Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2022

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2022

Sevens Grand Prix Series 2022

2021 2023
Szczegóły
Organizator	Rugby Europe
Edycja	20
Liczba zespołów	42
Termin	4 czerwca – 3 lipca 2022
Liczba stadionów	6 (w 6 miejscowościach)
Zwycięzca	Hiszpania

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2022 – dwudzieste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie sześciu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 4 czerwca – 3 lipca 2022 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dziesięć zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.

Najrówniejszą formę w cyklu zaprezentowali Hiszpanie, którzy jako jedyni zagrali w obu finałach – wygrywając jeden z nich – broniąc tym samym tytułu sprzed roku, kolejne miejsca na podium zajęli zaś ich finałowi rywale – Niemcy i Francuzi^[1][2]. Z niższych poziomów rozgrywkowych awans uzyskały Irlandia, Anglia, Walia i Rumunia^[3], Szwajcaria i Mołdawia^[4] oraz Malta^[5].

Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie^[6][7][8]. Wyróżniającymi się zawodnikami w mistrzowskich turniejach byli Jerry Surumi, Jack Hunt i Joris Simon^[9], a na poziomie Trophy Jordan Conroy, Joe Browning i Cole Swannack^[10].

Informacje ogólne

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie sześciu turniejów – dwóch w GPS oraz czterech w niższych dywizjach – ich harmonogram opublikowano na początku kwietnia 2022 roku^[11], odebrane Rosji zawody zostały zorganizowane w Polsce^[12].

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów na przełomie czerwca i lipca – w Lizbonie i Krakowie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na dwie pięciozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – z awansem do półfinałów dla czołowej dwójki z każdej z grup bądź też z walką o poszczególne miejsca dla zespołów z tych samych pozycji. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:

1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
4. większej liczby zdobytych punktów;
5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści Conference.

W tym sezonie stawką zawodów prócz medali mistrzostw kontynentu stawką był także awans do europejskiego turnieju kwalifikacyjnego do Pucharu Świata 2022, również dla zespołów z niższych poziomów rozgrywek. Prawo udziału w nim uzyskało dziewięć zespołów z GPS – prócz mającej zagwarantowany awans Francji – a także Irlandia i Walia oraz najlepsza reprezentacja spośród pozostałych niebrytyjskich drużyn z poziomu Trophy​^[13].

Turnieje

Lizbona (25–26 czerwca)

Miejsce Reprezentacja 1  Niemcy 2  Hiszpania 3  Włochy 4  Belgia 5  Francja 6  Portugalia 7  Litwa 8  Czechy

Kraków (1–3 lipca)

Miejsce Reprezentacja 1  Hiszpania 2  Francja 3  Niemcy 4  Portugalia 5  Belgia 6  Gruzja 7  Włochy 8  Litwa

Półfinały Finał               3 lipca 2022   Niemcy 10     Hiszpania 31     3 lipca 2022       Hiszpania 29     Francja 7     Mecz o 3. miejsce 3 lipca 2022 3 lipca 2022   Francja 26   Niemcy  24   Portugalia 14     Portugalia  14

Klasyfikacja końcowa

Poz.	Drużyna	Punkty
		LIZ	KRA	Ogółem
	Hiszpania	18	20	38
	Niemcy	20	16	36
	Francja	12	18	30
4	Belgia	14	12	26
5	Włochy	16	8	24
6	Portugalia	10	14	24
7	Litwa	8	6	14
8	Gruzja	4	10	14
9	Czechy	6	4	10
10	Polska	3	3	6

Przypisy

Bibliografia

• Men's 7s Championship 2022. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-04)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Strona Rugby Europe (ang. • fr.)