Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011

Mistrzostwa świata
201020112012
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Szkocja John Higgins

II miejsce

Anglia Judd Trump

Najwyższy break

138 Anglia Mark King
138 Ding Junhui

Rozegrane mecze

31

Crucible Theatre, miejsce rozgrywania turnieju
John Higgins – zwycięzca turnieju
Judd Trump – wicemistrz świata

Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011 (ang. 2011 Betfred.com World Snooker Championship) – odbyły się w dniach 16 kwietnia – 2 maja 2011 w Crucible Theatre w Sheffield. Były ósmym, ostatnim turniejem rankingowym sezonu snookerowego 2010/2011.

Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 4-13 marca 2011 roku w World Snooker Academy w Sheffield.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Neil Robertson, jednak już w pierwszej rundzie odpadł z turnieju po porażce z Juddem Trumpem 8-10.

Tytuł mistrza świata po raz 4. w swojej karierze zdobył John Higgins, który w finałowym pojedynku pokonał 21-letniego Anglika Judda Trumpa 18:15.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Podstawowe informacje

Mistrzostwa te po raz 35. zostały rozegrane w Crucible Theatre. Debiutantami w zawodach byli: Andrew Pagett i Jimmy Robertson. W trakcie trwania turnieju zostało rozegranych 31 spotkań. Spośród startujących uczestników najwięcej tytułów mistrza świata zdobył Stephen Hendry (7), oprócz niego w zawodach brało udział ośmiu innych graczy, którzy w przeszłości zdobywali tytuł mistrza świata[1].

Organizacja turnieju

Nagrody

[2][3]

  • Zwycięzca: 250 000 £
  • Drugie miejsce: 125 000 £
  • Półfinalista: 52 000 £
  • Ćwierćfinalista: 24 050 £
  • Last 16: 16 000 £
  • Last 32: 12 000 £
  • Last 48: 8200 £
  • Last 64: 4600 £
  • Najwyższy break w fazie telewizyjnej: 10 000 £
  • Najwyższy break poza fazą telewizyjną: 1000 £
  • Łączna pula nagród: 1 111 000 £.

Punkty do rankingu

  • Zwycięzca turnieju otrzyma: 10000 punktów rankingowych,
  • Wicemistrz (runner up): 8000 punktów rankingowych,
  • Półfinaliści: 6400 punktów rankingowych,
  • Ćwierćfinaliści: 5000 punktów rankingowych,
  • Ostatnia 16: 3800 punktów rankingowych,
  • Ostatnia 32: 2800 punktów (w przypadku zawodników nierozstawionych) lub 1400 (w przypadku zawodników rozstawionych).

Punktowane były również poszczególne fazy kwalifikacji, przy czym jeżeli rozstawiony zawodnik (grający pierwszy mecz w eliminacjach) przegrywał spotkanie, wówczas dostawał połowę punktów przewidzianych za udział w danej fazie kwalifikacji. Punktacja prezentowała się następująco:

  • Ostatnia 48: 2300 punktów rankingowych (1150 dla zawodnika rozstawionego),
  • Ostatnia 64: 1800 punktów rankingowych (900),
  • Ostatnia 80: 1300 punktów rankingowych (650),
  • Ostatnia 96: 800 punktów rankingowych (400).

Wydarzenia związane z turniejem

  • Obrońca tytułu Neil Robertson odpadł już w I rundzie, przegrywając z Juddem Trumpem. Robertson dołączył do grona tych zawodników, którzy po pierwszym zwycięstwie w mistrzostwach świata w następnych mistrzostwach nie obronili tytułu.
  • Ronnie O’Sullivan wbił swojego setnego breaka 100-punktowego w Crucible Theatre w meczu I rundy. Jego rywalem był Dominic Dale, a O’Sullivan wygrał mecz 10-2.
  • Rory McLeod oraz Barry Hawkins po raz pierwszy w karierze awansowali do drugiej rundy Mistrzostw świata. McLeod pokonał Ricky Waldena 10-6, a Hawkins rozprawił się ze Stephenem Maguire’em 10-9.
  • W II rundzie turnieju Mark Selby ustanowił w spotkaniu ze Stephenem Hendrym dwa rekordy: został pierwszym snookerzystą w Crucible Theatre, który zdobył w jednym spotkaniu sześć brejków 100-punktowych oraz pobił rekord dotyczący 100-punktowych brejków w jednym sezonie – poprzedni należał właśnie do Stephena Hendry’ego, który zdobył 52 brejki w sezonie 1995/96, Mark Selby zdobył już 53 brejki 100-punktowe (do stanu 12:4 w drugiej rundzie) i ma szansę jeszcze to osiągnięcie poprawić.
  • Triumfator turnieju John Higgins sięgnął po tytuł snookerowego mistrza świata po raz czwarty. Poprzednio zwyciężał w 1998, 2007 oraz 2009 roku.

Zawodnicy

Zawodnicy rozstawieni

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Następne 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2010/2011:

  1. Australia Neil Robertson (obrońca tytułu) (1R)
  2. Szkocja John Higgins MBE (W)
  3. Walia Mark J. Williams MBE (SF)
  4. Anglia Mark Selby (QF)
  5. Ding Junhui (SF)
  6. Szkocja Stephen Maguire (1R)
  7. Anglia Shaun Murphy (2R)
  8. Anglia Ali Carter (2R)
  1. Szkocja Graeme Dott (QF)
  2. Anglia Ronnie O’Sullivan MBE (QF)
  3. Irlandia Północna Mark Allen (QF)
  4. Anglia Peter Ebdon (1R)
  5. Szkocja Stephen Hendry MBE (2R)
  6. Anglia Jamie Cope (2R)
  7. Anglia Ricky Walden (1R)
  8. Hongkong Marco Fu (1R)

Zawodnicy nierozstawieni

Przebieg turnieju

Runda 1

N. Robertson – J. Trump

M. Fu – M. Gould

G. Dott – M. King

A. Carter – D. Harold

D. Junhui – J. Burnett

P. Ebdon – S. Bingham

S. Hendry – J. Perry

M. Selby – J. Robertson

M. Williams – R. Day

J. Cope – A. Pagett

M. Allen – M. Stevens

S. Maguire – B. Hawniks

S. Murphy – M. Campbell

R. O’Sullivan – D. Dale

R. Walden – R. McLeod

J. Higgins – S. Lee

Runda 2

J. Trump – M. Gould

G. Dott – A. Carter

D. Junhui – S. Bingham

S. Hendry – M. Selby

M. Williams – J. Cope

M. Allen – B. Hawkins

S. Murphy – R. O’Sullivan

R. McLeod – J. Higgins

Ćwierćfinały

J. Trump – G. Dott

D. Junhui – M. Selby

M. Williams – M. Allen

R. O’Sullivan – J. Higgins

Półfinały

J. Trump – D. Junhui

M. Williams – J. Higgins

Finał

J. Trump – J. Higgins

Drabinka turniejowa

 Runda 1 (do 10 frejmów)Runda 2 (do 13 frejmów)Ćwierćfinały (do 13 frejmów)Półfinały (do 17 frejmów)Finał (do 18 frejmów)
                        
Australia Neil Robertson8 
Anglia Judd Trump 10 
 Anglia Judd Trump13 
 Anglia Martin Gould6 
Hongkong Marco Fu8
Anglia Martin Gould 10 
 Anglia Judd Trump13 
 Szkocja Graeme Dott5 
Szkocja Graeme Dott10 
Anglia Mark King7 
 Szkocja Graeme Dott13
 Anglia Allister Carter11 
Anglia Allister Carter10
Anglia Dave Harold3 
 Anglia Judd Trump17 
  Ding Junhui15 
 Ding Junhui10 
Szkocja Jamie Burnett2 
  Ding Junhui13
 Anglia Stuart Bingham12 
Anglia Peter Ebdon8
Anglia Stuart Bingham10 
  Ding Junhui13
 Anglia Mark Selby10 
Szkocja Stephen Hendry10 
Anglia Joe Perry9 
 Szkocja Stephen Hendry4
 Anglia Mark Selby13 
Anglia Mark Selby10
Anglia Jimmy Robertson1 
Anglia Judd Trump15
Szkocja John Higgins18
Walia Mark J. Williams10 
Walia Ryan Day5 
 Walia Mark J. Williams13 
 Anglia Jamie Cope4 
Anglia Jamie Cope10
Walia Andrew Pagett7 
 Walia Mark J. Williams13 
 Irlandia Północna Mark Allen5 
Irlandia Północna Mark Allen10 
Walia Matthew Stevens9 
 Irlandia Północna Mark Allen13
 Anglia Barry Hawkins12 
Szkocja Stephen Maguire9
Anglia Barry Hawkins10 
 Walia Mark J. Williams14
 Szkocja John Higgins17 
Anglia Shaun Murphy10 
Szkocja Marcus Campbell1 
 Anglia Shaun Murphy10
 Anglia Ronnie O’Sullivan13 
Anglia Ronnie O’Sullivan10
Walia Dominic Dale2 
 Anglia Ronnie O’Sullivan10
 Szkocja John Higgins13 
Anglia Ricky Walden6 
Anglia Rory McLeod10 
 Anglia Rory McLeod7
 Szkocja John Higgins13 
Szkocja John Higgins10
Anglia Stephen Lee5 

Finał

Finał: Lepszy z 35 frame’ów
Sheffield – 1 i 2 maja 2011. Sędzia: Holandia Jan Verhaas
John Higgins
Szkocja		18–15Judd Trump
Anglia
1 maja
Sesja popołudniowa: 19-64(46), 1-76(46), 73(37)-38, 74(61)-54(49), 115(51, 64)-5, 0-113(102), 69(42)-68(64), 19-56(47)
Sesja wieczorna: 64(60)-20, 45(45)-67(30, 32), 0-68(58), 0-127(103), 63(31)-38, 64(31)-25, 18-77(49), 9-60(48), 36-69(49)
2 maja
Sesja popołudniowa:64 (59)-8, 0-113 (104), 97 (97)-0, 0-99 (99), 59 (47)-55 (37), 93 (93)-35 (35), 113 (113)-1, 77 (57)-8
Sesja wieczorna: 66(62)-38, 0-78, 38-60, 64-5, 65-35, 52-75(70), 64(50)-44, 62-61
113Najwyższy break104
1100+ breaki3
950+ breaki6

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego

[4][5]

Snookerzysta
Breaki
Ding Junhui138, 128, 121, 119, 117, 114, 102
Anglia Mark King138
Walia Mark J. Williams137, 125, 115, 113, 109, 106, 105, 104, 103
Szkocja John Higgins135, 132, 131, 124, 123, 121, 120, 113, 101
Anglia Stuart Bingham134, 101
Szkocja Stephen Hendry133, 117, 114
Anglia Mark Selby129, 127, 125, 124, 117, 108, 107, 100
Anglia Ronnie O’Sullivan128, 119, 116, 115, 113, 105, 100
Australia Neil Robertson127, 100
Szkocja Graeme Dott122, 120, 111, 102
Anglia Judd Trump123, 122, 110, 108, 105, 104, 104, 103, 102, 102
Anglia Barry Hawkins117
Anglia Allister Carter115, 112, 104
Hongkong Marco Fu115, 100
Irlandia Północna Mark Allen114, 103, 102, 100
Anglia Stephen Lee101
Anglia Shaun Murphy100

Statystyki turnieju

Statystyki pierwszej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia1753,12%
SzkocjaSzkocja618,75%
WaliaWalia515,61%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna13,13%
Chiny13,13%
AustraliaAustralia13,13%
HongkongHongkong13,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 250 (304)
  • Średnia liczba partii w meczu: 15,62
  • Najwyższe zwycięstwo: 10-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki drugiej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia1062,5%
SzkocjaSzkocja318,75%
WaliaWalia16,25%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna16,25%
Chiny16,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 170 (200)
  • Średnia liczba partii w meczu: 21,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 13-4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki ćwierćfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia337,5%
SzkocjaSzkocja225%
WaliaWalia112,5%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna112,5%
Chiny112,5%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 82 (100)
  • Średnia liczba partii w meczu: 20,5
  • Najwyższe zwycięstwo: 13-5
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Statystyki półfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia125%
SzkocjaSzkocja125%
WaliaWalia125%
Chiny125%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 63 (66)
  • Średnia liczba partii w meczu: 14,5
  • Najwyższe zwycięstwo: 17-14
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Runda pre-eliminacyjna

[6]

Runda 1

NrZawodnikWynikZawodnik
1Anglia Sam Baird5 – 1Anglia Colin Mitchell
2Anglia Tony Brown2 – 5Anglia Ali Bassiri
3Indie David Singh4 – 5Anglia David Gray
4Anglia Ian Stark5 – 2Anglia Paul Cavney
5Anglia Philip Minchin0 – 5Anglia Stephen Rowlings
6Anglia Tony Knowles4 –5Anglia Del Smith
7Anglia Les Dodd4 – 5Anglia Stephen Ormerod

Runda 2

NrZawodnikWynikZawodnik
8Anglia Neil Selman3 – 5Anglia Sam Baird
9Anglia Ali Bassiri0 – 5Anglia David Gray
10Anglia Ian Stark0 – 5Anglia Stephen Rowlings
11Anglia Del Smith5 – 0Anglia Stephen Ormerod

Kwalifikacje

Runda 1

[7]

NrZawodnikWynikZawodnik
12Anglia Reanne Evans6 – 10Anglia Sam Baird
13Brak gracza– w/oAnglia David Gray
14Walia Jak Jones3 – 10Anglia Stephen Rowlings
15Brak gracza– w/oAnglia Del Smith

Rundy 2-5

 Runda 2[8]
Do 10 frejmów		 Runda 3[9][10]
Do 10 frejmów		 Runda 4[11]
Do 10 frejmów		 Runda 5[12][13]
Do 10 frejmów
                
Anglia Kyren Wilson10 Irlandia Północna Joe Swail6 Anglia Rory McLeod10 Anglia Mark Davis5
Irlandia Północna Dermot McGlinchey5 Anglia Kyren Wilson10 Anglia Kyren Wilson3 Anglia Rory McLeod10
 Liu Song10 Anglia Adrian Gunnell9 Anglia Mark Joyce6 Anglia Joe Perry10
Irlandia Michael Judge8  Liu Song10  Liu Song10  Liu Song6
Tajlandia James Wattana10 Anglia Andy Hicks2 Szkocja Jamie Burnett10  Liang Wenbo7
Anglia Justin Astley3 Tajlandia James Wattana10 Tajlandia James Wattana8 Szkocja Jamie Burnett10
Tajlandia T. Thirapongpaiboon8 Anglia Alfie Burden7 Anglia Mike Dunn10 Anglia Mark King10
Anglia Sam Baird10 Anglia Sam Baird10 Anglia Sam Baird9 Anglia Mike Dunn5
Szkocja James McBain10 Anglia Ian McCulloch5 Anglia Michael Holt10 Walia Dominic Dale10
Tajlandia Issara Kachaiwong9 Szkocja James McBain10 Szkocja James McBain8 Anglia Michael Holt6
Brazylia Igor Figueiredo5 Anglia Joe Jogia10 Anglia Robert Milkins10 Anglia Martin Gould10
Irlandia Joe Delaney10 Irlandia Joe Delaney4 Anglia Joe Jogia4 Anglia Robert Milkins6
 Liu Chuang10 Anglia Jimmy White9 Anglia Tom Ford8 Walia Ryan Day10
Anglia David Gray3  Liu Chuang10  Liu Chuang10  Liu Chuang7
Irlandia David Morris8 Anglia Barry Pinches7 Anglia Peter Lines6 Anglia Judd Trump10
Anglia David Gilbert10 Anglia David Gilbert10 Anglia David Gilbert10 Anglia David Gilbert4
Anglia Paul Davison10 Szkocja Anthony McGill7 Irlandia Fergal O’Brien10 Walia Matthew Stevens10
Anglia Stephen Rowlings5 Anglia Paul Davison10 Anglia Paul Davison4 Irlandia Fergal O’Brien9
Irlandia Północna Patrick Wallace10 Anglia Rod Lawler5 Anglia Matthew Selt10 Szkocja Marcus Campbell10
Anglia Del Smith2 Irlandia Północna Patrick Wallace10 Irlandia Północna Patrick Wallace9 Anglia Matthew Selt6
Walia Michael White10 Anglia Matthew Couch3 Anglia Anthony Hamilton10 Anglia Barry Hawkins10
Anglia Adam Wicheard2 Walia Michael White10 Walia Michael White7 Anglia Anthony Hamilton5
Anglia Liam Highfield8 Anglia Jack Lisowski10 Anglia Steve Davis10 Anglia Stephen Lee10
Anglia Kuldesh Johal10 Anglia Kuldesh Johal7 Anglia Jack Lisowski9 Anglia Steve Davis2
Anglia Simon Bedford10 Walia Jamie Jones10 Anglia Dave Harold10 Irlandia Północna Gerard Greene9
Tajlandia Noppon Saengkham3 Anglia Simon Bedford6 Walia Jamie Jones9 Anglia Dave Harold10
Anglia Ben Woollaston10 Anglia Stuart Pettman10 Szkocja Alan McManus10 Anglia Stuart Bingham10
Anglia Jamie O’Neill8 Anglia Ben Woollaston5 Anglia Stuart Pettman8 Szkocja Alan McManus2
Walia Andrew Pagett10 Belgia Bjorn Haneveer4 Anglia Nigel Bond9 Anglia Andrew Higginson6
 Zhang Anda6 Walia Andrew Pagett10 Walia Andrew Pagett10 Walia Andrew Pagett10
 Xiao Guodong10 Anglia Jimmy Robertson10 Malta Tony Drago8 Irlandia Ken Doherty6
Norwegia Kurt Maflin9  Xiao Guodong9 Anglia Jimmy Robertson10 Anglia Jimmy Robertson10

Breaki stupunktowe kwalifikacji

[14][15][16]

Snookerzysta
Breaki
Tajlandia James Wattana141
Xiao Guodong135, 108, 106, 100
Anglia Sam Baird133, 125, 120, 103
Szkocja Jamie Burnett132, 129, 118, 118, 115
Norwegia Kurt Maflin130, 114
Anglia Rory McLeod130
Anglia David Gilbert129
Walia Matthew Stevens129
Liu Chuang127
Szkocja Anthony McGill127
Anglia Paul Davison127, 109, 103
Walia Ryan Day127, 122
Anglia Stuart Bingham126, 114
Irlandia Północna Gerard Greene124
Irlandia Północna Joe Swail124
Anglia Matthew Selt123, 101, 100
Anglia Michael Holt123, 113
Anglia Ian McCulloch122
Anglia Jack Lisowski121
Irlandia Północna Patrick Wallace119, 115, 100, 100
Liu Song117
Anglia Andy Hicks116
Anglia Kuldesh Johal113, 112, 107
Anglia David Gray113, 112
Tajlandia Thanawat Thirapongpaiboon112
Szkocja James McBain112
Anglia Tom Ford112
Anglia Jamie O’Neill111
Anglia Barry Pinches111
Anglia Jimmy Robertson111
Irlandia Ken Doherty109, 102
Anglia Stephen Rowlings108
Walia Dominic Dale108, 101
Walia Michael White107, 105
Irlandia Fergal O’Brien106, 100
Anglia Steve Davis105, 101
Anglia Stephen Lee105
Anglia Anthony Hamilton103
Anglia Kyren Wilson102
Zhang Anda101
Anglia Mike Dunn101
Liang Wenbo101
Anglia Judd Trump100

Przypisy

  1. ↑ Steve Davis (6), Ronnie O’Sullivan (3), John Higgins (3), Mark Williams (2), Ken Doherty (1), Graeme Dott (1), Shaun Murphy (1), Peter Ebdon (1) i Neil Robertson (1).
  2. ↑ worldsnooker.com: Prize Money. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2011-07-19].
  3. ↑ Prize Money. global-snooker.com. [dostęp 2011-07-19].
  4. ↑ TV stages century breaks. globalsnooker.com. [dostęp 2011-04-21].
  5. ↑ Breaki 100-punktowe (ang.). worldsnooker.com. [dostęp 2011-06-06].
  6. ↑ 147.pl: Mistrzostwa świata coraz bliżej. Czas na kwalifikacje (pol.). [dostęp 2011-03-04].
  7. ↑ 147.pl: Reanne nie podołała… (pol.). [dostęp 2011-03-05].
  8. ↑ Pierwsza runda kwalifikacji do MŚ za nami (pol.). 147.com.pl. [dostęp 2011-03-07].
  9. ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Zwycięski marsz Jamesa Wattany i Sama Bairda (pol.). 147.pl. [dostęp 2011-03-08].
  10. ↑ Wanda: Jack Lisowski zagra ze Steve’em Davisem (pol.). 147.pl. [dostęp 2011-03-09].
  11. ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Doświadczenie górą (pol.). 147.pl. [dostęp 2011-03-11].
  12. ↑ Mistrzostwa świata: ostatnia runda kwalifikacji (pol.). 147.pl. [dostęp 2011-03-13].
  13. ↑ Davis rozbity w pył. Dwóch debiutantów w Crucible (pol.). Eurosport. [dostęp 2011-03-14].
  14. ↑ 147.com.pl: Mistrzostwa świata (kwalifikacje) (pol.). [dostęp 2011-03-04].
  15. ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe pre-eliminacji (ang.). [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)].
  16. ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe kwalifikacji (ang.). [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)].

Linki zewnętrzne

Mistrzostwa świata w snookerze
Wczesne lata
Okres powojenny
Professional Matchplay Championship
Challenge matches
Czasy współczesne
The Crucible Theatre

Snooker balls triangled.png

Turnieje snookerowe sezon 2010/2011
Turnieje rankingowe
Turnieje PTC
  • PTC 1
  • PTC 2
  • PTC 3
  • PTC 4
  • EPTC 1
  • EPTC 2
  • PTC 5
  • PTC 6
  • EPTC 3
  • EPTC 4
  • EPTC 5
  • EPTC 6
  • PTC Finał
Inne ważne turnieje
  • Wuxi Classic
  • Beijing International Challenge
  • Premier League Snooker
  • World Seniors Championship
  • Masters
  • Championship League
  • Shoot-Out

Snooker triangle.svg

Media użyte na tej stronie

Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Snooker triangle.svg
Autor: Maciej Jaros (commons: Nux, wiki-pl: Nux), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Snookerowy trójkąt z czerwonych bil.
Crucible theater.jpg
Autor: Paolo Margari from Lecce, Italy, Licencja: CC BY-SA 2.0
Crucible Theater in Sheffield
Snooker balls triangled.png
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Judd Trump PHC 2012-1.png
Autor: Benutzer:Bill da Flute, Licencja: CC BY-SA 3.0
Judd Trump beim Paul Hunter Classic 2012
John Higgins8x6.jpg

Ben Woodward

benmwoodward@gmail.com