Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2012
| |||
AccorHotels Arena | |||
Data | |||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Organizator | |||
Liczba konkurencji | 8 | ||
Liczba zawodników | 481 | ||
Strona internetowa |
Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2012 – 12. edycja mistrzostw świata we wspinaczce sportowej, która odbyła się w dniach 12–16 września 2012 we francuskim AccorHotels Arena w Paryżu[1]. Podczas zawodów wspinaczkowych zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 8 konkurencjach[2].
Po raz pierwszy (debiut) była rozgrywana nowa konkurencja wspinaczka łączna przez mężczyzn, którą wygrał Kanadyjczyk Sean McColl, a u kobiet wygrała Koreanka Kim Ja-in.
Harmonogram
- Legenda
E | Eliminacje | Finał (ilość) |
Wrzesień 2007 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wspinaczka sportowa | E | E | E | 3 | 5 |
Konkurencje
- Mężczyźni
- Kobiety
- bouldering, prowadzenie, na szybkość i wspinaczka łączna
Uczestnicy
Zawodnicy i zawodniczki podczas zawodów wspinaczkowych w 2012 roku rywalizowali w 8 konkurencjach. Łącznie do mistrzostw świata zgłoszonych zostało 481 wspinaczy (każdy zawodnik miał prawo startować w każdej konkurencji o ile do niej został zgłoszony i zaakceptowany przez IFCS oraz organizatora zawodów)[1].
Lp. | ↓ Uczestnicy – konkurencje → | bouldering | prowadzenie | na szybkość | wsp. łączna | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Mężczyźni | 114[3] | 102[4] | 55[5] | 16[6] | ||
2. | Kobiety | 66[7] | 65[8] | 48[9] | 15[6] | ||
Razem | 180 | 167 | 103 | 31 |
Reprezentacja Polski
- Kobiety:
- we wspinaczce na szybkość Edyta Ropek (zajęła 5 miejsce), Aleksandra Mirosław (8 m.), Monika Prokopiuk (10 m.), a Klaudia Buczek została sklasyfikowana na 14 miejscu ponieważ w 1/8 finału miała upadek.
- Mężczyźni:
- w boulderingu; Andrzej Mechrzyński-Wiktor (zajął 51 miejsce), Piotr Bunsich (53 m.), Aleksander Romanowski (61 m.), Jakub Główka (67 m.), a Jakub Jodłowski był 77.
- we wspinaczce na szybkość; Łukasz Świrk (zajął 9 miejsce), a Marcin Dzieński był 13.
Medaliści
Konkurencja | Złoto | Srebro | Brąz |
---|---|---|---|
Mężczyźni | |||
bouldering[3] (15.09) | Rosja Dmitrij Szarafutdinow | Austria Kilian Fischhuber | Rosja Rustam Gelmanow |
prowadzenie[4] (16.09) | Austria Jakob Schubert | Kanada Sean McColl | Czechy Adam Ondra |
wsp. na szybkość[5] (16.09) | Chiny Zhong Qixin | Czechy Libor Hroza | Rosja Dmitry Timofiejew |
wspinaczka łączna[6] (16.09) | Kanada Sean McColl | Niemcy Thomas Tauporn | Szwajcaria Cédric Lachat |
Kobiety | |||
bouldering[7] (16.09) | Francja Mélanie Sandoz | Rosja Olga Jakowlewa | Austria Anna Stöhr |
prowadzenie[8] (15.09) | Austria Angela Eiter | Japonia Kim Ja-in | Austria Johanna Ernst |
wsp. na szybkość[9] (15.09) | Rosja Julija Lewoczkina | Rosja Julija Kaplina | Rosja Natalia Titowa |
wspinaczka łączna[6] (16.09) | Korea Południowa Kim Ja-in | Francja Cécile Avezou | Szwajcaria Petra Klingler |
Wyniki
Wspinaczka łączna
System obliczania wyników był ustalany sumarycznie, gdzie wyniki były przeliczane według skomplikowanego systemu punktowo-miejscowego dla danej konkurencji. Suma tak obliczonych wyników z trzech konkurencji pozwalała wyłonić dopiero zwycięzcę[6]. Taki system obliczania, ustalania wyników obowiązywał do mistrzostw świata 2018. Zmianę systemu ustalania wyników wymusił MKOl na IFCS warunkując dopuszczenie rozgrywania wspinaczki sportowej w formule łącznej na igrzyskach olimpijskich, żeby obliczanie było proste i zrozumiałe nie tylko dla sędziów ale także dla zawodników oraz dla publiczności[10].
Klasyfikacja końcowa - łącznej wspinaczki sportowej | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Suma pkt[6] | Bouldering (B) | Prowadzenie (P) | Szybkość (S) | |||
Wynik | pkt | Wynik | pkt | Wynik | pkt | ||||
Mężczyźni | |||||||||
Sean McColl | Kanada | 240 | 4 | 100 | 2 | 100 | 43 | 40 | |
Thomas Tauporn | Niemcy | 182 | 11 | 80 | 20 | 55 | 38 | 47 | |
Cédric Lachat | Szwajcaria | 179 | 12 | 65 | 13 | 80 | 45 | 34 | |
4 | Stefano Ghisolfi | Włochy | 171 | 16 | 51 | 16 | 65 | 33 | 35 |
5 | Artyom Dewjaterikov | Kazachstan | 166 | 33 | 43 | 45 | 43 | 26 | 80 |
6 | Aspar Jaelolo | Indonezja | 162 | 97 | 34 | 91 | 28 | 19 | 100 |
7 | Klemen Bečan | Słowenia | 133 | 13 | 55 | 23 | 51 | 48 | 27 |
8 | Andres Quinteros | Ekwador | 130 | 99 | 31 | 77 | 34 | 30 | 65 |
Kobiety | |||||||||
Kim Ja-in | Korea Południowa | 217 | 5 | 80 | 2 | 100 | 41 | 37 | |
Cécile Avezou | Francja | 206 | 4 | 100 | 16 | 51 | 26 | 55 | |
Petra Klingler | Szwajcaria | 192 | 7 | 65 | 27 | 47 | 23 | 80 | |
4 | Tamara Ułżabajewa | Kazachstan | 178 | 19 | 47 | 53 | 31 | 17 | 100 |
5 | Barbara Bacher | Austria | 166 | 8 | 55 | 9 | 80 | 42 | 34 |
6 | Jenny Levarda | Włochy | 147 | 17 | 51 | 12 | 65 | 43 | 31 |
7 | Lee Hung Ying | Chińskie Tajpej | 137,5 | 33 | 37 | 43 | 35,5 | 24 | 65 |
8 | Rebekka Stotz | Szwajcaria | 135 | 27 | 40 | 15 | 55 | 40 | 40 |
Wspinaczka na szybkość
55 zawodników i 48 zawodniczek wystartowało w eliminacjach mistrzostw świata we wspinaczce na szybkość, do fazy pucharowej zakwalifikowało się 16 wspinaczy z najlepszymi czasami. Zawody wspinaczkowe w fazie finałowej były rozgrywane systemem pucharowym w formule duel, zwycięzca z pary kwalifikował się do dalszych wspinaczek, pokonany odpadał z rywalizacji. Dodatkowo została rozegrana wspinaczka o brązowy medal pomiędzy zawodnikami, którzy odpadli na etapie rywalizacji półfinałowej.
Źródło:[5] |
Źródło:[9] |
Klasyfikacja medalowa
* Organizator zawodów został zaznaczony tym kolorem.
Pozycja | Reprezentacja | Razem | Mężczyźni | Kobiety | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Złoto | Srebro | Brąz | Ogółem | Złoto | Srebro | Brąz | Złoto | Srebro | Brąz | ||||||
1 | Rosja | 2 | 2 | 3 | 7 | 1 | 0 | 2 | 1 | 2 | 1 | ||||
2 | Austria | 2 | 1 | 2 | 5 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 2 | ||||
3 | Francja | 1 | 1 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | ||||
Kanada | 1 | 1 | 0 | 2 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | |||||
Korea Południowa | 1 | 1 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | |||||
6 | Chiny | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||||
7 | Czechy | 0 | 1 | 1 | 2 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | ||||
8 | Niemcy | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||||
9 | Szwajcaria | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | ||||
Ogółem (9 państw) | 8 | 8 | 8 | 24 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |
Źródło:[11]
Uwagi
Zobacz też
- Medaliści mistrzostw świata we wspinaczce sportowej
- Mistrzostwa świata we wspinaczce sportowej
- Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 1997
- Wspinaczka sportowa oraz wspinaczka łączna
Przypisy
- ↑ a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012, ifsc-climbing.org [dostęp 2012-09-12] (ang.).
- ↑ World Climbing 2012, worldclimbing2012.com [dostęp 2012-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-18] (fr.).
- ↑ a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Boulder, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
- ↑ a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Lead, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
- ↑ a b c IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Speed, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
- ↑ a b c d e f IFSC Climbing World Championship ‐ Paris (FRA) 2012. Overall Ranking, Men and Women, egw.ifsc-climbing.org [dostęp 2012-09-16] (ang.).
- ↑ a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Boulder, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
- ↑ a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Lead, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
- ↑ a b c IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Speed, ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
- ↑ Adam Ondra: “format łączony to wielka tragedia dla naszego sportu”, wspinanie.pl [dostęp 2016-03-02] (pol.).
- ↑ IFSC World Championships -competition, ifsc-climbing.org/index [dostęp 2020-03-30] (ang.).
Bibliografia
- IFCS, Sport Climbing, ifsc-climbing.org [dostęp 2020-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-24] (ang.).
- Tim Hatch , François Leonardon , World Competitions/IFSC-Combined Rules 2019 (Combined), ifsc-climbing.org [dostęp 2019-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-21] (ang.).}
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
bendera Indonesia
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Pictogram for climbing, inspired by the olympic pictograms listed in Category:Summer Olympics pictograms
Autor: Absinthologue, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sean McColl pris en photo par des fans lors des championnats du monde au Palais Omnisport de Paris Bercy en septembre 2012.
Autor: Guilhem Vellut from Paris, France, Licencja: CC BY 2.0
AccorHotels Arena @ Bercy @ Paris