Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2019

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2019

Sevens Grand Prix Series 2019

2018 2020
Szczegóły
Organizacja	Europa
Termin	22 czerwca – 21 lipca 2019
Zwycięzca	Niemcy

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2019 – osiemnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie pięciu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 8 czerwca do 22 lipca 2019 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków. Zawody służyły również jako czwarty etap kwalifikacji do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020.

Przedzielony europejskim turniejem kwalifikacyjnym do LIO 2020 sezon był nierówny w wykonaniu większości zespołów. Pierwszy w historii kontynentalnego czempionatu tytuł zdobyli Niemcy, którzy po czwartym miejscu w otwierających zawodach zwyciężyli w drugich. Srebrne medale otrzymali triumfatorzy pierwszego turnieju, Francuzi, brązowe zaś Irlandczycy. Miejsce w turnieju kwalifikacyjnym do World Rugby Sevens Series (2020/2021) otrzymała czołowa trójka sezonu, niebędąca stałymi uczestnikami światowego cyklu, relegowana została natomiast Rumunia^[1][2][3].

Informacje ogólne

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie pięciu turniejów – dwóch w GPS oraz trzech w niższych dywizjach^[4][5].

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów w okresie od czerwca do lipca – w Moskwie i Łodzi – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca^[6]:

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa ósemka awansowała do ćwierćfinałów, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie^[7]:

1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
4. większej liczby zdobytych punktów;
5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci^[8].

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników^[9]. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku^[10].

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów^[11].

W tym sezonie stawką zawodów prócz medali mistrzostw kontynentu stawką był także awans do europejskiego turnieju kwalifikacyjnego do LIO 2020, również dla zespołów z niższych poziomów rozgrywek. Prawo udziału w nim uzyskało dziewięć zespołów z GPS – prócz Walii i drużyn już zakwalifikowanych z World Rugby Sevens Series (2018/2019) – finaliści Trophy i triumfator Conference^[12].

Turnieje

Moskwa (22–23 czerwca)

Miejsce Reprezentacja 1  Francja 2  Irlandia 3  Anglia 4  Niemcy 5  Walia 6  Hiszpania 7  Portugalia 8  Włochy 9  Rosja 10  Gruzja 11  Polska 12  Rumunia

Półfinały Finał               23 czerwca 2019   Francja 24     Anglia 19     23 czerwca 2019       Francja 31     Irlandia 26     Mecz o 3. miejsce 23 czerwca 2019 23 czerwca 2019   Niemcy 10   Anglia  24   Irlandia 17     Niemcy  14

Łódź (20–21 lipca)

Miejsce Reprezentacja 1  Niemcy 2  Hiszpania 3  Włochy 4  Irlandia 5  Francja 6  Walia 7  Portugalia 8  Gruzja 9  Rosja 10  Anglia 11  Polska 12  Rumunia

Półfinały Finał               21 lipca 2019   Hiszpania 12     Włochy 7     21 lipca 2019       Hiszpania 14     Niemcy 28     Mecz o 3. miejsce 21 lipca 2019 21 lipca 2019   Irlandia 7   Włochy  21   Niemcy 17     Irlandia  12

Klasyfikacja końcowa

Poz.	Drużyna	Punkty
		MOS	LDZ	Ogółem
	Niemcy	14	20	34
	Francja	20	12	32
	Irlandia	18	14	32
4	Hiszpania	10	18	28
5	Walia	12	10	22
6	Włochy	6	16	22
7	Anglia	16	3	19
8	Portugalia	8	8	16
9	Gruzja	3	6	9
10	Rosja	4	4	8
11	Polska	2	2	4
12	Rumunia	1	1	2

Przypisy

Bibliografia

• 2019 - MEN7S - GRAND PRIX SERIES (ang.). rugbyeurope.eu. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-07)].
• 2019 RUGBY EUROPE 7s Men & Women COMPETITIONS MANUAL (ang.). rugbyeurope.eu. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-02)].

Linki zewnętrzne

• Strona Rugby Europe (ang. • fr.)