Mlask podniebienny dźwięczny

Mlask podniebienny dźwięczny
ǂ̬
Jednostka znakowa	ǂ​̬
Unikod	U+01c2 U+032c
UTF-8 (hex)	c7 82 cc ac
ᶢǂ
Jednostka znakowa	ᶢ​ǂ
Unikod	U+1da2 U+01c2
UTF-8 (hex)	e1 b6 a2 c7 82
gǂ
Jednostka znakowa	g​ǂ
Unikod	U+0067 U+01c2
UTF-8 (hex)	67 c7 82
Inne systemy
Kirshenbaum	J!
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask podniebienny dźwięczny – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w niektórych językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczany jest symbolem ǂ̬, ᶢǂ lub gǂ. Jest to dźwięczny wariant mlasku podniebiennego (bezdźwięcznego).

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [gǂ]:

• modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji (zob. mlaski)
• podniebienie miękkie jest podniesione, mamy do czynienia z artykulacją ustną,
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka
• przednia część języka tuż za jego brzegiem unosi się ku zadziąsłowej części podniebienia twardego, tworząc zwarcie, równocześnie grzbiet język wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego i języczka tworząc całkowite drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady za dziąsłami, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask.
• więzadła głosowe drgają, jest to spółgłoska dźwięczna

Występowanie

• Mlask podniebienny dźwięczny występuje w języku naro, w którym zapisywany jest za pomocą trójznaku Dtc^[1].

Przypisy