Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny
ǁ̃
Jednostka znakowaǁ​̃
UnikodU+01c1 U+0303
UTF-8 (hex)c7 81 cc 83
ŋǁ
Jednostka znakowaŋ​ǁ
UnikodU+014b U+01c1
UTF-8 (hex)c5 8b c7 81
ᵑǁ
Jednostka znakowaᵑ​ǁ
UnikodU+1d51 U+01c1
UTF-8 (hex)e1 b5 91 c7 81
Inne systemy
Kirshenbaumnl!
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w niektórych językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem [ǁ̃], [ŋǁ] lub [ᵑǁ].

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ŋǁ]:

  • modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały w wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
  • mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamą ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa;
  • prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
  • koniuszek języka i jego brzeżek kontaktuje się z górnymi dziąsłami, tworząc częściowe boczne zwarcie jak przy artykulacji [l]. Równocześnie grzbiet języka wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego i języczka, tworząc całkowite drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia w wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dziąsłowej / bocznej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask;
  • więzadła głosowe drgają, jest to spółgłoska dźwięczna.

Wykorzystanie

Mlask boczny dziąsłowy dźwięczny występuje m.in. w języku !Xóõ. W języku tym oddawany jest za pomocą dwuznaku [1].

Przypisy

  1. Taa language and pronunciation, omniglot.com [dostęp 2020-10-17].