rekord zwycięskich kolejnych frame'ów.
- W finale tegorocznej edycji mistrzostw świata Szkot Stephen Hendry pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu mistrzowskiego. Był to tym samym trzeci tytuł mistrza świata zdobyty przez Hendry'ego, a drugi z rzędu.
Drabinka turniejowa[1]
Finał (Lepszy w 35 frame'ach) Crucible Theatre, Sheffield, 2-3 maja 1993. Sędzia: Len Ganley | ||
Stephen Hendry![]() | 18–5 | Jimmy White![]() |
b.d. | b.d. | |
![]() |
Breaki stupunktowe turnieju[1]
Steve Davis 144
Nigel Bond 139, 122, 101
Steve James 138, 106
Stephen Hendry 136, 129, 128, 126, 124, 123, 113, 110
Terry Griffiths 133
Neal Foulds 124, 108, 100, 100
John Parrott 122, 102
Martin Clark 121
Alan McManus 112
James Wattana 110, 104, 104, 103
Jimmy White 108, 105, 104
Willie Thorne 106, 104
Gary Wilkinson 104, 101
Peter Ebdon 104
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c World Championship 1993. global-snooker.com. [dostęp 2012-05-05].
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.