Mistrzostwa Świata w Snookerze 2006
| ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 139 – Ronnie O’Sullivan | |||
Rozegrane mecze | 31 |
888.com World Snooker Championship 2006 (mistrzostwa świata w snookerze 2006) zostały rozegrane pomiędzy 15 kwietnia i 1 maja 2006 roku w Crucible Theatre w Sheffield.
Przebieg mistrzostw
Mistrzostwa te od początku obfitowały w niespodzianki – już w pierwszej rundzie odpadło dwóch wybitnych snookerzystów – John Higgins oraz zajmujący wówczas pierwsze miejsce na kroczącej liście rankingowej – Stephen Hendry.
Nieoczekiwane rezultaty przyniosły także półfinały. Ronnie O’Sullivan uległ Graeme’owi Dottowi 11:17 – przy czym aż 8 frame’ów przegrał w trzeciej sesji. Marco Fu w półfinałowej rozgrywce z Peterem Ebdonem ze stanu 9:15 doprowadził w czwartej sesji najpierw do remisu 15:15, a następnie 16:16 – żeby ostatecznie przegrać to spotkanie 16:17.
W finale od początku prowadził Graeme Dott, który na czwartą, ostatnią sesję wyszedł z prowadzeniem 15:7; Peterowi Ebdonowi udało się co prawda doprowadzić nawet do wyniku 13:15, ale ostatecznie przegrał mecz 14:18.
Najwyższy break w mistrzostwach wbił Ronnie O’Sullivan – 139 pkt.
Nagrody
- Zwycięzca: £200 000
- II miejsce: £100 000
- Półfinalista: £40 800
- Ćwierćfinalista: £20 800
- Ostatnia 16: £12 680
- Ostatnia 32: £9 600
- Ostatnia 48: £6 400
- Ostatnia 64: £4 000
- Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £10 000
- Najwyższy break kwalifikacji: £5 000
- Maksymalny break fazy zasadniczej turnieju: £147 000
- Łączna suma nagród: £896 240
Wyniki
Pierwsza runda | Druga runda | Ćwierćfinał | Półfinał | |||||||||||
Najlepszy z 19 frame’ów | Najlepszy z 25 frame’ów | Najlepszy z 25 frame’ów | Najlepszy z 33 frame’ów | |||||||||||
15 kwietnia | ||||||||||||||
Shaun Murphy (1) | 10 | |||||||||||||
20, 21-22 kwietnia | ||||||||||||||
James Wattana | 4 | |||||||||||||
Shaun Murphy (1) | 13 | |||||||||||||
15 & 16 kwietnia | ||||||||||||||
Steve Davis (16) | 7 | |||||||||||||
Steve Davis (16) | 10 | |||||||||||||
25-26 kwietnia | ||||||||||||||
Andy Hicks | 4 | |||||||||||||
Shaun Murphy (1) | 7 | |||||||||||||
19 & 20 kwietnia | ||||||||||||||
Peter Ebdon (8) | 13 | |||||||||||||
Jimmy White (9) | 5 | |||||||||||||
23-24 kwietnia | ||||||||||||||
David Gray | 10 | |||||||||||||
David Gray | 2 | |||||||||||||
19 kwietnia | ||||||||||||||
Peter Ebdon (8) | 13 | |||||||||||||
Peter Ebdon (8) | 10 | |||||||||||||
27, 28-29 kwietnia | ||||||||||||||
Michael Holt | 8 | |||||||||||||
Peter Ebdon (8) | 17 | |||||||||||||
17 & 18 kwietnia | ||||||||||||||
Marco Fu | 16 | |||||||||||||
Matthew Stevens (5) | 10 | |||||||||||||
22, 23-24 kwietnia | ||||||||||||||
Joe Swail | 5 | |||||||||||||
Matthew Stevens (5) | 8 | |||||||||||||
16-17 kwietnia | ||||||||||||||
Ken Doherty (12) | 13 | |||||||||||||
Ken Doherty (12) | 10 | |||||||||||||
25-26 kwietnia | ||||||||||||||
Barry Hawkins | 1 | |||||||||||||
Ken Doherty (12) | 10 | |||||||||||||
18 kwietnia | ||||||||||||||
Marco Fu | 13 | |||||||||||||
Alan McManus (13) | 3 | |||||||||||||
21-22 kwietnia | ||||||||||||||
Marco Fu | 10 | |||||||||||||
Marco Fu | 13 | |||||||||||||
16-17 kwietnia | ||||||||||||||
Stephen Maguire (4) | 4 | |||||||||||||
Stephen Maguire (4) | 10 | |||||||||||||
Mark King | 6 | |||||||||||||
18-19 kwietnia | ||||||||||||||
Stephen Hendry (3) | 9 | |||||||||||||
22, 23-24 kwietnia | ||||||||||||||
Nigel Bond | 10 | |||||||||||||
Nigel Bond | 9 | |||||||||||||
15-16 kwietnia | ||||||||||||||
Graeme Dott (14) | 13 | |||||||||||||
Graeme Dott (14) | 10 | |||||||||||||
25-26 kwietnia | ||||||||||||||
John Parrott | 3 | |||||||||||||
Graeme Dott (14) | 13 | |||||||||||||
15-16 kwietnia | ||||||||||||||
Neil Robertson | 12 | |||||||||||||
Stephen Lee (11) | 10 | |||||||||||||
20-21 kwietnia | ||||||||||||||
Ali Carter | 8 | |||||||||||||
Stephen Lee (11) | 9 | |||||||||||||
17 kwietnia | ||||||||||||||
Neil Robertson | 13 | |||||||||||||
Paul Hunter (6) | 5 | |||||||||||||
27, 28-29 kwietnia | ||||||||||||||
Neil Robertson | 10 | |||||||||||||
Graeme Dott (14) | 17 | |||||||||||||
15-16 kwietnia | ||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan (2) | 11 | |||||||||||||
John Higgins (7) | 4 | |||||||||||||
21-22 kwietnia | ||||||||||||||
Mark Selby | 10 | |||||||||||||
Mark Selby | 8 | |||||||||||||
17-18 kwietnia | ||||||||||||||
Mark Williams (10) | 13 | |||||||||||||
Mark Williams (10) | 10 | |||||||||||||
25-26 kwietnia | ||||||||||||||
Anthony Hamilton | 1 | |||||||||||||
Mark Williams (10) | 11 | |||||||||||||
19-20 kwietnia | ||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan (2) | 13 | |||||||||||||
Joe Perry (15) | 3 | |||||||||||||
23-24 kwietnia | ||||||||||||||
Ryan Day | 10 | |||||||||||||
Ryan Day | 10 | |||||||||||||
18-19 kwietnia | ||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan (2) | 13 | |||||||||||||
Ronnie O’Sullivan (2) | 10 | |||||||||||||
Dave Harold | 4 | |||||||||||||
Finał (Najlepszy z 35 frame’ów) Crucible Theatre, Sheffield, 30 kwietnia-1 maja (i 2 maja), 2006. Sędzia: Jan Verhaas | ||
Peter Ebdon (8) | 14-18 | Graeme Dott (14) |
79-12, 53-62, 1-91, 48-70, 9-71, 67-32, 6-78, 20-53, 20-53, 16-63, 66-25, 124-6, 47-72, 65-51, 5-61, 16-92, 0-75, 100-0, 67-44, 41-75, 31-90, 49-70, 117-22, 66-51, 67-29, 70-38, 66-59, 84-0, 16-78, 99-17, 61-69, 31-70 | 1 Stupunktowy break (1 – Peter Ebdon). Najwyższy break 117, Petera Ebdona. Najwyższy break Graeme’a Dotta – 68 | 79-12, 53-62, 1-91, 48-70, 9-71, 67-32, 6-78, 20-53, 20-53, 16-63, 66-25, 124-6, 47-72, 65-51, 5-61, 16-92, 0-75, 100-0, 67-44, 41-75, 31-90, 49-70, 117-22, 66-51, 67-29, 70-38, 66-59, 84-0, 16-78, 99-17, 61-69, 31-70 |
Graeme Dott wygrał mistrzostwa w 2006 roku. |
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.