Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1988
| |||
![]() | |||
Dyscyplina | piłka nożna | ||
---|---|---|---|
Organizator | UEFA | ||
Szczegóły turnieju | |||
![]() | |||
Gospodarz | ![]() | ||
Otwarcie | 10 czerwca 1988, Düsseldorf | ||
Zamknięcie (finał) | 25 czerwca 1988, Monachium | ||
Liczba drużyn | 8 (z 1 konfederacji) | ||
Liczba aren | 8 (w 8 miastach) | ||
I miejsce | ![]() | ||
II miejsce | ![]() | ||
III miejsce | ![]() ![]() | ||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 15 | ||
Liczba bramek | 34 (2,27 na mecz) | ||
Oglądalność | 849 844 (56 656 na mecz) | ||
Król strzelców | Marco van Basten (5 goli) |
Decyzją Komitetu Wykonawczego UEFA z dnia 15 marca 1985 roku ósme finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej odbyły się w roku 1988 na stadionach Republiki Federalnej Niemiec. Mecz otwarcia miał miejsce 10 czerwca 1988 roku na stadionie Rheinstadion w Düsseldorfie. Finał rozegrano 25 czerwca na Stadionie Olimpijskim w Monachium. W turnieju udział wzięło osiem drużyn. Ekipa zachodnioniemiecka nie brała udziału w eliminacjach, ponieważ była gospodarzem turnieju. Pozostałe drużyny o prawo występu walczyły w grach eliminacyjnych, które rozpoczęły się 10 września 1986 roku. Jedyny jak dotąd tytuł mistrzowski zdobyła reprezentacja Holandii.
Eliminacje
W eliminacjach do turnieju finałowego udział wzięły 32 reprezentacje, które podzielono na 7 grup. Do turnieju awansowali jedynie zwycięzcy grupy. Zespół zachodnioniemiecki jako gospodarz miał zapewnione miejsce w turnieju bez konieczności grania w eliminacjach. Ostatni mecz kwalifikacyjny rozegrano w dniu 20 grudnia 1987 roku, kiedy to reprezentacja Malty walczyła o punkty z reprezentacją Portugalii (mecz zakończył się zwycięstwem Portugalii 1:0). W turnieju finałowym udział wzięły następujące reprezentacje narodowe:
- zespół Anglii (w czwartej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Jugosławii, Irlandii Północnej oraz Turcji)
- zespół Danii (w szóstej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Czechosłowacji, Walii oraz Finlandii)
- zespół Irlandii (w siódmej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Bułgarii, Belgii, Szkocji oraz Luksemburga)
- zespół Hiszpanii (w pierwszej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Rumunii, Austrii oraz Albanii)
- zespół Holandii (w piątej grupie eliminacyjnej wyprzedził zespoły Grecji, Węgier, Polski oraz Cypru)
- zespół Włoch (w drugiej grupie eliminacyjnej pokonał zespoły Szwecji, Portugalii, Szwajcarii oraz Malty)
- zespół Związku Radzieckiego (w trzeciej grupie eliminacyjnej pokonał zespoły Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Francji, Islandii oraz Norwegii)
1 grupa eliminacyjna:
10 września 1986: Rumunia – Austria 4:0
15 października 1986: Austria – Albania 3:0
12 listopada 1986: Hiszpania – Rumunia 1:0
3 grudnia 1986: Albania – Hiszpania 1:2
25 marca 1987: Rumunia – Albania 5:1
1 kwietnia 1987: Austria – Hiszpania 2:3
29 kwietnia 1987: Albania – Austria 0:1
29 kwietnia 1987: Rumunia – Hiszpania 3:1
14 października 1987: Hiszpania – Austria 2:0
28 października 1987: Albania – Rumunia 0:1
18 listopada 1987: Hiszpania – Albania 5:0
18 listopada 1987: Austria – Rumunia 0:0
Msc. | Kraj | Mecze | Pkt. | Zw. | Rem. | Por. | Bramki |
1. | Hiszpania | 6 | 10 | 5 | 0 | 1 | 14:6 |
2. | Rumunia | 6 | 9 | 4 | 1 | 1 | 13:3 |
3. | Austria | 6 | 5 | 2 | 1 | 3 | 6:9 |
4. | Albania | 6 | 0 | 0 | 0 | 6 | 2:17 |
Stadiony
- Müngersdorfer Stadion (wybudowany w Kolonii w roku 1923, może pomieścić 47 tys. osób)
- Neckarstadion (wybudowany w Stuttgarcie w roku 1933, może pomieścić 50 tys. osób)
- Niedersachsenstadion (wybudowany w Hanowerze w roku 1954, może pomieścić 50 423 osób)
- Olympiastadion (wybudowany w Monachium w roku 1972, może pomieścić 69 tys. osób)
- Parkstadion (wybudowany w Gelsenkirchen w roku 1972, może pomieścić 62 tys. osób)
- Rheinstadion (wybudowany w Düsseldorfie w roku 1926, może pomieścić 55 850 osób)
- Volksparkstadion (wybudowany w Hamburgu w roku 1953, może pomieścić 61 200 osób)
- Waldstadion (wybudowany we Frankfurcie w roku 1925, może pomieścić 61 tys. osób)
Sędziowie
- Emilio Soriano Aladrén (Hiszpania)
- Horst Brummeier (Austria)
- Paolo Casarin (Włochy)
- Erik Fredriksson (Szwecja)
- Bruno Galler (Szwajcaria)
- Keith Hackett (Anglia)
- Ioan Igna (Rumunia)
- Siegfried Kirschen (NRD)
- Dieter Pauly (RFN)
- Alexis Ponnet (Belgia)
- José Rosa dos Santos (Portugalia)
- Albert Thomas (Holandia)
- Bob Valentine (Szkocja)
- Michel Vautrot (Francja)
Faza grupowa
Legenda do tabelek:
- Pkt – liczba punktów
- M – liczba meczów
- W – zwycięstwa
- R – remisy
- P – porażki
- Br+ – bramki zdobyte
- Br− – bramki stracone
- +/− – różnica bramek
Dwie pierwsze drużyny z każdej grupy awansowały do dalszych gier.
awans do półfinału |
odpadnięcie z turnieju |
Na mistrzostwach Europy w latach 1980-1992 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano |
Grupa A
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 5 | 1 | 4 |
![]() | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 1 | 3 |
![]() | 2 | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 5 | -2 |
![]() | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 7 | -5 |
- 10 czerwca
- godz. 20:15, Düsseldorf: RFN – Włochy 1:1 (0:0)
- 0:1 Roberto Mancini 52'
- 1:1 Andreas Brehme 55'
- sędziował: Keith Hackett
- widzów: 62 552 osób
- 11 czerwca
- godz. 15:30, Hanower: Dania – Hiszpania 2:3 (1:1)
- 0:1 Míchel 5'
- 1:1 Michael Laudrup 24'
- 1:2 Emilio Butragueño 53'
- 1:3 Rafael Gordillo 66'
- 2:3 Flemming Povlsen 82'
- sędziował: Albert Thomas
- widzów: 60 366 osób
- 14 czerwca
- godz. 17:15, Gelsenkirchen: RFN – Dania 2:0 (1:0)
- 1:0 Jürgen Klinsmann 10'
- 2:0 Olaf Thon 85'
- sędziował: Bob Valentine
- widzów: 64 812 osób
- godz. 20:15, Frankfurt: Włochy – Hiszpania 1:0 (0:0)
- 1:0 Gianluca Vialli 73'
- sędziował: Erik Fredriksson
- widzów: 51 790 osób
- 17 czerwca
- godz. 20:15, Monachium: RFN – Hiszpania 2:0 (1:0)
- 1:0 Rudi Völler 29'
- 2:0 Rudi Völler 51'
- sędziował: Michel Vautrot
- widzów: 72 308 osób
- godz. 20:15, Kolonia: Włochy – Dania 2:0 (0:0)
- 1:0 Alessandro Altobelli 67'
- 2:0 Luigi de Agostini 87'
- sędziował: Bruno Galler
- widzów: 53 951 osób
Grupa B
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | 5 | 2 | 3 |
![]() | 4 | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 2 | 2 |
![]() | 3 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 0 |
![]() | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 7 | -5 |
- 12 czerwca
- godz. 15:30, Stuttgart: Anglia – Irlandia 0:1 (0:1)
- 0:1 Ray Houghton 6'
- sędziował: Siegfried Kirschen
- widzów: 51 573 osób
- godz. 20:15, Kolonia: Holandia – Związek Radziecki 0:1 (0:0)
- 0:1 Wasilij Rac 52'
- sędziował: Dieter Pauly
- widzów: 60 tys. osób
- 15 czerwca
- godz. 17:15, Düsseldorf: Anglia – Holandia 1:3 (0:1)
- 0:1 Marco van Basten 44'
- 1:1 Bryan Robson 53'
- 1:2 Marco van Basten 71'
- 1:3 Marco van Basten 75'
- sędziował: Paolo Casarin
- widzów: 63 940 osób
- godz. 20:15, Hanower: Irlandia – Związek Radziecki 1:1 (1:0)
- 1:0 Ronnie Whelan 38'
- 1:1 Ołeh Protasow 74'
- sędziował: Emilio Soriano Aladrén
- widzów: 38 308 osób
- 18 czerwca
- godz. 15:30, Frankfurt: Anglia – Związek Radziecki 1:3 (1:2)
- 0:1 Siarhiej Alejnikau 3'
- 1:1 Tony Adams 16'
- 1:2 Ołeksij Mychajłyczenko 28'
- 1:3 Wiktor Pasulko 72'
- sędziował: José Rosa dos Santos
- widzów: 53 tys. osób
- godz. 15:30, Gelsenkirchen: Irlandia – Holandia 0:1 (0:0)
- 0:1 Wim Kieft 82'
- sędziował: Horst Brummeier
- widzów: 70 800 osób
Faza pucharowa
Półfinały | Finał | ||||||
21 czerwca – Hamburg | |||||||
1A ![]() | 1 | ||||||
2B ![]() | 2 | ||||||
25 czerwca – Monachium | |||||||
![]() | 0 | ||||||
![]() | 2 | ||||||
22 czerwca – Stuttgart | |||||||
1B ![]() | 2 | ||||||
2A ![]() | 0 |
Półfinały
21 czerwca 1988 | ![]() | 1-2 0-0 | ![]() | Hamburg Widzów: 61 330 Sędzia: Ioan Igna |
22 czerwca 1988 | ![]() | 2-0 0-0 | ![]() | Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 61 606 Sędzia: Alexis Ponnet |
Finał
25 czerwca 1988 finał Euro 1988 | ZSRR ![]() | 0-2 0-1 | ![]() | Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 72,308 Sędzia: ![]() |
| ![]() |
|
HOLANDIA
PIERWSZY TYTUŁ MISTRZA EUROPY
Strzelcy
- 5 goli:
- 2 gole:
- 1 gol:
Tony Adams
Siarhiej Alejnikau
Alessandro Altobelli
Andreas Brehme
Emilio Butragueño
Luigi De Agostini
Rafael Gordillo
Ruud Gullit
Ray Houghton
Wim Kieft
Ronald Koeman
Jürgen Klinsmann
Michael Laudrup
Hennadij Łytowczenko
Roberto Mancini
Míchel
Lothar Matthäus
Ołeksij Mychajłyczenko
Wiktor Pasulko
Flemming Povlsen
Wasilij Rac
Bryan Robson
Olaf Thon
Gianluca Vialli
Ronnie Whelan
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Autor: Nationaal Archief, Licencja: CC0
EK voetbal in West Duitsland; Nederland tegen Ierland 1 Van Basten, Rijkaard, R. Koeman, E. Koeman, Gullit en Van Breukelen
Autor: Queix, Licencja: CC BY-SA 3.0
Euro 1988 final line-up (NED-URS)