Mistrzostwa Świata w Snookerze 2021
| ||||
Miejsce | ||||
---|---|---|---|---|
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 144 Shaun Murphy | |||
Mecze do zera | - |
Mistrzostwa Świata w Snookerze 2021 (ang. 2021 Betfred World Snooker Championship) – 84. edycja mistrzostw świata w snookerze, która odbyła się w dniach 17 kwietnia – 3 maja 2021 roku w Crucible Theatre w Sheffield[1]. Był to piętnasty i ostatni turniej rankingowy sezonu 2020/2021[2].
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Ronnie O’Sullivan, który odpadł w 2. rundzie turnieju z Anthonym McGillem.
Mistrzem świata został Anglik Mark Selby, który w finale pokonał rodaka Shauna Murphy’ego 18:15.
Organizacja turnieju
Nagrody pieniężne
- Zwycięzca: £ 500 000
- Drugie miejsce: £ 200 000
- Półfinalista: £ 100 000
- Ćwierćfinalista: £ 50 000
- Ostatnia 16: £ 30 000
- Ostatnia 32: £ 20 000
- Ostatnia 48: £ 15 000
- Ostatnia 80: £ 10 000
- Ostatnia 112: £ 5000
- Najwyższy break (łącznie w fazie głównej i kwalifikacjach): £ 15 000
- Łączna pula nagród: £ 2 395 000[3]
Wydarzenia związane z turniejem
Kwalifikacje
- Do kwalifikacji przystąpiło czterech byłych mistrzów świata: Stephen Hendry (1990, 1992-1996, 1999), Ken Doherty (1997), Graeme Dott (2006) i Stuart Bingham (2015). Tylko Bingham pomyślnie przeszedł przez kwalifikacje[4].
- Noppon Saengkham uzyskał pozytywny wynik testu na COVID-19 i nie mógł wziąć udziału w kwalifikacjach. W związku z powyższym jego rywal, Lü Haotian, automatycznie awansował do następnej rundy kwalifikacyjnej[5].
- W pierwszej rundzie kwalifikacji spotkali się Jimmy White i Stephen Hendry, którzy w latach 90. XX wieku czterokrotnie mierzyli się ze sobą w finale mistrzostw świata[6]. Hendry pokonał White’a 6:3, zaś w następnej rundzie przegrał 1:6 z Xu Si[7].
- Jamie Clarke w meczu drugiej rundy kwalifikacji z Jamiem O’Neillem przegrywał 0:5, jednak wygrał on kolejne sześć frejmów, dzięki czemu awansował do trzeciej rundy kwalifikacyjnej[8].
- W drugiej rundzie kwalifikacji Bai Langning pokonał Alana McManusa 6:3. Po tym meczu McManus ogłosił zakończenie kariery[9].
- W meczu czwartej rundy kwalifikacyjnej Mark Davis przegrywał 2:7 z Jamiem Clarkiem. Odrobił straty i ostatecznie wygrał 10:8[10]. Tym samym po raz jedenasty w karierze awansował do fazy głównej mistrzostw świata z kwalifikacji. Pobił w ten sposób rekord, który ustanowił dwa lata wcześniej[11]. Jednocześnie Anglik został autorem najwyższego brejka kwalifikacji – w meczu trzeciej rundy ze Stuartem Carringtonem zdobył 143 punkty w jednym podejściu[12].
1. runda
- W fazie głównej mistrzostw zadebiutowali Mark Joyce oraz Sam Craigie, natomiast po raz drugi w mistrzostwach wystąpili Liam Highfield, Lü Haotian, Tian Pengfei oraz Chris Wakelin.
- Ronnie O’Sullivan rozegrał swój 91. mecz w fazie zasadniczej mistrzostw świata. Stanowi to wyrównanie rekordu Stephena Hendry’ego.
- Drugi break stupunktowy wbity przez Stuarta Binghama w meczu z Ding Junhuiem był jednocześnie 2000. tego typu podejściem w Crucible Theatre[13].
2. runda
- Do 2. rundy Mistrzostw przeszło dalej tylko dwóch zawodników (Stuart Bingham i Jamie Jones) biorących udział w kwalifikacjach. Ostatni raz taka sytuacja miała miejsce na czempionacie w 2009 roku.
- Ronnie O’Sullivan zagrał 92. mecz w fazie głównej mistrzostw świata, dzięki czemu ma najwięcej rozegranych spotkań w historii MŚ.
- Jednocześnie Ronnie O’Sullivan, który był obrońcą tytułu przegrał swoje spotkanie ze Szkotem Anthonym McGillem 12:13. Było to zarazem pierwsze zwycięstwo McGilla nad O’Sullivanem. Poprzednie 6 spotkań między tymi zawodnikami zawsze kończyło się wygranymi Anglika.
Ćwierćfinał
- Po raz pierwszy w historii MŚ wśród najlepszej ósemki turnieju spotkało się aż sześciu byłych mistrzów świata.
- Zwycięstwo Marka Selby’ego nad Markiem Williamsem 13:3 było najwyższym zwycięstwem w ćwierćfinale MŚ od 2017 roku. Marco Fu przegrał na tamtym turnieju w tym samym stosunku frejmów także z Selbym.
Półfinał
- W 27. frejmie meczu pomiędzy Markiem Selbym i Stuartem Binghamem padł 101. break stupunktowy turnieju w wykonaniu Binghama, co jest nowym rekordem w historii Mistrzostw Świata.
- Pierwszy raz w historii w meczu rozgrywanym do 17. wygranych partii odbyło się 5 sesji. Miało to miejsce w spotkaniu między Selbym, a Binghamem. Zawodnicy rozgrywali frejmy w 4. sesji na tyle długo, że nie zdążyli skończyć meczu przed rozpoczęciem 4. sesji drugiego półfinału Wilson - Murphy. Mecz przerwano przy stanie 16:15 i dokończono po zakończeniu wspomnianego spotkania. Ostatecznie Selby wygrał 17:15.
Finał
- Arbitrem meczu finałowego został wybrany Paul Collier. Był to dla niego trzeci prowadzony finał czempionatu (poprzednie finały sędziował w 2004 i 2016 roku)[14].
- Mark Selby został mistrzem świata po raz 4. w karierze po finałowym zwycięstwie z Shaunem Murphym 18-15.
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu Ronnie O’Sullivan. Kolejnych 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2020/2021, uwzględniającej wszystkie punkty zdobyte do turnieju Tour Championship 2021 włącznie[1].
- (w nawiasie okrągłym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju)
|
|
Zawodnicy nierozstawieni
Poniżsi zawodnicy wywalczyli udział w mistrzostwach dzięki kwalifikacjom.
- (w nawiasie okrągłym numer zajmowany na liście rankingowej)
- [w nawiasie kwadratowym etap, na którym zawodnik zakończył udział w turnieju]
|
|
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 18 wygranych frejmów Crucible Theatre, Sheffield – 2-3 maja 2021 Sędzia: Paul Collier | ||
---|---|---|
Mark Selby | 18–15 | Shaun Murphy |
2 maja Sesja popołudniowa (8 frejmów): 49–57, 46–67, 68–65 (65), 89 (89)–7, 0–75 (75), 66–1, 8–71 (64), 54–80 (52) 85 (85)–49, 0–98 (98), 72 (67)–34, 107 (86)–0, 34–97 (64), 109 (57)–0, 90 (90)–34, 88–4, 69–26 70 (66)–28, 48–73, 108 (68)–0, 11–79 (58), 120 (120)–0, 7–100 (100), 8–126 (103), 71–57 | ||
120 | Najwyższy break | 103 |
2 | 100+ breaki | 3 |
15 | 50+ breaki | 12 |
Breaki stupunktowe fazy głównej turnieju
W fazie głównej turnieju zostało wbite rekordowe 108 breaków stupunktowych w wykonaniu 22 zawodników. Najwięcej z nich (trzynaście) zbudował Stuart Bingham.
|
|
Kwalifikacje
Format kwalifikacji
Zawodnicy spoza czołowej szesnastki rankingu światowego oraz zaproszeni amatorzy musieli przejść przez czterorundowe eliminacje, które wyłoniły 16 zawodników zakwalifikowanych do udziału w fazie głównej mistrzostw. Turniej kwalifikacyjny został rozegrany w dniach 5–14 kwietnia 2021 roku w English Institute of Sport w Sheffield[1].
Format kwalifikacji wygląda następująco[3]:
- W pierwszej rundzie zagrają ze sobą zaproszeni przez WPBSA amatorzy oraz zawodnicy rozstawieni w turnieju od miejsca 81 w górę, mecze do 6 wygranych frejmów;
- 2. runda – 32 zwycięzców z meczów 1. rundy zagrało przeciwko zawodnikom rozstawionym w turnieju na miejscach 49–80, mecze do 6 wygranych frejmów;
- 3. runda – 32 zwycięzców z meczów 2. rundy zagrało przeciwko zawodnikom rozstawionym w turnieju na miejscach 17–48, mecze do 6 wygranych frejmów;
- 4. runda – 32 zwycięzców z meczów 3. rundy zagrało przeciwko sobie o awans do fazy telewizyjnej mistrzostw, mecze do 10 wygranych frejmów podzielone na 2 sesje.
Drabinka kwalifikacji
Runda 1 Do 6 frejmów | Runda 2 Do 6 frejmów | Runda 3 Do 6 frejmów | Runda 4 Do 10 frejmów | |||||||||||||||
81 | Jimmy White | 3 | 80 | Xu Si | 6 | 17 | Zhou Yuelong | 6 | ||||||||||
Stephen Hendry | 6 | Stephen Hendry | 1 | 80 | Xu Si | 5 | 17 | Zhou Yuelong | 7 | |||||||||
112 | Zak Surety | 4 | 49 | Liam Highfield | 6 | 48 | Elliot Slessor | 5 | 49 | Liam Highfield | 10 | |||||||
Fan Zhengyi | 6 | Fan Zhengyi | 5 | 49 | Liam Highfield | 6 | ||||||||||||
96 | Ken Doherty | 4 | 65 | Nigel Bond | 6 | 32 | Matthew Selt | 6 | ||||||||||
Lee Walker | 6 | Lee Walker | 4 | 65 | Nigel Bond | 5 | 32 | Matthew Selt | 10 | |||||||||
97 | Oliver Lines | 6 | 64 | Dominic Dale | 6 | 33 | Scott Donaldson | 6 | 33 | Scott Donaldson | 3 | |||||||
Dylan Emery | 1 | 97 | Oliver Lines | 4 | 64 | Dominic Dale | 5 | |||||||||||
104 | Fraser Patrick | 6 | 57 | Joe O’Connor | 6 | 40 | Robert Milkins | 6 | ||||||||||
Leo Fernandez | 4 | 104 | Fraser Patrick | 2 | 57 | Joe O’Connor | 5 | 40 | Robert Milkins | 4 | ||||||||
89 | Barry Pinches | 0 | 72 | Jak Jones | 6 | 25 | Kurt Maflin | 6 | 25 | Kurt Maflin | 10 | |||||||
Jamie Wilson | 6 | Jamie Wilson | 4 | 72 | Jak Jones | 4 | ||||||||||||
105 | Gao Yang | 6 | 56 | Lü Haotian | 6 | 41 | Noppon Saengkham | w/d | ||||||||||
Paul Davison | 3 | 105 | Gao Yang | 5 | 56 | Lü Haotian | w/o | 56 | Lü Haotian | 10 | ||||||||
88 | Soheil Vahedi | 5 | 73 | Chang Bingyu | 6 | 24 | Tom Ford | 4 | 73 | Chang Bingyu | 6 | |||||||
Julien Leclercq | 6 | Julien Leclercq | 2 | 73 | Chang Bingyu | 6 | ||||||||||||
85 | Andy Hicks | 6 | 76 | Eden Szaraw | 6 | 21 | Graeme Dott | 6 | ||||||||||
Reanne Evans | 2 | 85 | Andy Hicks | 1 | 76 | Eden Szaraw | 3 | 21 | Graeme Dott | 7 | ||||||||
108 | Billy Joe Castle | 6 | 53 | Tian Pengfei | 6 | 44 | Akani Songsermsawad | 4 | 53 | Tian Pengfei | 10 | |||||||
Connor Benzey | 3 | 108 | Billy Joe Castle | 3 | 53 | Tian Pengfei | 6 | |||||||||||
92 | David Lilley | w/o | 69 | Jamie Jones | 6 | 28 | Michael Holt | 3 | ||||||||||
Amine Amiri | w/d | 92 | David Lilley | 4 | 69 | Jamie Jones | 6 | 69 | Jamie Jones | 10 | ||||||||
101 | Brandon Sargeant | 6 | 60 | Andrew Higginson | 6 | 37 | Li Hang | 6 | 37 | Li Hang | 5 | |||||||
Rebecca Kenna | 4 | 101 | Brandon Sargeant | 3 | 60 | Andrew Higginson | 2 | |||||||||||
100 | Zhao Jianbo | 6 | 61 | Jimmy Robertson | 6 | 36 | Lu Ning | 6 | ||||||||||
Ross Muir | 3 | 100 | Zhao Jianbo | 5 | 61 | Jimmy Robertson | 5 | 36 | Lu Ning | 7 | ||||||||
93 | Rod Lawler | 6 | 68 | Yuan Sijun | 5 | 29 | Liang Wenbo | 6 | 29 | Liang Wenbo | 10 | |||||||
Alex Borg | 1 | 93 | Rod Lawler | 6 | 93 | Rod Lawler | 3 | |||||||||||
109 | Fergal O’Brien | 6 | 52 | Stuart Carrington | 6 | 45 | Mark Davis | 6 | ||||||||||
Fergal Quinn | 3 | 109 | Fergal O’Brien | 2 | 52 | Stuart Carrington | 4 | 45 | Mark Davis | 10 | ||||||||
84 | Jamie Clarke | 6 | 77 | Jamie O’Neill | 5 | 20 | Joe Perry | 2 | 84 | Jamie Clarke | 8 | |||||||
Iulian Boiko | 4 | 84 | Jamie Clarke | 6 | 84 | Jamie Clarke | 6 | |||||||||||
83 | Igor Figueiredo | 6 | 78 | Robbie Williams | 5 | 19 | Thepchaiya Un-Nooh | 5 | ||||||||||
Farakh Ajaib | 0 | 83 | Igor Figueiredo | 6 | 83 | Igor Figueiredo | 6 | 83 | Igor Figueiredo | 7 | ||||||||
110 | Rory McLeod | 6 | 51 | Anthony Hamilton | 6 | 46 | Mark Joyce | 6 | 46 | Mark Joyce | 10 | |||||||
Brian Ochoiski | 5 | 110 | Rory McLeod | 1 | 51 | Anthony Hamilton | 3 | |||||||||||
94 | Ashley Carty | 6 | 67 | Louis Heathcote | 6 | 30 | Ryan Day | 6 | ||||||||||
Michael White | 4 | 94 | Ashley Carty | 2 | 67 | Louis Heathcote | 5 | 30 | Ryan Day | 5 | ||||||||
99 | Peter Lines | 6 | 62 | Luo Honghao | 3 | 35 | Ricky Walden | 6 | 35 | Ricky Walden | 10 | |||||||
Mark Lloyd | 5 | 99 | Peter Lines | 6 | 99 | Peter Lines | 1 | |||||||||||
102 | Allan Taylor | 4 | 59 | Alan McManus | 3 | 38 | Ben Woollaston | 5 | ||||||||||
Bai Langning | 6 | Bai Langning | 6 | Bai Langning | 6 | Bai Langning | 5 | |||||||||||
91 | Duane Jones | 6 | 70 | Daniel Wells | 4 | 27 | Martin Gould | 6 | 27 | Martin Gould | 10 | |||||||
Hayden Staniland | 5 | 91 | Duane Jones | 6 | 91 | Duane Jones | 4 | |||||||||||
107 | Steven Hallworth | 6 | 54 | David Grace | 3 | 43 | Jordan Brown | 5 | ||||||||||
Dean Young | 2 | 107 | Steven Hallworth | 6 | 107 | Steven Hallworth | 6 | 107 | Steven Hallworth | 3 | ||||||||
86 | James Cahill | 6 | 75 | Gerard Greene | 6 | 22 | Gary Wilson | 6 | 22 | Gary Wilson | 10 | |||||||
Sean Maddocks | 1 | 86 | James Cahill | 5 | 75 | Gerard Greene | 4 | |||||||||||
87 | Si Jiahui | 6 | 74 | Pang Junxu | 6 | 23 | Allister Carter | 6 | ||||||||||
Hasim Hussain | 1 | 87 | Si Jiahui | 4 | 74 | Pang Junxu | 4 | 23 | Allister Carter | 10 | ||||||||
106 | Peter Devlin | 1 | 55 | Alexander Ursenbacher | 6 | 42 | Martin O’Donnell | 5 | 55 | Alexander Ursenbacher | 4 | |||||||
Lukas Kleckers | 6 | Lukas Kleckers | 2 | 55 | Alexander Ursenbacher | 6 | ||||||||||||
90 | Kacper Filipiak | 6 | 71 | Jackson Page | 5 | 26 | Zhao Xintong | 6 | ||||||||||
Riley Parsons | 4 | 90 | Kacper Filipiak | 6 | 90 | Kacper Filipiak | 3 | 26 | Zhao Xintong | 9 | ||||||||
103 | Aaron Hill | 4 | 58 | Sam Craigie | 6 | 39 | Hossein Vafaei | 0 | 58 | Sam Craigie | 10 | |||||||
Ashley Hugill | 6 | Ashley Hugill | 3 | 58 | Sam Craigie | 6 | ||||||||||||
98 | Lei Peifan | 6 | 63 | Chris Wakelin | 6 | 34 | Matthew Stevens | 3 | ||||||||||
Ben Mertens | 5 | 98 | Lei Peifan | 5 | 63 | Chris Wakelin | 6 | 63 | Chris Wakelin | 10 | ||||||||
95 | Simon Lichtenberg | 6 | 66 | Ian Burns | 6 | 31 | Xiao Guodong | 6 | 31 | Xiao Guodong | 7 | |||||||
Iwan Kakowski | 3 | 95 | Simon Lichtenberg | 4 | 66 | Ian Burns | 1 | |||||||||||
111 | Ben Hancorn | 2 | 50 | Mark King | 6 | 47 | Luca Brecel | 6 | ||||||||||
Florian Nüßle | 6 | Florian Nüßle | 3 | 50 | Mark King | 3 | 47 | Luca Brecel | 5 | |||||||||
82 | Mitchell Mann | 6 | 79 | Chen Zifan | 6 | 18 | Stuart Bingham | 6 | 18 | Stuart Bingham | 10 | |||||||
Robbie McGuigan | 5 | 82 | Mitchell Mann | 5 | 79 | Chen Zifan | 1 |
Breaki stupunktowe kwalifikacji
W kwalifikacjach łącznie zostało wbite 106 breaków stupunktowe w wykonaniu 50 zawodników. Najwięcej z nich (sześć) wbił Matthew Selt.
|
|
Prawa telewizyjne
Kwalifikacje
Kwalifikacje można było śledzić w następujących platformach streamingowych[3]:
Uwagi
- ↑ Dotyczy terytoriów, na których żaden inny podmiot nie posiada praw transmisyjnych.
Przypisy
- ↑ a b c World Championship 2021 - Draw, Schedule, Results - Ronnie O’Sullivan gunning for title No 7 (ang.). Eurosport, 2021-02-26. [dostęp 2021-02-28].
- ↑ CALENDAR 2020/2021 (ang.). World Snooker Tour. [dostęp 2021-02-28].
- ↑ a b c Betfred World Championship Prize Money (ang.). World Snooker Tour, 2021-03-21. [dostęp 2021-03-22].
- ↑ Matches | World Snooker Live Scores, livescores.worldsnookerdata.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-14] .
- ↑ Saengkham Tests Positive For Covid-19, World Snooker, 8 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
- ↑ Hendry To Face White At Betfred World Championship (ang.). World Snooker Tour. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Classy Xu Ends Hendry's Crucible Dream, World Snooker, 7 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
- ↑ Match Result | World Snooker Live Scores, livescores.worldsnookerdata.com [dostęp 2021-04-14] .
- ↑ McManus Retires Following Bai Defeat, World Snooker, 9 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-09] (ang.).
- ↑ Davis - My Best Ever Comeback, World Snooker, 13 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
- ↑ Amateur Cahill To Make Crucible History, World Snooker, 17 kwietnia 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
- ↑ Centuries | World Snooker Live Scores, livescores.worldsnookerdata.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-17] .
- ↑ Bingham przełamał magiczną granicę w Crucible Theatre, TVN24.pl [dostęp 2021-04-20] (pol.).
- ↑ Collier To Take Charge Of Third Crucible Final (ang.). World Snooker Tour. [dostęp 2021-04-07].
- ↑ Eurosport UK, Eurosport UK [dostęp 2021-04-18] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Vectorization of en:Image:Newworldmap.png, using en:Image:BlankMap-World-alt.svg as the base image.
(c) St BC z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
English Institute of Sport, Sheffield.