Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1982 – bieg na 400 m mężczyzn
Bieg na dystansie 400 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XIII mistrzostw Europy w Atenach. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 7 września, biegi półfinałowe 8 września, a bieg finałowy 9 września 1982 roku. Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Republiki Federalnej Niemiec Hartmut Weber. W rywalizacji wzięło udział dwudziestu sześciu zawodników z piętnastu reprezentacji.
Rekordy
Rekord świata | Lee Evans (USA) | 43,86 | Meksyk, Meksyk | 18.10.1968[1] |
Rekord Europy | Wiktor Markin (SUN) | 44,60 | Moskwa, ZSRR | 30.07.1980[2] |
Rekord mistrzostw | Karl Honz (FRG) | 45,04 | Rzym, Włochy | 04.09.1974[3] |
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano cztery biegi eliminacyjne. Do półfinałów awansowało po trzech najlepszych zawodników każdego biegu eliminacyjnego (Q) oraz czterech spośród pozostałych z najlepszymi czasami (q).
Bieg 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hartmut Weber | 45,90 | Q |
2 | David Jenkins | 46,13 | Q |
3 | Pawieł Konowałow | 46,23 | Q |
4 | Sándor Újhelyi | 46,46 | q |
5 | Didier Dubois | 46,51 | q |
6 | Benjamín González | 47,00 | |
7 | Hannu Mykrä | 47,16 |
Bieg 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Phil Brown | 46,52 | Q |
2 | Wiktor Markin | 46,53 | Q |
3 | Roberto Ribaud | 46,57 | Q |
4 | Oddur Sigurðsson | 46,63 | q |
5 | Andrzej Stępień | 46,65 | q |
6 | Hector Llatser | 47,46 | |
7 | José Carvalho | 47,92 |
Bieg 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Željko Knapić | 46,71 | Q |
2 | Mauro Zuliani | 46,72 | Q |
3 | Aleksandr Troszcziło | 46,74 | Q |
4 | Ryszard Podlas | 46,88 | |
5 | Eric Josjö | 46,91 | |
6 | Edgar Nakladal | 47,30 | |
7 | Paul Bourdin | 47,43 |
Bieg 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Todd Bennett | 46,16 | Q |
2 | Andreas Knebel | 46,32 | Q |
3 | Thomas Giessing | 46,41 | Q |
4 | Roberto Tozzi | 46,65 | |
5 | Jacques Borlée | 47,52 |
Półfinały
Rozegrano dwa półfinały. Do finału awansowało po czterech najlepszych zawodników każdego biegu półfinałowego (Q).
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hartmut Weber | 46,13 | Q |
2 | Andreas Knebel | 46,30 | Q |
3 | Pawieł Konowałow | 46,32 | Q |
4 | Aleksandr Troszcziło | 46,40 | Q |
5 | Mauro Zuliani | 46,44 | |
6 | Todd Bennett | 46,84 | |
7 | Andrzej Stępień | 47,28 | |
8 | Oddur Sigurðsson | 47,35 |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Wiktor Markin | 45,99 | Q |
2 | Phil Brown | 46,14 | Q |
3 | Željko Knapić | 46,24 | Q |
4 | Thomas Giessing | 46,43 | Q |
5 | Didier Dubois | 46,56 | |
6 | Roberto Ribaud | 46,58 | |
7 | Sándor Újhelyi | 46,59 | |
8 | David Jenkins | 47,04 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Hartmut Weber | 44,72 | |
2 | Andreas Knebel | 45,29 | |
3 | Wiktor Markin | 45,30 | |
4 | Phil Brown | 45,45 | |
5 | Aleksandr Troszcziło | 45,67 | |
6 | Pawieł Konowałow | 45,84 | |
7 | Željko Knapić | 46,20 | |
8 | Thomas Giessing | 48,70 |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 53 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ José María García , Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016), rfea.es, s. 10 [dostęp 2021-02-02] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 684 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
Bibliografia
- Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 562 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- European Athletics Championships – Athína 1982, European Athletics [dostęp 2021-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26] (ang.).
- Jacek Żemantowski. 400 m. „Lekkoatletyka”. XXVII (5), s. 10–11, październik 1982. Jacek Żemantowski (red. naczelny). Warszawa: RSW Prasa–Książka–Ruch. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flaga Finlandii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Sport records icon to be used for championship records.