Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1946
| Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce | |||
| |||
 | |||
| Miejsce | |||
|---|---|---|---|
| Termin | 22-25 sierpnia 1946 | ||
| Liczba ekip | 20 | ||
| Liczba sportowców | 354 | ||
| Liczba konkurencji | 33 | ||
| Obiekt rozgrywek | |||
III Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce odbyły się w Oslo w Norwegii w dniach 22-25 sierpnia 1946 roku. Rozegrano zawody w trzydziestu trzech konkurencjach – dziewiętnastu biegowych, trzynastu technicznych i jednym wieloboju. Po raz pierwszy jednocześnie rozgrywano zawody męskie i kobiece. Areną rywalizacji był Bislett Stadion. Klasyfikację medalową wygrała reprezentacja Szwecji.
Tło zawodów
Reprezentacja Szwecji zdominowała rywalizację podczas Mistrzostw zdobywając dwanaście złotych medali i dwadzieścia trzy medale w ogóle. Kolejne miejsca w klasyfikacji zajęły ekipy Związku Radzieckiego (sześć złotych i siedemnaście medali w ogóle) i Francji (trzy złota i dwanaście medali w ogóle). Gospodarz zawodów, Norwegia, zdobyła łącznie trzy medale, jeden złoty i dwa srebrne.
Na tych mistrzostwach zadebiutowała ekipa Związku Radzieckiego, która przed II wojną światową nie brała udziały w rywalizacjach międzynarodowych; Irlandii i Islandii. W porównaniu z poprzednimi edycjami mistrzostw: w Turynie w 1934 roku oraz w Wiedniu i Paryżu w 1938 roku, w Oslo zabrakło ekip Albanii (ostatni start w 1938 roku), Austrii (ostatni samodzielny start w 1934 roku, w 1938 roku jako część ekipy III Rzeszy), Bułgarii (ostatni start w 1934 roku), Estonii (ostatni start w 1938 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Litwy (ostatni start w 1934 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Łotwy (ostatni start w 1938 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Portugalii (ostatni start w 1938 roku), Niemiec (ostatni start w 1938 roku) i Rumunii (ostatni start w 1938 roku).
Wprowadzono jedną dodatkową konkurencję – chód na 10 kilometrów mężczyzn.
Konkurencje kobiece zdominowały zawodniczki radzieckie i holenderskie. Te pierwsze zdobyły pięć z ośmiu złotych medali, te drugie – trzy złote.
Państwa uczestniczące
Według nieoficjalnych podsumowań, w zawodach wzięło udział 354 sportowców reprezentujących dwadzieścia drużyn narodowych. Jest to o jednego zawodnika więcej niż w raporcie oficjalnym[1]. W nawiasach podano liczbę zawodników w reprezentacjach narodowych.
|
|
|
|
Wyniki
Mężczyźni
Konkurencje biegowe
Konkurencje techniczne
| Konkurencja: |  Złoto: | Wynik |  Srebro: | Wynik |  Brąz: | Wynik |
| Skok wzwyż (szczegóły) |  Anton Bolinder | 1,99 m |  Alan Paterson | 1,96 m |  Nils Nicklén | 1,93 m |
| Skok o tyczce (szczegóły) | Allan Lindberg | 4,17 m CR |  Nikołaj Ozolin | 4,10 m |  Jan Bém | 4,10 m |
| Skok w dal (szczegóły) | Olle Laessker | 7,42 m |  Lucien Graff | 7,40 m | Miroslav Řihošek | 7,29 m |
| Trójskok (szczegóły) | Valdemar Rautio | 15,17 m CR | Bertil Johnsson | 15,15 m | Arne Åhman | 14,96 m |
| Pchnięcie kulą (szczegóły) |  Gunnar Huseby | 15,56 m | Dmitrij Goriainow | 15,25 m | Yrjö Lehtilä | 15,23 m |
| Rzut dyskiem (szczegóły) |  Adolfo Consolini | 53,23 m CR | Giuseppe Tosi | 53,09 m | Veikko Nyqvist | 48,41 m |
| Rzut młotem (szczegóły) | Bo Ericson | 56,44 m | Eric Johansson | 53,54 m | Duncan Clark | 51,32 m |
| Rzut oszczepem (szczegóły) | Lennart Atterwall | 68,74 m | Yrjö Nikkanen | 68,50 m | Tapio Rautavaara | 66,40 m |
Wieloboje
| Konkurencja: | Złoto: | Wynik | Srebro: | Wynik | Brąz: | Wynik |
| Dziesięciobój (szczegóły) |  Godtfred Holmvang | 6760 pkt. | Siergiej Kuzniecow | 6721 pkt. | Göran Waxberg | 6504 pkt. |
Kobiety
Konkurencje biegowe
| Konkurencja: | Złoto: | Czas | Srebro: | Czas | Brąz: | Czas |
| 100 m (szczegóły) | Jewgienija Sieczenowa | 11,9 CR | Winifred Jordan | 12,1 |  Claire Brésolles | 12,2 |
| 200 m (szczegóły) | Jewgienija Sieczenowa | 25,4 | Winifred Jordan | 25,6 | Léa Caurla | 25,6 |
| 80 m przez płotki (szczegóły) |  Fanny Blankers-Koen | 11,8 | Elene Gokieli | 11,9 | Walentina Fokina | 11,9 |
| 4 × 100 m (szczegóły) | Holandia Gerda van der Kade-Koudijs | 47,8 | Francja | 48,5 | Związek Radziecki Jewgienija Sieczenowa | 48,7 |
Konkurencje techniczne
| Konkurencja: | Złoto: | Wynik | Srebro: | Wynik | Brąz: | Wynik |
| Skok wzwyż (szczegóły) | Anne-Marie Colchen | 1,60 m | Aleksandra Czudina | 1,57 m |  Anne Iversen | 1,57 m |
| Skok w dal (szczegóły) | Gerda van der Kade-Koudijs | 5,67 m | Lidija Gaile | 5,66 m | Walentina Wasiljewa | 5,63 m |
| Pchnięcie kulą (szczegóły) | Tatjana Siewriukowa | 14,16 m CR | Micheline Ostermeyer | 12,84 m | Amelia Piccinini | 12,21 m |
| Rzut dyskiem (szczegóły) | Nina Dumbadze | 44,52 m | Ans Panhorst-Niesink | 40,46 m |  Jadwiga Wajsówna | 39,39 m |
| Rzut oszczepem (szczegóły) | Kławdia Majuczaja | 46,25 m CR | Ludmiła Anokina | 45,84 m | Johanna Koning | 43,24 m |
Tabela medalowa
| Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Szwecja | 12 | 5 | 6 | 23 |
| 2. | ZSRR | 6 | 7 | 4 | 17 |
| 3. | Francja | 3 | 5 | 4 | 12 |
| 4. | Finlandia | 3 | 3 | 5 | 11 |
| 5. | Holandia | 3 | 2 | 1 | 6 |
| 6. | Wielka Brytania | 2 | 5 | 3 | 10 |
| 7. | Norwegia | 1 | 2 | 0 | 3 |
| 8. | Dania | 1 | 1 | 2 | 4 |
| Włochy | 1 | 1 | 2 | 4 | |
| 10. | Islandia | 1 | 0 | 0 | 1 |
| 11. |  Belgia | 0 | 1 | 0 | 1 |
| Szwajcaria | 0 | 1 | 0 | 1 | |
| 13. | Czechosłowacja | 0 | 0 | 4 | 4 |
| 14. | Polska | 0 | 0 | 1 | 1 |
 Węgry | 0 | 0 | 1 | 1 |
Uwagi
- ↑ European Athletics podaje, że na trzeciej zmianie biegła Anne-Marie Colchen. Jednak źródła francuskie [1] [2] [3] wskazują na Miannay.
Przypisy
- ↑ European Athletics Championships Zürich 2014 - STATISTICS HANDBOOK, european-athletics.org [dostęp 2016-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
Bibliografia
- European Championships 1934 - 2002. athletix.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.)
- 3rd European Athetics Championships, Oslo 1946 (ang.). [dostęp 2016-05-01].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Finlandii
.svg)
.svg)
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Liechtenstein
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
.svg)
Flag of Hungary from mid/late 1946 to 20 August 1949 and from 12 November 1956 to 23 May 1957.