Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich
Pierwsza edycja1972
Ostatnia edycja2022
Najwięcej zwycięstw
(indywidualnych)
na MŚ w lotach
Szwajcaria Walter Steiner
Niemcy Sven Hannawald
Norwegia Roar Ljøkelsøy
(2 razy)
Najwięcej razy na podium
(indywidualnie)
na MŚ w lotach
Finlandia Matti Nykänen
(5 razy)
Najwięcej zwycięstw
na MŚ w lotach
Norwegia Roar Ljøkelsøy
Austria Gregor Schlierenzauer
Norwegia Daniel-André Tande
(4 razy)
Najwięcej razy na podium
na MŚ w lotach
Finlandia Janne Ahonen
(7 razy)
Państwa gospodarze
MŚ w lotach
 Austria
 Czechy
 Niemcy
 Norwegia
 Słowenia
Państwa, dawni gospodarze
MŚ w lotach
 Czechosłowacja
 Jugosławia

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich organizowane są przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS) (od 1972), a rywalizacja odbywa się co dwa lata[a] na jednej ze skoczni mamucich. Wcześniej mistrzostwa były rozgrywane cyklicznie na pięciu największych skoczniach: na Letalnicy (dawniej Velikance) w Planicy, na Kulm w Tauplitz/Bad Mitterndorf, na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie, na Vikersundbakken w Vikersund oraz na Čerťáku w Harrachovie.

Początek mistrzostwom dały Międzynarodowe Tygodnie Lotów Narciarskich, czyli imprezy sportowe organizowane (od 1953) w ramach zawodów FIS (FIS Race). Uważane były one za nieoficjalne mistrzostwa świata w lotach narciarskich[1]. Wyniki uzyskane przez zawodników podczas Tygodni Lotów Narciarskich (od 1972), a następnie konkursów Pucharu Świata w skokach narciarskich (od momentu powstania tegoż cyklu) oraz podczas mistrzostw świata w lotach narciarskich były wliczane do klasyfikacji Pucharu KOP[2].

Konkursy mistrzostw świata w lotach narciarskich nie są wliczane do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w skokach narciarskich i Pucharu Świata w lotach narciarskich. Wyjątkiem od tej reguły były sezony 1991/1992, 1993/1994, 1995/1996 i 1997/1998, w których do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wliczono także punkty zdobyte podczas mistrzostw świata w lotach narciarskich w Harrachovie (w 1992), w Planicy (w 1994), w Tauplitz/Bad Mitterndorf (w 1996) oraz w Oberstdorfie (w 1998).

Konkurs indywidualny o mistrzostwo świata w lotach obejmuje cztery serie skoków rozgrywane w ciągu dwóch dni. O zwycięstwie decyduje suma punktów za skoki zawodnika ze wszystkich czterech serii. W ramach mistrzostw rozgrywany jest także konkurs drużynowy (od 2004)[b].

Reprezentanci Polski zdobyli na mistrzostwach cztery medale. Indywidualnymi medalistami byli: Piotr Fijas (brąz w 1979) oraz Kamil Stoch (srebro w 2018). W 2018 reprezentacja Polski zdobyła brązowy medal w konkursie drużynowym[3], natomiast dwa lata później powtórzyli ten wyczyn[4].

Medaliści MŚ w lotach narciarskich

Konkurs indywidualny

1. miejsce2. miejsce3. miejsce
1972 – PlanicaSzwajcaria Walter Steiner Heinz WosipiwoCzechosłowacja Jiří Raška
1973 – Oberstdorf Hans-Georg AschenbachSzwajcaria Walter SteinerCzechosłowacja Karel Kodejška
1975 – Tauplitz/Bad MitterndorfCzechosłowacja Karel Kodejška Rainer SchmidtAustria Karl Schnabl
1977 – VikersundSzwajcaria Walter SteinerAustria Toni Innauer Henry Glaß
1979 – PlanicaAustria Armin Kogler Axel Zitzmann Piotr Fijas
1981 – OberstdorfFinlandia Jari PuikkonenAustria Armin KoglerNorwegia Tom Levorstad
1983 – Harrachov Klaus OstwaldCzechosłowacja Pavel PlocFinlandia Matti Nykänen
1985 – PlanicaFinlandia Matti Nykänen Jens WeißflogCzechosłowacja Pavel Ploc
1986 – Tauplitz/Bad MitterndorfAustria Andreas FelderAustria Franz NeuländtnerFinlandia Matti Nykänen
1988 – OberstdorfNorwegia Ole Gunnar Fidjestøl Primož UlagaFinlandia Matti Nykänen
1990 – VikersundNiemcy Dieter ThomaFinlandia Matti Nykänen Jens Weißflog
1992 – HarrachovJaponia Noriaki KasaiAustria Andreas GoldbergerWłochy Roberto Cecon
1994 – PlanicaCzechy Jaroslav SakalaNorwegia Espen BredesenWłochy Roberto Cecon
1996 – Tauplitz/Bad MitterndorfAustria Andreas GoldbergerFinlandia Janne AhonenSłowenia Urban Franc
1998 – OberstdorfJaponia Kazuyoshi FunakiNiemcy Sven HannawaldNiemcy Dieter Thoma
2000 – VikersundNiemcy Sven HannawaldAustria Andreas WidhölzlFinlandia Janne Ahonen
2002 – HarrachovNiemcy Sven HannawaldNiemcy Martin SchmittFinlandia Matti Hautamäki
2004 – PlanicaNorwegia Roar LjøkelsøyFinlandia Janne AhonenFinlandia Tami Kiuru
2006 – Tauplitz/Bad MitterndorfNorwegia Roar LjøkelsøyAustria Andreas WidhölzlAustria Thomas Morgenstern
2008 – OberstdorfAustria Gregor SchlierenzauerAustria Martin KochFinlandia Janne Ahonen
2010 – PlanicaSzwajcaria Simon AmmannAustria Gregor SchlierenzauerNorwegia Anders Jacobsen
2012 – VikersundSłowenia Robert KranjecNorwegia Rune VeltaAustria Martin Koch
2014 – HarrachovNiemcy Severin FreundNorwegia Anders BardalSłowenia Peter Prevc
2016 – Tauplitz/Bad MitterndorfSłowenia Peter PrevcNorwegia Kenneth GangnesAustria Stefan Kraft
2018 – OberstdorfNorwegia Daniel-André TandePolska Kamil StochNiemcy Richard Freitag
2020 – PlanicaNiemcy Karl GeigerNorwegia Halvor Egner GranerudNiemcy Markus Eisenbichler
2022 – VikersundNorwegia Marius LindvikSłowenia Timi ZajcAustria Stefan Kraft
2024 – Tauplitz/Bad Mitterndorf
2026 – Oberstdorf

Konkurs drużynowy

1. miejsce2. miejsce3. miejsce
2004 – Planica Norwegia
1. Roar Ljøkelsøy
2. Sigurd Pettersen
3. Bjørn Einar Romøren
4. Tommy Ingebrigtsen
 Finlandia
1. Tami Kiuru
2. Veli-Matti Lindström
3. Matti Hautamäki
4. Janne Ahonen
 Austria
1. Thomas Morgenstern
2. Andreas Goldberger
3. Andreas Widhölzl
4. Wolfgang Loitzl
2006 – Tauplitz/Bad Mitterndorf Norwegia
1. Bjørn Einar Romøren
2. Lars Bystøl
3. Tommy Ingebrigtsen
4. Roar Ljøkelsøy
 Finlandia
1. Janne Happonen
2. Tami Kiuru
3. Matti Hautamäki
4. Janne Ahonen
 Niemcy
1. Michael Neumayer
2. Georg Späth
3. Alexander Herr
4. Michael Uhrmann
2008 – Oberstdorf Austria
1. Martin Koch
2. Thomas Morgenstern
3. Andreas Kofler
4. Gregor Schlierenzauer
 Finlandia
1. Janne Happonen
2. Harri Olli
3. Matti Hautamäki
4. Janne Ahonen
 Norwegia
1. Bjørn Einar Romøren
2. Anders Bardal
3. Tom Hilde
4. Anders Jacobsen
2010 – Planica Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Thomas Morgenstern
3. Martin Koch
4. Gregor Schlierenzauer
 Norwegia
1. Anders Jacobsen
2. Anders Bardal
3. Johan Remen Evensen
4. Bjørn Einar Romøren
 Finlandia
1. Janne Happonen
2. Olli Muotka
3. Matti Hautamäki
4. Harri Olli
2012 – Vikersund Austria
1. Thomas Morgenstern
2. Andreas Kofler
3. Gregor Schlierenzauer
4. Martin Koch
 Niemcy
1. Andreas Wank
2. Richard Freitag
3. Maximilian Mechler
4. Severin Freund
 Słowenia
1. Jernej Damjan
2. Jurij Tepeš
3. Jure Šinkovec
4. Robert Kranjec
2014 – Harrachov
Konkurs odwołany z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych
2016 – Tauplitz/Bad Mitterndorf Norwegia
1. Anders Fannemel
2. Johann André Forfang
3. Daniel-André Tande
4. Kenneth Gangnes
 Niemcy
1. Andreas Wellinger
2. Stephan Leyhe
3. Richard Freitag
4. Severin Freund
 Austria
1. Stefan Kraft
2. Manuel Poppinger
3. Manuel Fettner
4. Michael Hayböck
2018 – Oberstdorf Norwegia
1. Robert Johansson
2. Andreas Stjernen
3. Johann André Forfang
4. Daniel-André Tande
 Słowenia
1. Jernej Damjan
2. Anže Semenič
3. Domen Prevc
4. Peter Prevc
 Polska
1. Piotr Żyła
2. Stefan Hula
3. Dawid Kubacki
4. Kamil Stoch
2020 – Planica Norwegia
1. Daniel-André Tande
2. Johann André Forfang
3. Robert Johansson
4. Halvor Egner Granerud
 Niemcy
1. Constantin Schmid
2. Pius Paschke
3. Markus Eisenbichler
4. Karl Geiger
 Polska
1. Piotr Żyła
2. Andrzej Stękała
3. Kamil Stoch
4. Dawid Kubacki
2022 – Vikersund Słowenia
1. Domen Prevc
2. Peter Prevc
3. Timi Zajc
4. Anže Lanišek
 Niemcy
1. Severin Freund
2. Andreas Wellinger
3. Markus Eisenbichler
4. Karl Geiger
 Norwegia
1. Johann André Forfang
2. Daniel-André Tande
3. Halvor Egner Granerud
4. Marius Lindvik
2024 – Tauplitz/Bad Mitterndorf
2026 – Oberstdorf

Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

Stan po zakończeniu indywidualnego konkursu Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2022.

MiejsceZawodnikPaństwoGold medal icon.svgSilver medal icon.svgBronze medal icon.svgRazem
1.Walter Steiner Szwajcaria2103
Sven Hannawald Niemcy2103
3.Roar Ljøkelsøy Norwegia2002
4.Matti Nykänen Finlandia1135
5.Armin Kogler Austria1102
Andreas Goldberger Austria1102
Gregor Schlierenzauer Austria1102
8.Karel Kodejška Czechosłowacja1012
Dieter Thoma Niemcy1012
Peter Prevc Słowenia1012
11.Hans-Georg Aschenbach NRD1001
Jari Puikkonen Finlandia1001
Klaus Ostwald NRD1001
Andreas Felder Austria1001
Ole Gunnar Fidjestøl Norwegia1001
Noriaki Kasai Japonia1001
Jaroslav Sakala Czechy1001
Kazuyoshi Funaki Japonia1001
Simon Ammann Szwajcaria1001
Robert Kranjec Słowenia1001
Severin Freund Niemcy1001
Daniel-André Tande Norwegia1001
Karl Geiger Niemcy1001
Marius Lindvik Norwegia1001
25.Janne Ahonen Finlandia0224
26.Andreas Widhölzl Austria0202
27.Pavel Ploc Czechy0112
Jens Weißflog NRD0112
Martin Koch Austria0112
30.Heinz Wosipiwo NRD0101
Rainer Schmidt NRD0101
Toni Innauer Austria0101
Axel Zitzmann NRD0101
Franz Neuländtner Austria0101
Primož Ulaga Jugosławia0101
Espen Bredesen Norwegia0101
Martin Schmitt Niemcy0101
Rune Velta Norwegia0101
Anders Bardal Norwegia0101
Kenneth Gangnes Norwegia0101
Kamil Stoch Polska0101
Halvor Egner Granerud Norwegia0101
Timi Zajc Słowenia0101
44.Roberto Cecon Włochy0022
Stefan Kraft Austria0022
46.Jiří Raška Czechosłowacja0011
Karl Schnabl Austria0011
Henry Glaß NRD0011
Piotr Fijas Polska0011
Tom Levorstad Norwegia0011
Urban Franc Słowenia0011
Matti Hautamäki Finlandia0011
Tami Kiuru Finlandia0011
Thomas Morgenstern Austria0011
Anders Jacobsen Norwegia0011
Richard Freitag Niemcy0011
Markus Eisenbichler Niemcy0011

Drużynowo

Stan po zakończeniu Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020.

MiejscePaństwoGold medal icon.svgSilver medal icon.svgBronze medal icon.svgRazem
1. Norwegia5117
2. Austria3025
3. Finlandia0314
 Niemcy0314
5. Słowenia0112
6. Polska0022

Uwagi

  1. Wyjątki od tej reguły były dwa, kiedy mistrzostwa świata w lotach narciarskich zostały zorganizowane rok po roku. Sytuacja taka miała miejsce między pierwszą, a drugą edycją (w 1972 w Planicy, a w 1973 w Oberstdorfie) oraz między ósmą, a dziewiątą edycją (w 1985 w Planicy, a w 1986 w Tauplitz/Bad Mitterndorf). Ponadto dwudziesta szósta edycja została rozegrana wyjątkowo nie na początek roku, a na koniec.
  2. W 2014 w Harrachovie konkurs drużynowy nie odbył się z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Przypisy

  1. Wojciech Szatkowski: Skoki Narciarskie: Helmut Recknagel - „Orzeł Turyngii”. skijumping.pl, 2005-07-21. [dostęp 2012-05-19].
  2. Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Adam Małysz triumfatorem Pucharu KOP. skijumping.pl, 2007-03-31. [dostęp 2012-02-27].
  3. MŚwL w Oberstdorfie: Norwegowie bronią tytułu, Polacy z historycznym brązowym medalem! [dostęp 2018-01-21].
  4. MŚ Planica: Norwegowie przed Niemcami, Polacy z brązowym medalem [dostęp 2020-12-13].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Gold medal icon.svg
An icon that represents a gold medal
Silver medal icon.svg
An icon that represents a silver medal
Bronze medal icon.svg
An icon that represents a bronze medal
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS