Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkoatletyce 1920

1. Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkoatletyce
	1921
	1921
Data	16-18 lipca 1920
Gospodarz	Lwów
Stadion	Stadion Pogoni Lwów

Zdzisław Latawiec, zdobywca trzech złotych i jednego srebrnego medalu

1. Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkoatletyce właściwie Mistrzostwa Główne Polski^[1] – zawody lekkoatletyczne, które zostały rozegrane w dniach 16 – 18 lipca 1920 roku we Lwowie^[2]^[3]. Areną zmagań sportowców był stadion Pogoni Lwów^[3]. W imprezie wystartowali tylko mężczyźni. Tytuły mistrzów kraju przyznano tylko tym lekkoatletom, którzy uzyskali wyniki lepsze od wcześniej ustalonych minimów uprawniających do startu w igrzyskach olimpijskich w Antwerpii^[2]^[4]. Wyczynu tego dokonali jedynie Stanisław Sośnicki (bieg na 100 m), Wacław Kuchar (bieg na 800 m), Kazimierz Cybulski (skok o tyczce) i Sławosz Szydłowski (rzut dyskiem i rzut oszczepem)^[1]. Ostatecznie, w związku z postępującą ofensywą Armii Czerwonej w wojnie polsko-bolszewickiej Polska nie wystartowała w igrzyskach w Belgii^[4]. Na mistrzostwach ustanowiono osiem nowych rekordów Polski^[5]^[1].

Geneza

11 października 1919 w Krakowie powołano do życia Polski Związek Lekkiej Atletyki – pierwszą organizację sportową w niepodległej Polsce^[6]^[7]. Władze związku, którego siedzibą został Lwów – miasto będące wówczas centrum krajowej lekkoatletyki – były zdania, że istnieje konieczność organizacji zawodów popularyzujących dyscyplinę oraz będących sprawdzianem poziomu i umiejętności sportowców^[1]. W związku z tym postanowiono, że w lipcu 1920 roku we Lwowie zostanie zorganizowany pierwszy w historii krajowy czempionat. Przed mistrzostwami w odrodzonej Polsce istniało zaledwie kilka klubów lekkoatletycznych, których siedziby znajdowały się w Warszawie, Krakowie oraz Lwowie, a w całym kraju zarejestrowanych było 265 zawodników^[1].

Przebieg zawodów

Mistrzostwa odbywały się od piątku do niedzieli – 16, 17 i 18 lipca^[8]. Rywalizacja odbywała się w 19 konkurencjach^[3], a dodatkowo rozegrano bieg sztafetowy 4 x 400 metrów, w którym wystąpiła reprezentacja Polski ustanawiając nowy rekord kraju czasem 3:41,6^[5]^[1]. Najliczniej był obsadzony bieg na 100 m – wystąpiło 15 zawodników w 4 przedbiegach^[2]. Najwięcej medali mistrzostw zdobył zawodnik warszawskiej Polonii Stanisław Sośnicki, który wygrał bieg na 100 metrów, skok wzwyż z miejsca, trójskok, skok w dal oraz skok w dal z miejsca^[3]. Mimo sukcesów lekkoatlety ze stolicy najwięcej medali zdobyli reprezentanci miejscowych klubów: Pogoni i Czarnych^[1] (w sumie wywalczyli 12 z 19 złotych medali)^[3]. Rezultaty osiągnięte przez polskich lekkoatletów, mimo pobicia kilku rekordów kraju oraz ustanowienia najlepszych wyników w sezonie 1920 w Polsce, odbiegały od ówczesnych wyników ze świata^[1].

Rezultaty

NR – rekord kraju \| PB – rekord życiowy \| SB – najlepszy wynik w sezonie 1920 \| NL – najlepszy wynik w tabelach Polski w sezonie 1920

Konkurencja:	1. miejsce	Rezultat	2. miejsce	Rezultat	3. miejsce	Rezultat
Bieg na 100 m	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	11,4 SB^[9]	Edward Jakubowicz Czarni Lwów	11,8	Elgin Scott Czarni Lwów
Bieg na 200 m	Janusz Habich Polonia Warszawa	24,2 PB SB^[9]	Edward Jakubowicz Czarni Lwów	24,4 PB^[9]	Felicjan Sterba Pogoń Lwów
Bieg na 400 m	Felicjan Sterba Pogoń Lwów	55,0	Janusz Habich Polonia Warszawa	55,1 SB^[9]
Bieg na 800 m	Wacław Kuchar Pogoń Lwów	2:04,6 NR^[5] SB PB^[9]	Zdzisław Latawiec Pogoń Lwów		Jan Baran Pogoń Lwów
Bieg na 1500 m	Zdzisław Latawiec Pogoń Lwów	4:26,7 SB NL^[9]	Juliusz Miller Czarni Lwów		Tadeusz Dręgiewicz Pogoń Lwów
Bieg na 3000 m^[a]	Zdzisław Latawiec Pogoń Lwów	9:47,2 SB NL^[9]	Jan Baran Pogoń Lwów	10:02,0 SB PB^[9]	Witold Wondrausch Czarni Lwów
Bieg na 3000 m drużynowo^[b]	Pogoń Lwów Zdzisław Latawiec Jan Baran Tadeusz Dręgiewicz	7 pkt.
Bieg na 5000 m	Witold Wondrausch Czarni Lwów	18:12,8 PB^[9]	Adam Welichowski Pogoń Lwów	^[c]
Bieg na 110 m przez płotki	Wacław Kuchar Pogoń Lwów	18,0 SB PB^[9]	Edward Jakubowicz Czarni Lwów
Sztafeta 4 × 100 m	Polonia Warszawa Stanisław Sośnicki Wacław Gebethner Jan Loth Janusz Habich	48,2 NR^[5]
Sztafeta 4 × 400 m^[d]	Polska Felicjan Sterba Wacław Kuchar Edward Jakubowicz Janusz Habich	3:41,6 NR^[1]
Skok wzwyż	Tadeusz Kirchner Czarni Lwów	1,555	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	1,50
Skok wzwyż z miejsca	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	1,26	Wacław Kuchar Pogoń Lwów
Skok o tyczce	Kazimierz Cybulski Pogoń Lwów	3,21 =NR^[5]^[e] SB =PB NL^[9]	Leszek Pawłowski Czarni Lwów	3,10 SB PB^[9]	Wacław Kuchar Pogoń Lwów
Skok w dal	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	6,19	Wacław Kuchar Pogoń Lwów	6,13
Skok w dal z miejsca	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	2,87	Kazimierz Cybulski Pogoń Lwów	2,82	Sławosz Szydłowski Pogoń Lwów
Trójskok	Stanisław Sośnicki Polonia Warszawa	12,68 NR^[5]^[10] SB PB NL^[9]	Wacław Kuchar Pogoń Lwów	12,18
Pchnięcie kulą	Kazimierz Cybulski Pogoń Lwów	11,25 NR^[5] SB =PB NL^[9]	Sławosz Szydłowski Pogoń Lwów		Tadeusz Kirchner Czarni Lwów
Rzut dyskiem	Sławosz Szydłowski Pogoń Lwów	37,75 NR^[5] SB PB NL^[9]	Kazimierz Cybulski Pogoń Lwów		Tadeusz Kirchner Czarni Lwów
Rzut oszczepem	Sławosz Szydłowski Pogoń Lwów	48,40 NR^[5]^[11] SB PB NL^[9]	Tadeusz Kirchner Czarni Lwów

Klasyfikacja medalowa

Medale podczas mistrzostw Polski zdobyli reprezentanci tylko trzech klubów, a najwięcej krążków – 24 – przypadło w udziale lekkoatletom lwowskiej Pogoni^[3].

Miejsce	Klub	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1	Pogoń Lwów	10	9	5	24
2	Polonia Warszawa	7	2	0	9
3	Czarni Lwów	2	6	4	12

Uwagi

↑ Czwarte miejsce w biegu na 3000 m zajął zawodnik Pogoni Lwów Tadeusz Dręgiewicz.
↑ W konkurencji sklasyfikowano tylko jedną drużynę.
↑ Zawodnik stracił do zwycięzcy dystans 400 metrów.
↑ Konkurencja rozegrana poza konkursem, w której rywalizował tylko jeden zespół – reprezentacja Polski.
↑ Wyrównany własny rekord kraju z 1912 roku.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Andrzej Karczmarski. Wzwyż i w dal bez rozbiegu. „Magazyn lekkoatletyczny”, s. 6, lipiec – sierpień 2010. Kobyłka: Lama Production. ISSN 2081-8939.
↑ ^a ^b ^c Józef Pliszkiewicz. 50 lat PZLA – 50 lat historii l.a. (1). „Lekka Atletyka”, s. 14-20, kwiecień 1969. Warszawa: RSW „Prasa”.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑ ^a ^b Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
↑ Zygmunt Głuszek (redaktor) oraz Komisja Propagandy PZLA: Lekkoatletyka w Polsce / Track and Field in Poland. Warszawa: 1971.
↑ JerzyJ. Skucha JerzyJ., Rozpoczynamy rok jubileuszu 90-lecia PZLA, Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-09-15] (pol.).
↑ Wieczny kalendarz, kobosz.pl [dostęp 2010-08-20] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1.
↑ Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
↑ Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

[10] Czwarte miejsce w biegu na 3000 m zajął zawodnik Pogoni Lwów Tadeusz Dręgiewicz.

[11] W konkurencji sklasyfikowano tylko jedną drużynę.

[12] Zawodnik stracił do zwycięzcy dystans 400 metrów.

[13] Konkurencja rozegrana poza konkursem, w której rywalizował tylko jeden zespół – reprezentacja Polski.

[14] Wyrównany własny rekord kraju z 1912 roku.

[ml-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Andrzej Karczmarski. Wzwyż i w dal bez rozbiegu. „Magazyn lekkoatletyczny”, s. 6, lipiec – sierpień 2010. Kobyłka: Lama Production. ISSN 2081-8939.

[la-2] Józef Pliszkiewicz. 50 lat PZLA – 50 lat historii l.a. (1). „Lekka Atletyka”, s. 14-20, kwiecień 1969. Warszawa: RSW „Prasa”.

[mps-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.

[90_lat-4] Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.

[rekordy-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.

[6] Zygmunt Głuszek (redaktor) oraz Komisja Propagandy PZLA: Lekkoatletyka w Polsce / Track and Field in Poland. Warszawa: 1971.

[7] JerzyJ. Skucha JerzyJ., Rozpoczynamy rok jubileuszu 90-lecia PZLA, Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-09-15] (pol.).

[8] Wieczny kalendarz, kobosz.pl [dostęp 2010-08-20] (pol.).

[leksykon-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1.

[15] Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.

[16] Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[10]

[11]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne