Mladen Markač
(c) Roberta F., CC BY-SA 3.0 fotografia z wystawy w Akademii Policyjnej w Zagrzebiu | |
generał pułkownik policji specjalnej | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1983–1996 |
Formacja | Jugosłowiańska Armia Ludowa |
Jednostki | Jednostka Antyterrorystyczna Lučko |
Stanowiska | dowódca jednostki antyterrorystycznej |
Główne wojny i bitwy |
|
Mladen Markač (ur. 8 maja 1955 w Đurđevacu) – chorwacki generał w stanie spoczynku. Dowódca chorwackiej policji specjalnej podczas operacji Burza w czasie wojny w Chorwacji w latach 1991–1995.
Oskarżony przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii o zbrodnie przeciw ludności serbskiej w Chorwacji, podczas operacji w Republice Serbskiej Krajiny. W kwietniu 2011 został skazany na 18 lat więzienia[1]. 16 listopada 2012 razem z gen. Ante Gotowiną został uniewinniony od wszystkich zarzutów[2]. Po powrocie do Chorwacji został powitany jak bohater narodowy[3][4]. Wyrok uniewinniający został uznany za kontrowersyjny[5], a przez Serbów odczytany jako niesprawiedliwy oraz jako dowód na stronniczość trybunału[6][7].
Życiorys
Urodził się 8 maja 1955 w Đurđevacu w Chorwacji będącej wówczas częścią Jugosławii. W młodości uprawiał judo, był także członkiem kadry narodowej[8]. W 1981 ukończył studia z kinezjologii na Uniwersytecie w Zagrzebiu[9], a w 1982 odbył obowiązkową służbę wojskową, następnie podjął pracę w policji. W 1990 wraz z innymi utworzył w jednostkę do zadań specjalnych policji w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, a w 1991 po jej przekształceniu w jednostkę antyterrorystyczną Lučko został mianowany jej dowódcą[10]. W 1992 awansowany do rangi generała pułkownika.
Wojna w Chorwacji
18 lutego 1994 Markač został mianowany komendantem Policji Specjalnej przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Republiki Chorwacji. Według aktu oskarżenia jako komendant miał kontrolę nad wszystkimi członkami policji specjalnej biorących udział w operacji Burza oraz związanej z nią działaniami w regionie, a także posiadał możliwości zapobiegania przestępstwom popełnianym przez osoby znajdujące się pod jego zwierzchnictwem, jak również proponowania i stosowania środków dyscyplinarnych wobec żołnierzy chorwackich podlegających pod jego dowództwo[10].
Proces
W 2004 dobrowolnie poddał się i został przeniesiony do siedziby trybunału w Hadze, gdzie w marcu 2008 rozpoczął się wspólny proces jego oraz Ante Gotoviny i Ivana Čermaka (proces Gotovina i in. (IT-06-90) „Operacja Burza”). 15 kwietnia 2011 został skazany na 18 lat więzienia za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości popełnione na ludności serbskiej oraz serbskim oddziałom rebelianckim[11]. W akcie oskarżenia sformułowano zarzut utworzenia wspólnego przedsięwzięcia przestępczego, którego celem było trwałe wysiedlenie ludności serbskiej poprzez popełnienie przestępstw (grabieży, nieludzkiego traktowania, morderstw, prześladowania) oraz zapobieganie ich powrotowi. W tym samym procesie Gotovina został skazany na 24 lata więzienia, a Čermak uniewinniony. 16 listopada 2012 Izba Apelacyjna MTK decyzją większości członków w stosunku 3-2 uniewinniła obu generałów od wszystkich zarzutów stwierdzając, że prokuratura nie udowodniła istnienia wspólnego przedsięwzięcia karnego, a Izba Orzekająca zidentyfikowała i nie omówiła innych rodzajów odpowiedzialności[12].
Dalsza działalność
2 grudnia 2012 razem z Ante Gotoviną został honorowym obywatelem Osijeku[13]. 5 grudnia tego roku podczas wykładu w Macierzy Chorwackiej na temat chorwackiej wojny o niepodległość, Markač zapowiedział, że zamierza poświęcić się pracy humanitarnej, pisaniu, polowaniom oraz szerzeniu tego, co określił jako prawdę o wojnie[14].
Przypisy
- ↑ Chorwacja: przełomowy wyrok zapewni sprawiedliwość ofiarom zbrodni wojennych (pol.). Amnesty International, 2011-04-15. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Gotovina i Markač su slobodni ljudi! (chorw.). 2012-11-16. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Chorwaccy generałowie nie popełnili zbrodni wojennych (pol.). Wprost, 2012-11-16. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Goran Andrijanić, Barbara Andrijanić: Boję się tylko Boga (pol.). Gość Niedzielny, 2012-11-29. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Marta Szpala: Uniewinnienie chorwackich generałów wyzwaniem dla procesu pojednania w regionie (pol.). Ośrodek Studiów Wschodnich, 2012-11-21. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Aleksandra Cholewa: Licytacja bez końca (pol.). Tygodnik Powszechny, 2012-11-26. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Uniewinnienie Gotoviny i Markača ponownie otwiera rany (pol.). Polityka, 2012-11-20. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Zdravko Baršnik. Razvoj juda u Hrvatskoj. „Olimp”. 46, 2013. ISSN 1331-9523 (chorw.).
- ↑ Rozita Vuković: Biografija generala Mladena Markača: U žestoke bitke svoje je dečke vodio uz riječi - 'Za mnom!' (chorw.). 2012-11-16. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ a b Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii , Akt oskarżenia Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii, Haga, 12 marca 2008 (ang.).
- ↑ Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii , Decision on joint defence motion to strike the prosecution’s further clarification of identity of victims, Haga, 9 października 2008 (ang.).
- ↑ Izba Apelacyjna Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii , Appeals Judgement Summary for Ante Gotovina and Mladen Markač, Haga, 16 listopada 2012 (ang.).
- ↑ Suzana Lepan-Štefančić: Generali Markač i Gotovina počasni građani Osijeka (chorw.). W: Večernji list [on-line]. 2012-12-02. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Denis Derk: Gotovina ekstremnoj desnici: Ja sam slobodan čovjek i tako mislim (chorw.). W: Večernji list [on-line]. 2012-12-05. [dostęp 2022-04-10].
Media użyte na tej stronie
(c) Conquistador, CC BY-SA 3.0
rank insignia of general pukovnik (Lieutenant General) on the epaulettes on the service uniform of the Croatian Army for the generals
(c) Roberta F., CC BY-SA 3.0
Izložba Fotografija „20 godina Alfi“; fotografije Mladena Markača u Policijskoj akademiji u Zagrebu