Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1974 – bieg na 200 m mężczyzn
| |||
Pietro Mennea | |||
Manfred Ommer | |||
Hans-Jürgen Bombach |
Bieg na dystansie 200 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XI Mistrzostw Europy w Rzymie. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 4 września, a biegi półfinałowe i bieg finałowy 6 września 1974 roku. Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Włoch Pietro Mennea. W rywalizacji wzięło udział dwudziestu ośmiu zawodników z czternastu reprezentacji.
Rekordy
Rekord świata | Tommie Smith (USA) | 19,8 | Meksyk, Meksyk | 16.10.1968[1] |
Rekord Europy | Wałerij Borzow (SUN) | 20,00 | Monachium, RFN | 04.09.1972[2] |
Rekord mistrzostw | Wałerij Borzow (SUN) | 20,31 | Helsinki, Finlandia | 13.08.1971 |
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano pięć biegów eliminacyjnych. Do półfinałów awansowało po trzech najlepszych zawodników każdego biegu eliminacyjnego (Q), a także jeden spośród pozostałych z najlepszym czasem (q).
Bieg 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Bruno Cherrier | 20,96 | Q |
2 | Luigi Benedetti | 21,11 | Q |
3 | Raymond Heerenveen | 21,24 | Q |
4 | Chris Monk | 21,25 | q |
5 | Jaroslav Matoušek | 21,36 | |
6 | Robert Tempel | 21,51 | |
7 | Marek Bedyński | 21,53 |
Bieg 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hans-Jürgen Bombach | 21,04 | Q |
2 | Joseph Arame | 21,09 | Q |
3 | Ainsley Bennett | 21,13 | Q |
4 | Marian Woronin | 21,60 |
Bieg 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Manfred Ommer | 21,23 | Q |
2 | Pietro Mennea | 21,24 | Q |
3 | Peter Muster | 21,41 | Q |
4 | Petyr Petrow | 21,49 | |
5 | Tibor Farkas | 22,06 |
Bieg 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hans-Joachim Zenk | 21,30 | Q |
2 | Philippe Leroux | 21,40 | Q |
3 | Steve Green | 21,54 | Q |
4 | Luis Sarría | 21,54 | |
5 | Zenon Nowosz | 21,67 | |
6 | Marian Králik | 21,67 |
Bieg 5
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Franz-Peter Hofmeister | 21,03 | Q |
2 | Thorsten Johansson | 21,34 | Q |
3 | Antti Rajamäki | 21,48 | Q |
4 | Norberto Oliosi | 21,54 | |
5 | Miguel Arnau | 21,72 | |
6 | Jiří Kynos | 22,38 |
Półfinały
Rozegrano dwa półfinały. Do finału awansowało po czterech najlepszych zawodników każdego biegu półfinałowego (Q).
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hans-Jürgen Bombach | 20,81 | Q |
2 | Manfred Ommer | 20,92 | Q |
3 | Bruno Cherrier | 20,94 | Q |
4 | Antti Rajamäki | 20,97 | Q |
5 | Luigi Benedetti | 21,11 | |
6 | Philippe Leroux | 21,22 | |
7 | Thorsten Johansson | 21,26 | |
8 | Chris Monk | 21,32 |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Pietro Mennea | 20,83 | Q |
2 | Franz-Peter Hofmeister | 21,09 | Q |
3 | Joseph Arame | 21,16 | Q |
4 | Ainsley Bennett | 21,23 | Q |
5 | Raymond Heerenveen | 21,44 | |
6 | Hans-Joachim Zenk | 21,46 | |
7 | Steve Green | 21,52 | |
8 | Peter Muster | 77,41 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Czas |
---|---|---|
1 | Pietro Mennea | 20,60 |
2 | Manfred Ommer | 20,76 |
3 | Hans-Jürgen Bombach | 20,83 |
4 | Joseph Arame | 20,87 |
5 | Franz-Peter Hofmeister | 20,93 |
6 | Bruno Cherrier | 21,02 |
7 | Ainsley Bennett | 21,29 |
– | Antti Rajamäki | DNS |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 44 [dostęp 2019-11-01] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 357.
Bibliografia
- Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 546 [dostęp 2019-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- European Athletics Championships – Roma 1974, European Athletics [dostęp 2019-11-01] (ang.).
- Od Borzowa do Skowronka. „Lekkoatletyka”. XIX (11), s. 6–7, listopad 1974. Zygmunt Głuszek (red. naczelny). Warszawa: RSW Prasa (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Flaga Finlandii
The Italian sprinter Pietro Mennea poses in front of the photographers with his shoes in his hands. At the Olympics games he won a bronze medal in the 200 metres race. Munich, summer 1972.