Miyu Katō

Miyu Katō
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1994
Kioto

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Kunio Koga

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

122 (15 stycznia 2018)

Australian Open

1Q (2016–2018)

Roland Garros

1R (2017)

Wimbledon

2Q (2017)

US Open

3Q (2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 2 WTA 125, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (30 stycznia 2017)

Australian Open

SF (2017)

Roland Garros

2R (2017, 2020, 2022)

Wimbledon

2R (2016)

US Open

3R (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska azjatyckie
brązPalembang 2018gra podwójna

Miyu Katō (jap. 加藤 未唯 Katō Miyu; ur. 21 listopada 1994 w Kioto)japońska tenisistka, finalistka juniorskiego Australian Open 2011 w grze podwójnej, medalistka igrzysk azjatyckich.

Kariera tenisowa

Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 8 lat, a w juniorskich rozgrywkach zadebiutowała w grudniu 2007 roku. We wrześniu 2009 wystąpiła w swoim pierwszym turnieju rangi ITF w Kioto. Kilka miesięcy później zadebiutowała w juniorskim Wielkim Szlemie. W styczniu 2011, grając w parze z Eri Hozumi, osiągnęła finał gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open. Osiem miesięcy później zdobyła swój pierwszy tytuł ITF w grze deblowej. Dzięki dzikiej karcie, wystąpiła w kwalifikacjach turnieju HP Open 2012. W maju 2015 sięgnęła po swój pierwszy tytuł ITF w grze pojedynczej. Trzy miesiące później zadebiutowała w turnieju kwalifikacyjnym US Open, przegrywając w pierwszej rundzie z Kateryną Bondarenko 2:6, 0:6. W październiku tego samego roku po raz pierwszy wystąpiła w drabince głównej imprezy WTA w Hongkongu, przegrywając w pierwszej rundzie a Darją Gawriłową 7:6(6), 5:7, 3:6.

W zawodach cyklu WTA Tour Japonka osiągnęła jeden finał w grze pojedynczej, w grze podwójnej natomiast wygrała dwa turnieje z ośmiu rozegranych finałów. Wygrała też dwa deblowe turnieje cyklu WTA 125 z trzech osiągniętych finałów.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.17 września 2017TokioTwardaKazachstan Zarina Dijas2:6, 5:7

Gra podwójna 9 (2–7)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.14 lutego 2016KaohsiungTwardaJaponia Eri Hozumi Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
4:6, 3:6
Zwyciężczyni1.10 kwietnia 2016KatowiceTwarda (hala)Japonia Eri HozumiRosja Walentina Iwachnienko
Rosja Marina Mielnikowa
3:6, 7:5, 10-8
Finalistka2.7 stycznia 2018AucklandTwardaJaponia Eri HozumiWłochy Sara Errani
Holandia Bibiane Schoofs
5:7, 1:6
Finalistka3.16 września 2018HiroszimaTwardaJaponia Makoto NinomiyaJaponia Eri Hozumi
Zhang Shuai
2:6, 4:6
Zwyciężczyni2.22 września 2018TokioTwarda (hala)Japonia Makoto NinomiyaCzechy Andrea Sestini Hlaváčková
Czechy Barbora Strýcová
6:4, 6:4
Finalistka4.13 października 2019TiencinTwardaJaponia Nao HibinoJaponia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
3:6, 5:7
Finalistka5.8 marca 2020MonterreyTwarda Wang YafanUkraina Kateryna Bondarenko
Kanada Sharon Fichman
6:4, 3:6, 7–10
Finalistka6.23 lipca 2022HamburgCeglanaIndonezja Aldila SutjiadiStany Zjednoczone Sophie Chang
Stany Zjednoczone Angela Kulikov
3:6, 6:4, 6–10
Finalistka7.9 października 2022MonastyrTwardaStany Zjednoczone Angela KulikovFrancja Kristina Mladenovic
Czechy Kateřina Siniaková
2:6, 0:6

Finały turniejów WTA 125

Gra podwójna 3 (2–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.25 listopada 2016HonoluluTwardaJaponia Eri HozumiStany Zjednoczone Nicole Gibbs
Stany Zjednoczone Asia Muhammad
6:7(3), 6:3, 10-8
Finalistka1.14 maja 2022ParyżCeglanaGruzja Oksana KalasznikowaBrazylia Beatriz Haddad Maia
Francja Kristina Mladenovic
7:5, 4:6, 4–10
Zwyciężczyni2.20 sierpnia 2022VancouverTwardaStany Zjednoczone Asia MuhammadWęgry Tímea Babos
Stany Zjednoczone Angela Kulikov
6:3, 7:5

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza (3)

DataTurniejNaw.PrzeciwniczkaWynik
1.24/05/2015Japonia KaruizawaTrawiastaJaponia Makoto Ninomiya7:6(5), 5:7, 6:1
2.18/07/2015Tajlandia BangkokTwardaUzbekistan Nigina Abduraimova7:5, 6:2
3.27/03/2016Australia CanberraZiemnaWęgry Anna Bondár6:4, 7:6(3)

Gra podwójna (8)

DataTurniejNaw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
1.17/09/2011Japonia KiotoDywanowa (hala)Japonia Riko SawayanagiJaponia Kazusa Ito
Japonia Tomoko Taira
6:4, 7:6(5)
2.20/10/2012Japonia MakinoharaTrawiastaJaponia Eri HozumiAustralia Monique Adamczak
Francja Caroline Garcia
7:6(6), 6:3
3.14/09/2013Japonia KiotoDywanowa (hala)Japonia Hiroko KuwataJaponia Mana Ayukawa
Japonia Emi Mataguchi
6:4, 6:2
4.05/07/2014Tajlandia BangkokTwardaJaponia Akiko ŌmaeTajlandia Kamonwan Buayam
Tajlandia Nungnadda Wannasuk
6:0, 6:0
5.04/04/2015Tajlandia BangkokTwardaJaponia Nao HibinoJaponia Miyabi Inoue
Japonia Akiko Ōmae
6:4, 6:2
6.24/05/2015Japonia KaruizawaTrawiastaJaponia Rika FujiwaraJaponia Mana Ayukawa
Japonia Makoto Ninomiya
6:2, 6:0
7.14/06/2015Japonia KashiwaTwardaJaponia Akiko ŌmaeJaponia Mana Ayukawa
Japonia Makoto Ninomiya
6:2, 5:7, 10-8
8.20/06/2015Korea Południowa InczonTwardaJaponia Tokomi TakahataKorea Południowa Choi Ji-hee
Korea Południowa Kim Na-ri
4:6, 6:3, 10-7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka2011Australia Australian OpenTwardaJaponia Eri HozumiBelgia An-Sophie Mestach
Holandia Demi Schuurs
2:6, 3:6

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Indonesia.svg
bendera Indonesia
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.