Mlask dwuwargowy dźwięczny

Mlask dwuwargowy dźwięczny
ʘ̬
Jednostka znakowa	ʘ​̬
Unikod	U+0298 U+032c
UTF-8 (hex)	ca 98 cc ac
gʘ
Jednostka znakowa	g​ʘ
Unikod	U+0067 U+0298
UTF-8 (hex)	67 ca 98
ᶢʘ
Jednostka znakowa	ᶢ​ʘ
Unikod	U+1da2 U+0298
UTF-8 (hex)	e1 b6 a2 ca 98
Inne systemy
Kirshenbaum	b!
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask dwuwargowy dźwięczny– rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w niektórych językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem ʘ̬, gʘ lub ᶢʘ.

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [gʘ]:

• modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
• podniebienie miękkie jest podniesione, mamy do czynienia z artykulacją ustną;
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
• dolna warga kontaktuje się z górną wargą, tworząc zwarcie. Równocześnie grzbiet język wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego (lub języczka) tworząc drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia wyniku "ssącego" ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dwuwargowej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask;
• więzadła głosowe drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna.

Występowanie

Mlask dwuwargowy dźwięczny występuje m.in. w języku !Xóõ, w którym zapisywany jest dwuznakiem gʘ^[1].

Przypisy