Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018

Sevens Grand Prix Series 2018

2017 2019
Szczegóły
Organizacja	Europa
Termin	20 maja – 9 września 2018
Zwycięzca	Irlandia

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018 – siedemnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie ośmiu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 20 maja do 9 września 2018 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.

Cykl zdominowały reprezentacje Irlandii oraz Niemiec, które trzykrotnie spotykały się w finałach, a za każdym razem górą byli Irlandczycy, co wraz z trzecim miejscem w Exeter dało im wyraźny triumf w całym sezonie. Słabszy w wykonaniu obu tych zespołów był turniej w Anglii, w którym zwyciężyli gospodarze, plasując się ostatecznie na czwartym miejscu klasyfikacji generalnej, a w walce o brązowy medal mistrzostw wyprzedzili ich dwoma punktami Rosjanie. Miejsce w turnieju kwalifikacyjnym do World Rugby Sevens Series (2019/2020) otrzymała czołowa trójka sezonu, relegowana została natomiast Szwecja, bowiem najsłabsza w gronie elity Polska nie była brana pod uwagę z uwagi na fakt bycia gospodarzem jednego z turniejów^{[1][2][3][4][5][6][7][8][9]}.

Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie^{[10][11][12][13]}.

Informacje ogólne

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie ośmiu turniejów – czterech w GPS oraz czterech w niższych dywizjach^[14][15][16].

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu czterech turniejów w okresie od czerwca do września – w Moskwie, Marcoussis, Exeter i Łodzi – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca^[17]:

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa ósemka awansowała do ćwierćfinałów, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie^[18]:

1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
4. większej liczby zdobytych punktów;
5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci^[19].

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku^[20].

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści obu poziomów Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów^[21][15].

Turnieje

Moskwa (19–20 maja)

Miejsce Reprezentacja 1  Irlandia 2  Niemcy 3  Włochy 4  Francja 5  Rosja 6  Anglia 7  Hiszpania 8  Portugalia 9  Walia 10  Szwecja 11  Gruzja 12  Polska

Półfinały Finał               20 maja 2018   Niemcy 22     Włochy 7     20 maja 2018       Niemcy 7     Irlandia 28     Mecz o 3. miejsce 20 maja 2018 20 maja 2018   Irlandia 31   Włochy  14   Francja 0     Francja  5

Marcoussis (30 czerwca – 1 lipca)

Miejsce Reprezentacja 1  Irlandia 2  Niemcy 3  Anglia 4  Rosja 5  Portugalia 6  Francja 7  Włochy 8  Walia 9  Polska 10  Gruzja 11  Hiszpania 12  Szwecja

Półfinały Finał               01 lipca 2018   Irlandia 35     Rosja 0     01 lipca 2018       Irlandia 49     Niemcy 7     Mecz o 3. miejsce 01 lipca 2018 01 lipca 2018   Niemcy 12   Rosja  12   Anglia 10     Anglia  26

Exeter (7–8 lipca)

Miejsce Reprezentacja 1  Anglia 2  Rosja 3  Irlandia 4  Portugalia 5  Walia 6  Gruzja 7  Francja 8  Niemcy 9  Hiszpania 10  Włochy 11  Polska 12  Szwecja

Półfinały Finał               08 lipca 2018   Irlandia 19     Anglia 31     08 lipca 2018       Anglia 15     Rosja 5     Mecz o 3. miejsce 08 lipca 2018 08 lipca 2018   Portugalia 14   Irlandia  29   Rosja 17     Portugalia  7

Łódź (8–9 września)

Miejsce Reprezentacja 1  Irlandia 2  Niemcy 3  Portugalia 4  Francja 5  Rosja 6  Hiszpania 7  Anglia 8  Szwecja 9  Gruzja 10  Włochy 11  Walia 12  Polska

Półfinały Finał               09 września 2018   Portugalia 7     Niemcy 14     09 września 2018       Niemcy 5     Irlandia 35     Mecz o 3. miejsce 09 września 2018 09 września 2018   Francja 0   Portugalia  26   Irlandia 42     Francja  14

Klasyfikacja końcowa

Poz.	Drużyna	Punkty
		MOS	MCS	EXE	LDZ	Ogółem
	Irlandia	20	20	16	20	76
	Niemcy	18	18	6	18	60
	Rosja	12	14	18	12	56
4	Anglia	10	16	20	8	54
5	Portugalia	6	12	14	16	48
6	Francja	14	10	8	14	46
7	Włochy	16	8	3	3	30
8	Walia	4	6	12	2	24
9	Hiszpania	8	2	4	10	24
10	Gruzja	2	3	10	4	19
11	Szwecja	3	1	1	6	11
12	Polska	1	4	2	1	8

Przypisy

Bibliografia

• 2018 - MEN 7S - GRAND PRIX SERIES (ang.). rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-10)].
• 2018 RUGBY EUROPE MEN’S SENIOR SEVENS GRAND PRIX SERIES (GPS) COMPETITION’S MANUAL (ang.). rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-18)].

Linki zewnętrzne

• Strona Rugby Europe (ang. • fr.)