Mizra

Mizra

‏מזרע‎

Widok na kibuc
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Jezreel
Samorząd Regionu	Samorząd Regionu Emek Jizre’el
Wysokość	103 m n.p.m.
Populacja (2013) • liczba ludności	594
Kod pocztowy	19312
Położenie na mapie Izraela Mizra
32°39′03″N 35°17′16″E/32,650833 35,287778
Strona internetowa
Portal Izrael

Mizra (hebr. מזרע; ang. Mizra; dosłownie Ziarno) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc położony jest na wysokości 103 m n.p.m. w północno-wschodniej części intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel w Dolnej Galilei, na północy Izraela. W odległości 2 km na północ od osady wznoszą się stoki masywu górskiego Hare Nacerat, który ciągnie się na północny wschód w kierunku do miasta Nazaret. Ze zboczy spływa strumień Mizra, przepływający na północny zachód od kibucu. Na wschód i południe od kibucu przepływa strumień Adaszim. W odległości 4 km na południowym wschodzie znajduje się masyw góry Giwat ha-More (515 m n.p.m.). W jego otoczeniu znajduje się miasta Afula, Migdal ha-Emek i Nazaret, miasteczko Jafa an-Naserije, kibuce Sarid i Ginnegar, moszawy Ha-Jogew, Kefar Baruch, Tel Adaszim i Kefar Gidon.

Mizra jest położona w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Historia

Mizra

Wjazd do kibucu

Stołówka w kibucu

(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5

Betonowa wieża ciśnieniowa

Nowoczesna rzeźba

Silosy na zboże

Aleja w kibucu

Muzeum Małe Mizra

Muzeum Małe Mizra

(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5

Muzeum Małe Mizra

(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5

Muzeum Małe Mizra

Budynki administracji Samorządu Regionu Emek Jizre’el

Kolegium Akademickie Doliny Jezreel

Na początku XX wieku rozpoczęło się osadnictwo żydowskie w Palestynie. Realizując plany Światowej Organizacji Syjonistycznej, różne żydowskie organizacje wykupywały od 1910 roku grunty w Dolinie Jezreel. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy w 1922 roku formalnie utworzyli na tym obszarze Mandat Palestyny. Umożliwiło to w kolejnych latach dalszy rozwój osadnictwa żydowskiego.

Grupa założycielska powstała w 1922 roku w Hajfie. W jej skład weszło szesnastu imigrantów z Rosji i Niemiec. W grudniu 1923 roku przyjechali oni do Emek Jizre’el i założyli kibuc Mizra. W początkowym okresie cierpiała ona na niedobór wody, którą dostarczano z pobliskiego moszawu Balfurja. W latach 30. XX wieku dołączyli do nich członkowie młodzieżowej organizacji Ha-Szomer Ha-Cair z Galicji (w ówczesnej Polsce) oraz uciekinierzy z III Rzeszy. W latach 40. XX wieku osada była jedną z baz kompanii szturmowych Palmach^[1]. W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że kibuc Mizra miał znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego^[2]. Arabowie odrzucili tę rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Na samym jej początku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zajęły pobliskie wioski i sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. Dopiero działania izraelskiej armii podjęte na początku I wojny izraelsko-arabskiej zabezpieczyły Dolinę Jezreel, stwarzając warunki do dalszego rozwoju tutejszych osiedli. W 1947 roku kibuc Mizra został podłączony do sieci wodociągowej. Bardzo szybko stał się on wiodącym w kraju ośrodkiem rozwoju upraw rolnych i hodowli bydła mlecznego. W 1957 roku funkcjonowała tutaj duża rzeźnia^[3]. W latach 90. XX wieku kibuc znalazł się w kryzysie ekonomicznym, co wymusiło na jego mieszkańcach przeprowadzenie częściowej prywatyzacji^[4].

Nazwa

Nazwa kibucu jest tłumaczona na język polski jako ziarno lub nasienie. Wywodzi się ona od pobliskiego strumienia o tej samej nazwie – Mizra. Historyczne pochodzenie tej nazwy nie jest znane^[5].

Demografia

Większość mieszkańców kibucu jest Żydami, jednak nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Tutejsza populacja jest świecka^[6][7]:

Gospodarka i infrastruktura

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i hodowli zwierząt. Uprawy obejmują pszenicę, kukurydzę, bawełnę i cytrusy. Od 1957 roku kibuc był jedynym w Izraelu hodowcą świń i producentem wieprzowiny. Firma Taamal specjalizuje się w produkcji hydraulicznych urządzeń i narzędzi ciśnieniowych^[8]. W kibucu jest przychodnia zdrowia z gabinetem stomatologicznym, centrum handlowe, pralnia, stacja benzynowa, stolarnia, warsztat elektryczny i warsztat mechaniczny.

Transport

Z kibucu wyjeżdża się na wschód na drogę nr 71, którą jadąc na południe dojeżdża się do moszawów Kefar Gidon i Balfurja oraz dalej do miasta Afula, lub jadąc na północ dojeżdża się do moszawu Tel Adaszim i skrzyżowania z drogą nr 73 prowadzącą na zachód do kibucu Ginnegar.

Polityka

Na północny wschód od kibucu znajduje się siedziba władz administracyjnych Samorządu Regionu Emek Jizre’el.

Edukacja i kultura i

Kibuc utrzymuje przedszkole. W północnej części osady znajduje się kompleks szkolny Amakim Tavor^[9]. W 1965 roku na wschód od kibucu wybudowano kompleks szkolny Kolegium Akademickiego Doliny Jezreel. W tutejszym kampusie studiuje 3,5 tys. studentów^[10]. W kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, basen kąpielowy, sala sportowa oraz boisko do piłki nożnej. Jest tu także muzeum Małe Mizra ukazujące historię osadnictwa żydowskiego w Dolinie Jezreel.

Turystyka

Lokalna turystyka koncentruje się wokół miejscowego hotelu Nof Tavor^[11]. Natomiast w pewnej odległości na południe od kibucu jest położony rezerwat przyrody Balfurja, który chroni pozostałości naturalnych bagien Emek Jizre’el^[12].

Osoby związane z kibucem

• Ohad Naharin – urodzony w kibucu izraelski tancerz, choreograf i muzyk.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie satelitarne Mizry. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
• Mapa Mizry. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).