Mnichowe Turnie

Mnichowe Turnie, widok z Wielkiej Polany
Widok na Mnichowe Turnie z północnej strony

Mnichowe Turnie – grupa turni w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Znajdują się we wschodnich zboczach Niżniej Świstówki, na odcinku od Koprowego Żlebu po żleb opadający spod Kondrackiej Przełęczy. Zajmują dolną część tych zboczy, sięgając po wysokość około 1670 m. Powyżej nich znajduje się trawiasty Mnichowy Upłaz[1][2].

Mnichowe Turnie przecięte są dwoma żlebami opadającymi z północnej grani Kopy Kondrackiej – Żlebem Poszukiwaczy Jaskiń i Żlebem między Mnichy. Dzielą one Mnichowe Turnie na trzy grupy; w kolejności od północy na południe są to:

  • północna odnoga Mnichowej Grani, w której kolejno od dołu do góry znajdują się: Mnich Małołącki, Mnichowy Przechód, cztery Mniszki Małołąckie, Dziadek, Mnichowe Siodło,
  • południowa odnoga Mnichowej Grani, w której kolejno od dołu do góry znajdują się: Babka, Siodło za Babką, Mnichowa Galeria,
  • Koprowe Mniszki[3]

Mnichowe Turnie zbudowane są ze skał węglanowych[3]. Prowadzi obok nich szlak turystyczny z Gronika przez Dolinę Małej Łąki na Kondracką Przełęcz[1].

Nazwy trzech Mnichowych Turni (Mnich, Dziadek i Babka) są pochodzenia ludowego i pochodzą jeszcze z lat międzywojennych i dawniej. Zostały nadane przez pasterzy wypasających w Dolinie Małej Łąki[4]. Pozostałe nazwy są późniejsze i nadali je taternicy i grotołazi[3].

Grotołazi dokładnie spenetrowali Mnichowe Turnie w poszukiwaniu jaskiń. Odkryto kilkanaście jaskiń, m.in.: Mnichową Studnię, Mnichową Studnię Wyżnią, Pomarańczarnię, Chudą Mnichową Studnię, Szczelinę Mnichową, Mokry Schron, Dziurkę nad Piargiem, Dziurę Mnichową Małą, Szczelinę w Mnichowych Turniach I, Jaskinię Lodową Małołącką, Dziurę przy Lodowej Małołąckiej I, Dziurę pod Lodową Małołącką I, Małą Mnichową Studzienkę i Jaskinię w Trawniczku[2][5], a także mniejsze szczeliny i schrony[3]. Taternicy przeszli w Mnichowych Turniach wiele dróg wspinaczkowych, obecnie jednak jest to rejon niedostępny dla turystów i taterników (obszar ochrony ścisłej Wantule, Wyżnia Mała Łąka)[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  2. ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [dostęp 2022-06-17].
  3. ↑ a b c d Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
  4. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  5. ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-10-23].
  6. ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.

Media użyte na tej stronie

Mnichowa Grań od pn.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dziadek, Mniszki Małołąckie i Mnich Małołącki od północy
Mnichowe Turnie T6.2.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mnichowe Turnie w dolinie Małej Łąki