Mołodeczański Okręg Etapowy

Mołodeczański Okręg Etapowy
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1920
Organizacja
DyslokacjaMołodeczno
Podległość1 Armia

Mołodeczański Okręg Etapowyokręg etapowy Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Mołodeczański Okręg Etapowy powołano na przełomie 1919-1920 roku[1]. W marcu 1920 zlikwidowało dotychczasowe fronty, a walczące wojska podzielono na armie. Każdej armii przydzielono jeden okręg etapowy. OE „Mołodeczno” przydzielono 1 Armii[2][3]. Do dyspozycji Okręg otrzymał następujące bataliony etapowe: II warszawski, II litewsko-białoruski, I, II i IV krakowskie[2]. W marcu 1920 w dyspozycji Okręgu znajdowały się następujące bataliony etapowe: pół II Warszawskiego. W trakcie formowania był II Lit.-Białoruski, II, III, IV Krakowski był uzupełniany, a pół II Warszawskiego planowane do sformowania[4].

Struktura organizacyjna

Organizacja i rozmieszczenie na przełomie 1919-1920[1]:

  • Dowództwo OE – Mołodeczno
  • powiat etapowy „Dokszyce”
  • powiat etapowy „Głębokie”
  • powiat etapowy „Lepel”
  • powiat etapowy „Oszmiana”
  • powiat etapowy „Wilejka”

Obsada personalna

  • gen. ppor. Józef Prokopowicz – dowódca Okręgu Etapowego Mołodeczno (był 30 IV 1920)
  • ppłk lek. Leon Czapliński – szef sanitarny DOE Mołodeczno (1920[5])
  • płk piech. Longin Giedwiłło – dowódca Powiatu Etapowego Oszmiany (do 14 X 1920[6][7])
  • mjr piech. Wacław Strobejko – dowódca Powiatu Etapowego Lepel (od 4 VI 1920[8])

Przypisy

  1. a b Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
  2. a b Odziemkowski 2013 ↓, s. 30.
  3. Odziemkowski 2019 ↓, s. 107.
  4. Odziemkowski 2014 ↓, s. 71.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 578.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 381.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1109.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920 roku, s. 473.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).