W rywalizacji udział wzięło 27 drużyn (13 kobiecych i 14 męskich). Z uczestnictwa wycofała się męska reprezentacja Belgii, zadebiutowali zaś Czechosłowacy. Był to ostatni turniej mistrzostw europy rozegrany metodą Tripple-Double-Single knock-out.
Tytułów mistrzowskich z 1989 broniły Niemki i Szkoci.
Pierwszy raz w historii po złote medale sięgnęły Norweżki (Dordi Nordby). Gospodynie w całym turnieju nie przegrały żadnego spotkania, w finale pokonały 6:4 Szkotki (Hazel Erskine). Brązowe medale przypadły Szwajcarkom (Cristina Lestander), które wygrały 5:3 mecz przeciwko Niemkom (Andrea Schöpp). Tytuły mistrzów kontynentu wśród panów przypadły Szwedom (Mikael Hasselborg). Finał przeciwko Szkotom (Robin Gray) zakończył się wynikiem 9:7. Na najniższym stopniu podium uplasowali się Norwegowie (Eigil Ramsfjell) pokonując w małym finale Anglików (John Deakin) 6:5.
13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Niemki, Szwajcarki i Szwedki rozpoczęły grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9-14.
14 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 14 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Dwie najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Szkoci, Norwegowie rozpoczęli grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 12 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 9 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
6 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9-14.
Anglia
Austria
Dania
Finlandia
Francja
Holandia
Niemcy
Norwegia
Szkocja
Szwajcaria
Szwecja
Walia
Włochy
Czechosłowacja
.svg)
.svg)
