Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1988
| |||
Dyscyplina | piłka nożna | ||
---|---|---|---|
Organizator | UEFA | ||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | RFN | ||
Otwarcie | 10 czerwca 1988, Düsseldorf | ||
Zamknięcie (finał) | 25 czerwca 1988, Monachium | ||
Liczba drużyn | 8 (z 1 konfederacji) | ||
Liczba aren | 8 (w 8 miastach) | ||
I miejsce | Holandia | ||
II miejsce | ZSRR | ||
III miejsce | RFN Włochy | ||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 15 | ||
Liczba bramek | 34 (2,27 na mecz) | ||
Oglądalność | 849 844 (56 656 na mecz) | ||
Król strzelców | Marco van Basten (5 goli) |
Decyzją Komitetu Wykonawczego UEFA z dnia 15 marca 1985 roku ósme finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej odbyły się w roku 1988 na stadionach Republiki Federalnej Niemiec. Mecz otwarcia miał miejsce 10 czerwca 1988 roku na stadionie Rheinstadion w Düsseldorfie. Finał rozegrano 25 czerwca na Stadionie Olimpijskim w Monachium. W turnieju udział wzięło osiem drużyn. Ekipa zachodnioniemiecka nie brała udziału w eliminacjach, ponieważ była gospodarzem turnieju. Pozostałe drużyny o prawo występu walczyły w grach eliminacyjnych, które rozpoczęły się 10 września 1986 roku. Jedyny jak dotąd tytuł mistrzowski zdobyła reprezentacja Holandii.
Eliminacje
W eliminacjach do turnieju finałowego udział wzięły 32 reprezentacje, które podzielono na 7 grup. Do turnieju awansowali jedynie zwycięzcy grupy. Zespół zachodnioniemiecki jako gospodarz miał zapewnione miejsce w turnieju bez konieczności grania w eliminacjach. Ostatni mecz kwalifikacyjny rozegrano w dniu 20 grudnia 1987 roku, kiedy to reprezentacja Malty walczyła o punkty z reprezentacją Portugalii (mecz zakończył się zwycięstwem Portugalii 1:0). W turnieju finałowym udział wzięły następujące reprezentacje narodowe:
- zespół Anglii (w czwartej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Jugosławii, Irlandii Północnej oraz Turcji)
- zespół Danii (w szóstej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Czechosłowacji, Walii oraz Finlandii)
- zespół Irlandii (w siódmej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Bułgarii, Belgii, Szkocji oraz Luksemburga)
- zespół Hiszpanii (w pierwszej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Rumunii, Austrii oraz Albanii)
- zespół Holandii (w piątej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Grecji, Węgier, Polski oraz Cypru)
- zespół Włoch (w drugiej grupie eliminacyjnej pokonał zespoły Szwecji, Portugalii, Szwajcarii oraz Malty)
- zespół Związku Radzieckiego (w trzeciej grupie eliminacyjnej pokonał zespoły Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Francji, Islandii oraz Norwegii)
1 grupa eliminacyjna:
10 września 1986: Rumunia – Austria 4:0
15 października 1986: Austria – Albania 3:0
12 listopada 1986: Hiszpania – Rumunia 1:0
3 grudnia 1986: Albania – Hiszpania 1:2
25 marca 1987: Rumunia – Albania 5:1
1 kwietnia 1987: Austria – Hiszpania 2:3
29 kwietnia 1987: Albania – Austria 0:1
29 kwietnia 1987: Rumunia – Hiszpania 3:1
14 października 1987: Hiszpania – Austria 2:0
28 października 1987: Albania – Rumunia 0:1
18 listopada 1987: Hiszpania – Albania 5:0
18 listopada 1987: Austria – Rumunia 0:0
Msc. | Kraj | Mecze | Pkt. | Zw. | Rem. | Por. | Bramki |
1. | Hiszpania | 6 | 10 | 5 | 0 | 1 | 14:6 |
2. | Rumunia | 6 | 9 | 4 | 1 | 1 | 13:3 |
3. | Austria | 6 | 5 | 2 | 1 | 3 | 6:9 |
4. | Albania | 6 | 0 | 0 | 0 | 6 | 2:17 |
Stadiony
- Müngersdorfer Stadion (wybudowany w Kolonii w roku 1923, może pomieścić 47 tys. osób)
- Neckarstadion (wybudowany w Stuttgarcie w roku 1933, może pomieścić 50 tys. osób)
- Niedersachsenstadion (wybudowany w Hanowerze w roku 1954, może pomieścić 50 423 osób)
- Olympiastadion (wybudowany w Monachium w roku 1972, może pomieścić 69 tys. osób)
- Parkstadion (wybudowany w Gelsenkirchen w roku 1972, może pomieścić 62 tys. osób)
- Rheinstadion (wybudowany w Düsseldorfie w roku 1926, może pomieścić 55 850 osób)
- Volksparkstadion (wybudowany w Hamburgu w roku 1953, może pomieścić 61 200 osób)
- Waldstadion (wybudowany we Frankfurcie w roku 1925, może pomieścić 61 tys. osób)
Sędziowie
- Emilio Soriano Aladrén (Hiszpania)
- Horst Brummeier (Austria)
- Paolo Casarin (Włochy)
- Erik Fredriksson (Szwecja)
- Bruno Galler (Szwajcaria)
- Keith Hackett (Anglia)
- Ioan Igna (Rumunia)
- Siegfried Kirschen (NRD)
- Dieter Pauly (RFN)
- Alexis Ponnet (Belgia)
- José Rosa dos Santos (Portugalia)
- Albert Thomas (Holandia)
- Bob Valentine (Szkocja)
- Michel Vautrot (Francja)
Faza grupowa
Legenda do tabelek:
- Pkt – liczba punktów
- M – liczba meczów
- W – zwycięstwa
- R – remisy
- P – porażki
- Br+ – bramki zdobyte
- Br− – bramki stracone
- +/− – różnica bramek
Dwie pierwsze drużyny z każdej grupy awansowały do dalszych gier.
awans do półfinału |
odpadnięcie z turnieju |
Na mistrzostwach Europy w latach 1980-1992 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano |
Grupa A
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
RFN | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 5 | 1 | 4 |
Włochy | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 1 | 3 |
Hiszpania | 2 | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 5 | -2 |
Dania | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 7 | -5 |
- 10 czerwca
- godz. 20:15, Düsseldorf: RFN – Włochy 1:1 (0:0)
- 0:1 Roberto Mancini 52'
- 1:1 Andreas Brehme 55'
- sędziował: Keith Hackett
- widzów: 62 552 osób
- 11 czerwca
- godz. 15:30, Hanower: Dania – Hiszpania 2:3 (1:1)
- 0:1 Míchel 5'
- 1:1 Michael Laudrup 24'
- 1:2 Emilio Butragueño 53'
- 1:3 Rafael Gordillo 66'
- 2:3 Flemming Povlsen 82'
- sędziował: Albert Thomas
- widzów: 60 366 osób
- 14 czerwca
- godz. 17:15, Gelsenkirchen: RFN – Dania 2:0 (1:0)
- 1:0 Jürgen Klinsmann 10'
- 2:0 Olaf Thon 85'
- sędziował: Bob Valentine
- widzów: 64 812 osób
- godz. 20:15, Frankfurt: Włochy – Hiszpania 1:0 (0:0)
- 1:0 Gianluca Vialli 73'
- sędziował: Erik Fredriksson
- widzów: 51 790 osób
- 17 czerwca
- godz. 20:15, Monachium: RFN – Hiszpania 2:0 (1:0)
- 1:0 Rudi Völler 29'
- 2:0 Rudi Völler 51'
- sędziował: Michel Vautrot
- widzów: 72 308 osób
- godz. 20:15, Kolonia: Włochy – Dania 2:0 (0:0)
- 1:0 Alessandro Altobelli 67'
- 2:0 Luigi de Agostini 87'
- sędziował: Bruno Galler
- widzów: 53 951 osób
Grupa B
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ZSRR | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 5 | 2 | 3 |
Holandia | 4 | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 2 | 2 |
Irlandia | 3 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 0 |
Anglia | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 7 | -5 |
- 12 czerwca
- godz. 15:30, Stuttgart: Anglia – Irlandia 0:1 (0:1)
- 0:1 Ray Houghton 6'
- sędziował: Siegfried Kirschen
- widzów: 51 573 osób
- godz. 20:15, Kolonia: Holandia – Związek Radziecki 0:1 (0:0)
- 0:1 Wasilij Rac 52'
- sędziował: Dieter Pauly
- widzów: 60 tys. osób
- 15 czerwca
- godz. 17:15, Düsseldorf: Anglia – Holandia 1:3 (0:1)
- 0:1 Marco van Basten 44'
- 1:1 Bryan Robson 53'
- 1:2 Marco van Basten 71'
- 1:3 Marco van Basten 75'
- sędziował: Paolo Casarin
- widzów: 63 940 osób
- godz. 20:15, Hanower: Irlandia – Związek Radziecki 1:1 (1:0)
- 1:0 Ronnie Whelan 38'
- 1:1 Ołeh Protasow 74'
- sędziował: Emilio Soriano Aladrén
- widzów: 38 308 osób
- 18 czerwca
- godz. 15:30, Frankfurt: Anglia – Związek Radziecki 1:3 (1:2)
- 0:1 Siarhiej Alejnikau 3'
- 1:1 Tony Adams 16'
- 1:2 Ołeksij Mychajłyczenko 28'
- 1:3 Wiktor Pasulko 72'
- sędziował: José Rosa dos Santos
- widzów: 53 tys. osób
- godz. 15:30, Gelsenkirchen: Irlandia – Holandia 0:1 (0:0)
- 0:1 Wim Kieft 82'
- sędziował: Horst Brummeier
- widzów: 70 800 osób
Faza pucharowa
Półfinały | Finał | ||||||
21 czerwca – Hamburg | |||||||
1A RFN | 1 | ||||||
2B Holandia | 2 | ||||||
25 czerwca – Monachium | |||||||
ZSRR | 0 | ||||||
Holandia | 2 | ||||||
22 czerwca – Stuttgart | |||||||
1B ZSRR | 2 | ||||||
2A Włochy | 0 |
Półfinały
21 czerwca 1988 | RFN Lothar Matthäus 55' | 1-2 0-0 | Holandia | Hamburg Widzów: 61 330 Sędzia: Ioan Igna |
22 czerwca 1988 | ZSRR | 2-0 0-0 | Włochy | Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 61 606 Sędzia: Alexis Ponnet |
Finał
25 czerwca 1988 finał Euro 1988 | ZSRR | 0-2 0-1 | Holandia | Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 72,308 Sędzia: Michel Vautrot |
|
|
HOLANDIA
PIERWSZY TYTUŁ MISTRZA EUROPY
Strzelcy
- 5 goli:
- 2 gole:
- 1 gol:
- Tony Adams
- Siarhiej Alejnikau
- Alessandro Altobelli
- Andreas Brehme
- Emilio Butragueño
- Luigi De Agostini
- Rafael Gordillo
- Ruud Gullit
- Ray Houghton
- Wim Kieft
- Ronald Koeman
- Jürgen Klinsmann
- Michael Laudrup
- Hennadij Łytowczenko
- Roberto Mancini
- Míchel
- Lothar Matthäus
- Ołeksij Mychajłyczenko
- Wiktor Pasulko
- Flemming Povlsen
- Wasilij Rac
- Bryan Robson
- Olaf Thon
- Gianluca Vialli
- Ronnie Whelan
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Autor: Nationaal Archief, Licencja: CC0
EK voetbal in West Duitsland; Nederland tegen Ierland 1 Van Basten, Rijkaard, R. Koeman, E. Koeman, Gullit en Van Breukelen
Autor: Queix, Licencja: CC BY-SA 3.0
Euro 1988 final line-up (NED-URS)