Mitrofan (Jurczuk)

Mitrofan
Mychajło Jurczuk
Metropolita ługański i alczewski
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1962
Biłohirja

Data śmierci

18 czerwca 2021

Miejsce pochówku

Ławra Peczerska

Metropolita ługański i alczewski
Okres sprawowania

2014–2021

Przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego
Okres sprawowania

2012–2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia ługańska

Śluby zakonne

21 sierpnia 1990

Diakonat

1 września 1990

Prezbiterat

16 września 1990

Chirotonia biskupia

30 lipca 2000

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 lipca 2000

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Mitrofan, imię świeckie Mychajło Iwanowycz Jurczuk (ur. 19 listopada 1962 w Biłohirii, zm. 18 czerwca 2021[1]) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w religijnej rodzinie w regionie Chmielnickiego. Jego ojciec był stolarzem, matka – wychowawczynią przedszkolną[2].

Po ukończeniu szkoły średniej w latach 1981–1983 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1987 ukończył naukę w seminarium duchownym w Odessie i rozpoczął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1988, w ramach wymiany studentów, przeniósł się na Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie, gdzie w 1993 uzyskał tytuł magistra teologii. W czasie studiów, 21 sierpnia 1990, złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Mitrofan na cześć św. Mitrofana z Woroneża. 1 września 1990 został hierodiakonem, zaś 16 września tego samego roku – hieromnichem. Na jego decyzję o wstąpieniu do monasteru wpływ miała korespondencja z archimandrytą Cyrylem (Pawłowem) z ławry Troicko-Siergijewskiej[2].

W 1994 wrócił na Ukrainę. Został wykładowcą seminarium i Akademii Duchownej w Kijowie, zamieszkując na stałe w ławrze Peczerskiej. Otrzymał kolejno godności ihumena (1994) i archimandryty (1995). W Akademii Duchownej był kolejno inspektorem i prorektorem.

30 lipca 2000 miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii kijowskiej z tytułem biskupa perejasławsko-chmielnickiego. W 2000 został kanclerzem Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. W 2003 otrzymał godność arcybiskupa. Od 2006 kierował komisją Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego ds. dialogu z Ukraińskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym. 31 maja 2007 objął katedrę białocerkiewską i bogusławską. W czerwcu 2011 w Białej Cerkwi został na jego wniosek zorganizowany monaster św. Serafina z Sarowa, którego został pierwszym przełożonym[3].

W 2011 r. wszedł w skład Wyższej Rady Cerkiewnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[4]. W maju 2012 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na stanowisko kierownika Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Kościoła, zwalniając go zarazem z obowiązków jego kanclerza[5]. W lipcu tego samego roku został przeniesiony na katedrę ługańską[6]. W 2014 otrzymał godność metropolity[7].

Zmarł w 2021 r. na zawał serca[1]. Pochowany na cmentarzu przy cerkwi akademickiej Narodzenia Matki Bożej w ławrze Peczerskiej[8][9].

Przypisy

  1. ↑ a b Відійшов до Господа митрополит Луганський і Алчевський Митрофан (Юрчук). church.ua, 19 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-19]. (ukr.).
  2. ↑ a b http://eparchia.patriarchia.ru/db/text/2572197.html Архиепископ Луганский Митрофан: Авторитаризмом ничего не добьешься]
  3. ↑ Ж У Р Н А Л № 36
  4. ↑ Образован Высший Церковный Совет Украинской Православной Церкви
  5. ↑ Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 8 травня 2012 року
  6. ↑ В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
  7. ↑ Митрополит Киевский Онуфрий совершил Литургию в Успенском соборе Киево-Печерской лавры и возвел в сан архиепископа и митрополита ряд иерархов Украинской Православной Церкви
  8. ↑ Предстоятель звершив панахиду за спочилим митрополитом Митрофаном (+відео). church.ua, 21 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-21]. (ukr.).
  9. ↑ Новопреставленный митрополит Луганский и Алчевский Митрофан погребен на кладбище Киево-Печерской лавры. patriarchia.ru, 21 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-22]. (ros.).

Bibliografia

Biskupi eparchii perejasławskiej
Eparchia perejasławska
(Patriarchat Konstantynopolitański)
  • Lew
  • Mikołaj I (1054–1072)
  • Piotr (1072–1082)
  • Mikołaj II (lata nieznane)
  • Efrem (1089?–1100?)
  • Symeon I (1104)
  • Łazarz (1104–1117)
  • Sylwester (1118–1123)
  • Mikołaj III (1123)
  • Jan (1123–1125)
  • Marek (Makary?) (1125–1134)
  • Marceli (1134–1135)
  • Makary (1135–1141)
  • Eutymiusz (1141–1155)
  • Bazyli (1156–1168)
  • Antoni (1168–1197)
  • Paweł (1198–1231)
  • Symeon II (1239)
  • Teodor (1239–1269)
  • Teognost (1269–1279)
Wikariat perejasławski
  • Zacharija (Korniłowicz) (1700–1715)
  • Cyryl Szumlański (1715–1726)
  • Ioakim (Strukow) (1727–1730)
  • Warłaam (Lenickij) (1730–1731)
Eparchia perejasławsko-boryspolska
Wikariat perejasławski
  • Wiktor (Sadkowski) (1785–1793)
  • Dimitrij (Ustimowicz) (1793–1795)
  • Amfiłochij (Leontowicz) (1795–1799)
Eparchia małoruska i perejasławska
  • Silwiestr (Lebiedinskij) (1799–1803)
Wikariat perejasławski
  • Pietr (Kiriejew) (1922–1923)
Wikariat perejasławsko-chmielnicki
Biskupi eparchii ługańskiej

Media użyte na tej stronie

Bishop Mitrofan.jpg
Autor: ru:User:Водник, Licencja: CC BY-SA 3.0
Archbishop Mitrofan (Yurchuk) of Bila Tserkva