Mniejszość narodowa

Polska mniejszość narodowa w Czechach

Mniejszość narodowa – grupa ludzi zamieszkująca obszar danego państwa, odróżniająca się od większości społeczeństwa językiem, kulturą, pochodzeniem etnicznym bądź religią.

Mniejszość narodowa w odróżnieniu od mniejszości etnicznej posiada lub posiadała własne państwo, które zgodnie z funkcjonalną teorią powstania państwa jest najwyższą formą rozwoju grupy społecznej.

Ochrona prawna mniejszości narodowych

Prawo międzynarodowe gwarantuje przestrzeganie praw tych zbiorowości. Ludność ta posiada obywatelstwo państwa zamieszkania ze wszystkimi tego konsekwencjami, ale nie ma wyodrębnionego terytorium pod względem politycznym i administracyjnym.

Poszczególne państwa różnie podchodzą do zagadnienia narodowości i mniejszości narodowych, niektóre (np. Francja) w ogóle nie uznają pojęcia mniejszości narodowej^[1].

Prawo mniejszości etnicznych w Polsce gwarantuje Konstytucja oraz Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym^[2].

Typologia mniejszości narodowych

Mniejszości można podzielić według następujących kryteriów (typologia według Małgorzaty Budyty-Budzyńskiej^[3]):

• wielkość grupy:
  • małe (stanowiące niewielki odsetek obywateli w kraju zamieszkania, np. mniejszość litewska w Polsce);
  • średnie (np. mniejszość niemiecka w Polsce);
  • duże (stanowiące sporą część mieszkańców państwa, np. mniejszość węgierska na Słowacji lub mniejszość rosyjska na Łotwie i w Estonii);

• ojczyzna zewnętrzna:
  • posiadanie jej (np. mniejszość węgierska w Rumunii, mniejszość ukraińska w Polsce);
  • nieposiadanie jej (mniejszości bezpaństwowe, np. Kurdowie w Niemczech i Turcji, mniejszość serbołużycka w Niemczech);

• związek mniejszości z krajem zamieszkania:
  • autochtoniczne (inne określenia: historyczne, osiadłe, tradycyjne, stare, np. mniejszość białoruska w Polsce, mniejszość duńska w Niemczech);
  • allochtoniczne (inne określenia: niehistoryczne, napływowe, imigranckie, nowe, młode; np. mniejszość chorwacka w Niemczech, mniejszość wietnamska w Polsce);

• pochodzenie:
  • zmiana granic (aneksja pewnego terytorium z jego ludnością przez nowe państwo w wyniku wojny lub porozumień międzypaństwowych, np. mniejszość niemiecka w Polsce, mniejszość węgierska w Rumunii po traktacie w Trianon; rozpad państwa, np. mniejszość rosyjska na Łotwie po upadku ZSRR; plebiscyt, np. mniejszość słoweńska w austriackiej Karyntii, która zdecydowała po I wojnie światowej o pozostaniu w tym kraju);
  • kolonializm (napływ taniej siły roboczej z krajów kolonialnych do metropolii, np. mniejszość pakistańska w Wielkiej Brytanii, mniejszość indonezyjska w Holandii, mniejszość arabska we Francji);
  • akcja osiedleńcza (celowe osiedlanie pewnych grup narodowościowych na terytorium danego państw na przykład w celu podniesienia jego rozwoju gospodarczego, np. mniejszość niemiecka w rumuńskim Siedmiogrodzie lub w celach obronnych, np. mniejszość serbska w chorwackiej Krajinie);
  • migracja w celach ekonomicznych (np. mniejszość wietnamska w Polsce);
  • migracja w celach politycznych (np. mniejszość grecka w Polsce po II wojnie światowej, mniejszość rosyjska – tzw. „biali” – we Francji po rewolucji bolszewickiej);
  • migracja w celach społecznych (np. mniejszość rumuńskich Romów w krajach Europy Zachodniej);
  • migracja w wyniku prześladowań religijnych (np. mniejszość czeska w Zelowie k. Bełchatowa, przybyła do Polski z powodu represjonowania protestantów w państwie Habsburgów);
  • zakończenie procesu narodowotwórczego, w wyniku którego grupa etniczna lub regionalna zyskuje własną świadomość narodową (np. mniejszość serbołużycka w Niemczech);

• rozmieszczenie w państwie:
  • mniejszości zwarte (w dużych skupiskach, np. mniejszość białoruska w Polsce, mniejszość duńska w Niemczech);
  • mniejszości rozproszone (w diasporze, np. mniejszość żydowska w międzywojennej Europie Środkowej i Wschodniej);
  • mniejszości pogranicza (np. mniejszość litewska w Polsce);
  • mniejszości istniejące wewnątrz terytorium kraju (tzw. mniejszości wyspowe lub kieszonkowe, np. mniejszość czeska w Zelowie k. Bełchatowa);

• poziom dystansu kulturowego:
  • mniejszości nieznacznie różniące się od narodu dominującego (np. mniejszość słowacka w Polsce);
  • mniejszości radykalnie odmienne od narodu dominującego (np. mniejszość arabska we Francji).

Mniejszości narodowe w Polsce

Zobacz też

• Konwencja ramowa o ochronie mniejszości narodowych

Przypisy