Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1982 – bieg na 100 m mężczyzn
Frank Emmelmann | |
Pierfrancesco Pavoni | |
Marian Woronin |
Bieg na dystansie 100 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XIII mistrzostw Europy w Atenach. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 6 września, a biegi półfinałowe i bieg finałowy 7 września 1982 roku. Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Niemieckiej Republiki Demokratycznej Frank Emmelmann. W rywalizacji wzięło udział dwudziestu ośmiu zawodników z trzynastu reprezentacji.
Rekordy
Rekord świata | Jim Hines (USA) | 9,95 | Meksyk, Meksyk | 14.10.1968[1] |
Rekord Europy | Pietro Mennea (ITA) | 10,01 | Meksyk, Meksyk | 04.09.1979[2] |
Rekord mistrzostw | Pietro Mennea (ITA) | 10,19 | Praga, Czechosłowacja | 29.08.1978[3] |
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano pięć biegów eliminacyjnych. Do półfinałów awansowało po trzech najlepszych zawodników każdego biegu eliminacyjnego (Q) oraz jeden spośród pozostałych z najlepszym czasem (q).
Bieg 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Pierfrancesco Pavoni | 10,45 | Q |
2 | Bernard Petitbois | 10,55 | Q |
3 | Władimir Murawjow | 10,57 | Q |
4 | Christian Zirkelbach | 10,59 | |
5 | Krzysztof Zwoliński | 10,61 |
Bieg 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Christian Haas | 10,45 | Q |
2 | Thomas Schröder | 10,54 | Q |
3 | Stefan Burkart | 10,59 | Q |
4 | Jim Evans | 10,62 |
Bieg 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Cameron Sharp | 10,28 | Q |
2 | Nikołaj Sidorow | 10,38 | Q |
3 | Olaf Prenzler | 10,40 | Q |
4 | Kosmas Stratos | 10,45 | q |
5 | Petyr Petrow | 10,48 | |
6 | Werner Bastians | 10,58 | |
7 | István Tatár | 10,69 |
Bieg 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Frank Emmelmann | 10,30 | Q |
2 | Arkadiusz Janiak | 10,55 | Q |
3 | Iwajło Karanjotow | 10,61 | Q |
4 | Attila Kovács | 10,64 | |
5 | Antoine Richard | 10,66 | |
6 | Gianfranco Lazzer | 10,73 |
Bieg 5
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Marian Woronin | 10,20 | Q |
2 | Giovanni Grazioli | 10,43 | Q |
3 | Aleksandr Jewgienjew | 10,44 | Q |
4 | Stefan Nilsson | 10,50 | |
5 | Zdeněk Mazur | 10,55 | |
6 | Franco Fähndrich | 10,65 |
Półfinały
Rozegrano dwa półfinały. Do finału awansowało po czterech najlepszych zawodników każdego biegu półfinałowego (Q).
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Marian Woronin | 10,44 | Q |
2 | Nikołaj Sidorow | 10,44 | Q |
3 | Olaf Prenzler | 10,38 | Q |
4 | Pierfrancesco Pavoni | 10,50 | Q |
5 | Thomas Schröder | 10,58 | |
6 | Christian Haas | 10,58 | |
7 | Iwajło Karanjotow | 10,66 | |
8 | Stefan Burkart | 10,77 |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Frank Emmelmann | 10,30 | Q |
2 | Cameron Sharp | 10,32 | Q |
3 | Bernard Petitbois | 10,49 | Q |
4 | Kosmas Stratos | 10,50 | Q |
5 | Władimir Murawjow | 10,58 | |
6 | Aleksandr Jewgienjew | 10,59 | |
7 | Giovanni Grazioli | 10,61 | |
8 | Arkadiusz Janiak | 10,69 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Czas |
---|---|---|
1 | Frank Emmelmann | 10,21 |
2 | Pierfrancesco Pavoni | 10,25 |
3 | Marian Woronin | 10,28 |
4 | Cameron Sharp | 10,28 |
5 | Nikołaj Sidorow | 10,32 |
6 | Olaf Prenzler | 10,35 |
7 | Bernard Petitbois | 10,50 |
8 | Kosmas Stratos | 12,56 |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 31 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ José María García , Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016), rfea.es, s. 7 [dostęp 2021-02-01] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 684 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
Bibliografia
- Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 561 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- European Athletics Championships – Athína 1982, European Athletics [dostęp 2021-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26] (ang.).
- Jacek Żemantowski. 100 m. „Lekkoatletyka”. XXVII (5), s. 9, październik 1982. Jacek Żemantowski (red. naczelny). Warszawa: RSW Prasa–Książka–Ruch (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-Z0808-021 / CC-BY-SA 3.0